Ik heb een mixer bij maar gebruik het ding niet. Eerste fase: de tarwebloem (onder geen beding zelfrijzende bloem) met een vork voorzichtig aanroeren, ongeveer zoals mortel gemaakt wordt. Hoewel ik het maken van pannekoekendeeg van m'n moeder en grootmoeder leerde, op 6-jarige leeftijd, keek ik de morteltechniek af van m'n grootvader, die metser was. Eerst niet heel erg veel melk toevoegen. In een kuiltje. Vanuit dat kuiltje, bij voorkeur in het midden van de bloemberg, in wijder wordende kringen de bloem bij het deegworden betrekken zonder overhaast te werk te gaan.
Fase twee: zodra het massa begint te hebben, schakel ik op de deegklopper over. Het krijgt snelheid. De klopper jaagt lucht door het deeg. Het genot van die handeling aan het deeg toevoegen. Dat heb ik dan weer van m'n moeder geleerd: gedoseerde hoeveelheden van de manier waarop je de handeling uitvoert aan het deeg toevoegen. Zo zou je ook Barthes of Van Ostaijen kunnen toevoegen, niet door een bladzijde van Barthes over Barthes of Belegerde stad in snippers aan het deeg toe te voegen maar door op het ritme van die lyriek lucht en lichtheid in het deeg te scheppen.
Het is de belangrijkste fase. Tijdens fase twee maak je het deeg en voeg je lucht en lichtheid toe. Dat kan je na verloop van tijd ook zien aan het deeg zelf, dat vol kleine luchtbellen komt te zitten.
Fase drie: voeg gesmolten boter toe, een homp van vier duim dik.
Fase vier: voeg kaneel toe, een snuifje zout, gezien de enorme hoeveelheid deeg het eigeel van vijf eieren
en ook nog vanille- en kaneelsuiker. Hoe meer hiervan hoe zoeter het deeg wordt. Het kan ook zonder al die suikers.
Fase vijf: klop het eiwit tot het stijf staat en roer het vervolgens voorzichtig door het deeg. Als dat gebeurd is, laat je het deeg een tot twee uur rusten.
 |
Dries zorgt voor het wafeldeeg. De hoeveelheden worden zorgvuldig gemeten. Er wordt gesmolten boter en gist toegevoegd, een werkprocédé waar ik, op de gesmolten boter en het scheiden van eigeel en eiwit na, niet vertrouwd mee ben. Dries werkt het wel af met een mixer. Het gisten neemt drie uur.
Een fijne zondagnamiddag. Tachtig bezoekers, Guy zorgt voor muziek, Jelle en Marlies zijn net terug uit Istanbul, jolijt, en ook op het woonerf is een geur van lekkernij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten