donderdag 11 augustus

Transcriptie van Wednesday 11 August, The Virginia Woolf Diary volume 5; Penguin Books, 1985; p. 106-107, AUGUST 1937.

Ik heb heel even de tijd om stiekem een sigaret op te steken, & dat kan ik natuurlijk net zo goed hier doen. Sjonge jonge jonge, ik hoor het Frank van Robbert & Frank zo zeggen, sjonge jonge jonge jonge, waarna hij godlievend z'n reet krabt, achterover leunt en glunderend om zich heen kijkt, misschien wel zin gehad had kunnen hebben om zich te ontlasten zoals een hond het doet, & Robbert glundert, terwijl ik er voorlopig niet uit ben of ik met hier kunstenkabinet of kleinste kamer bedoel of Jan die in z'n onderbroek tast of Thelma die gillend onder tafel zit en ik voor de schrijfmachine, en waarom naakt, omdat ik geen stropdas, omdat ik geen maatpak hebben kan. Vooral het circus van kamelen in maatpak botst. Tastend stappen ze over het voetpad na een wat zij sobere maaltijd noemen genuttigd te hebben. Met hier bedoel ik schrijven. De machine, schaamteloos woorden bijeendrijven, een tafel, BAM, met één woord een wolkenkrabber in de prullenmand werpen, één lucifer en alle maatpakken gaan in vlammen op & als dat gebeurd is een verrukkelijke zomeravond, Duras en de geslachtsdelen in een koffer van papier. Eén bladzijde? Schattepoot, wat heb ik aan één bladzijde. Schrijf een boek. Werp me in een helse brand. Weet je waar ze op aansturen? Een remake van de Kristalnacht, het nooit als zodanig genoemde laatste wereldwonder, een era van publieke idiotie. De media, een soort die Karl Kraus definitief benoemde, rattendrek, hebben van de Kristalnacht het dagelijks aangeboden circus gemaakt. De superlatieven: stropdas, maatpak. Stel je een talkshow voor waarin niet alleen de interviewer maar ook de geïnterviewden naakt mee aanzitten. Ze hebben niets te verbergen. Wat zou het uitmaken of ze iets te verbergen hadden. We hebben geen beeld van een naakte Napoleon net omdat Napoleon het van stropdassen en maatpakken hebben moet. Een naakte Napoleon valt bovendien niet samen met het beeld dat wij van Zijne Majesteit hebben. Toch is alles net zo makkelijk net tot naakte feiten te reduceren. Historisch is het maatpak hoogstens de voor waarheid ingeruilde leugen. Leugen en waarheid hebben hetzelfde pak. Net om die reden ben ik bij voorkeur naakt. Niet het lichaam, ook de geest hoort naakt te zijn. Zonder naaktheid kunnen we het, om te beginnen, al helemaal niet over vrijheid hebben.