tafel

Het begint, de beweging, met een blik op wat zich links van het beeldscherm bevindt, en dan is het eerste wat opvalt - niet het enige, ook het papieren zakdoekje en de kurkentrekker baden in het exuberant heldere licht van een vlekkerige bureaulamp - een ECM release, Andando el Tiempo, wat zich bovenop een uit boeken en cd's samengestelde stapel bevindt, met een zwart-wit foto op het kartonnen hoesje waarop Carla Bley te zien is. Van de stukken onderin een editie met SPEAK, NABOKOV als titel, Manu Dibango, Gil Evans, Gerard Herman. Ter linkerzijde van die stapel een veel hogere stapel die zich pal aan de tafelhoek bevindt. Bovenaan een recente uitgave met poëzie en polemieken van Pier Paolo Pasolini. Toen ik eerder vandaag op Google het woord Salo inbracht, wellicht omdat ik het eind vorige week met Raf toen we naar Dok Noord fietsten over Salo had, kwam ik op een foto van het hevig verminkte lijk van Pasolini.
De tafelrand ter linkerzijde heeft drie boekenstapels. Het (a) en (b) e (c) geeft Pasolini, Milosz en Erdogan. Wat zich onder die ruige bodem bevindt, is moeilijk te schatten. Joseph Roth onder Czeslaw Milosz? Onder de mail art met het portret van Erdogan een volume met poëzie van Kavafis?
Kavafis inderdaad. Bladzijde 51: De werkzaamheid der goden onderbreken wij,/ wij, haastige en onervaren wezens van het ogenblik./ In de paleizen van Eleusis en van Phthia/ beginnen Thetis en Demeter goede werken/ in grote vlammen en in dichte rook. Maar/ altijd stormt Metaneira uit de vertrekken/ van de koning, met verwarde haren en in grote angst,/ en altijd wordt Peleus bang en komt hij tussenbeide./
Gek dat ik het boek van Kavafis ook altijd net op die bladzijde opensla, bladzijde 51.