Ik zit in een auto, een witte Renault 4.
De persoon aan het stuur weet wat we willen.
In Pont-Aven maak ik een tekening van de haven.
Bretagne.
Er is een ochtend aan het meer waar 's avonds niemand was.
Midden de Charente is een bosje.
Ik waad door de stroom naar het bosje.
In Fougères bezochten we het kasteel. Een ruïne die hoog boven het stadje uitsteekt.
Vier jaar eerder was ik er al eens geweest.
Ik loop er rond met die bedoeling, wat me verveelt. Ook de persoon aan het stuur van de auto vindt het allemaal heel erg vervelend. We rijden naar Foix,
klimmen over steenpuin en rotsen,
het is een snikhete dag. In Pen Lan glijden pelikanen over de branding.
Ik sta in een grot.
Mensen en gebeurtenissen die later definitief uit beeld verdwijnen, bepalen wat ik heb,
aan het stuur van de witte auto.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten