woensdag 4 februari

Vier stoplichten voor ik aan de oprit van de autosnelweg beland. Geen file hier. Zon en wolken waarin een flink pak nattigheid sluimert.
Net voor ik de autosnelweg neem, dendert een truck met het opschrift PANALPINA over het wegdek. Als het woord PANALPINA een minuut later opnieuw in beeld komt, ritselt een buitje over de voorruit, een buitje van niemendal, alsof ijzerhoudende stofdeeltjes over de ruit tikken. Er is een voetbalveldje, windmolens wieken hoog boven het uiterwaard.
Een vracht van de firma G. SNEL met vestiging te Woerden. Je ziet ze vaker op de autosnelbaan, tot in het diepe zuiden. Baan omdat ik opeens aan roetsjbaan en snelheid denken moet, Sehnsucht van het economisch vernuft. Het regent en dan kunnen ze eigenlijk niet op het middenbaanvak, maar daar trekken ze zich goed vet geen moer van aan. Branie van het economisch vernuft: een truck met een enorme lading boterkoekjes schuift mee in. Op de rechteroever van de Durme zijn werkzaamheden. Ik passeer een vracht van Voesnek BV uit Breda. Nog een buitje.
Boven het wegdek staat als zodanig duidelijk dat het richting Antwerpen gaat. Wat ter hoogte van Haasrode negen op tien een file biedt. Een donkerblauwe BMW schiet als een raket rakelings langszij. Wat verderop staat een regenboog boven het landschap.
Op het baanvak ter rechterzijde en net zo vaak op het middenbaanvak: het schandelijke konvooi van het autosaurische vrachtverkeer. De troepen passeren Kruibeke.
Geen file. Niet eens een half uur na stoplicht vier, dat aan het Citadelpark, gaat het linksop richting Rotterdam. Aan het verre einder het met dunne wolkenflarden bevlokte, teerblauwe tafellinnen. Zo gaat het noordwestelijk, voorbij de afslag Rotterdam/Breda/Doel, aan een gemiddelde snelheid per uur van 110km. Aan het tolhuis heb ik 6 euro af te staan.
Ik rij Nederland binnen en meteen is het landschap kraaknet. Berendrecht en Barendrecht. De berkjes van Hoogerheide, dat op een heuvel ligt. Voorbij Hoogerheide, ter hoogte van Steenbergen aan Zee, stuit de stoet op een asgrauwe wolkdam. Regen keilt over het asfalt. Het donkere wolkmassief hangt vlak boven het landschap, drukt tegen het landschap aan. Rotterdam is 40 kilometer. De regen spat plat over het asfalt. Meeuwen hangen boven een akker. Ik passeer Dinteloord en Stampersgat, kom onder het onweer uit. Rookpluimen. Ze hangen oostwaarts. Tegen een roomkleurige hemel tekenen zich de beginselen af van het industriële Rotterdam. De Maasvallei is breed en blauwig met struikjes tot de hielen in het sop. Wat verderop is er Haringvliet, het Hoeksche Waard, Oude Kreek en Konijnendijk waar wie het belieft wat voorraad voor het haardvuur bekomen kan. Het zwerk klaart uit.