De hond die in een mens veranderde (4)

Dit is een zekerheid. Hij snuffelt aan het papier, zet z'n tanden in de enveloppe, scheurt de omslag open en zit dan met doffe blik gedurende enige tijd naar het gele briefpapier te kijken. Een hertenjong betreedt de werkkamer. Regen zeikt over het papier. Hij snuffelt aan het papier. Het regent briefpapier. Honderdduizend bladzijden. Van die bladzijden had hij best alles willen doornemen, maar dat doet hij niet. Hij opent één enveloppe, snuffelt aan het papier. Iets speelt met de enveloppe - terwijl hij z'n aandacht bij wat anders heeft - en verfrommelt het briefpapier. Van het een op het andere moment zit hij kaarsrecht, snuffelt, staart met bolle, uitgeholde blik. Het papier in één keer beet hebben lukt niet. Een voet schopt tegen het papier. Hij kruipt onder het tafelblad, werpt zich op het papier. Hier. Dit.