dinsdag 3

A most paradoxical mixture of sound and silence pervades the shady parts of the woods. The noise from the insects is so loud, that it may be heard even in a vessel anchored several hundred yards from the shore; yet within the recesses of the forest a universal silence appears to reign¹.

           A cage went in search of a bird²

Halfelf. Avond. Je kan er gif op innemen dat Weltschmerz ook in Les revenentes het karakter van een slagschaduw heeft, als pirouette die slagschaduw is; bijna twee en een halve eeuw sinds het zich voor het eerst als Weltschmerz voordeed; een wolk, de aleatorische indifferentie van die wolk, voetstappen en nachten waarin je alleen nog voetstappen hoort, tot alles wat je had kunnen ondernemen oplost in het vacuüm van theorie.

Buiten, op het terras, staan drie individuen min of meer pal voor de deuropening –in gure omstandigheden, waarover een andere keer meer; wolkjes krullen over de opstaande rand van de halsopening van de donkere, bijna tot de enkels reikende jassen; ze roken, kijken niet om als ik achter het groepje door het lokaal betreed; wat bultbuffels evenmin zouden doen als zo'n mal stuk ongeregeld van een baviaan langszij komt. In het lokaal is het uren eerder begonnen concert op kookpunt, een soirée met alten, sopraantjes, mezzo, tenoren, dat zijn de stemmen, geen bariton hoor ik, everyone has heard of the beauty of the scenery geen bassen. the beauty of the scenery near Botofogo Zo'n winteravond als op een nacht een reiziger –die zijn stem niet aan het ensemble toevoegt; de vocaaltjes zitten doorgaans in groepjes van twee of drie aan de her en der in het lokaal opgestelde tafels.
Alle stemmen met een min of meer identieke toonhoogte herleiden tot één stem van die toonhoogte (sopraan . . . mezzo . . . tenor . . . alt . . . geen bas, geen bariton) is uiteraard niet aan de orde, zou het geroezemoes dempen, geroezemoes dat zijn karakter net aan die curieuze hyperbool van de dualis ontleent, een meerstemmig tweevoud van keel- en darmkwaaltjes. Niet één stem dus, of van elk toonequivalent die ene stem, maar een onbepaald aantal stemmen –en bepaald of onbepaald geen zoekterm : het exacte aantal [had dertien, zeventien [voorlopig, zeer voorlopig, of had negentien kunnen zijn (& had ook alleen voor die reeds duizend keer geschreven partituur betekenis gehad kunnen hebben); geen exact aantal kortom [een onbepaald aantal stemmen, wat Van Dale geroezemoes noemt, (het; g. mv.) geluid van druk gewoel, m. n. van vele tegelijk klinkende stemmen, Perec : discussion à deux, discussions à trois, discussions à plusieurs³, [ ] waarbij het karakter van de uitvoering –die nooit dezelfde is hoewel het elke avond wel min of meer hetzelfde stuk oplevert– niet door de vele in overweging te nemen gespreksonderwerpen bepaald wordt, maar door het totaal van de aanwezige stemmen . . . En wat opvalt, meteen nadat ik met het schriftje en een net tot boven de helft van het glas gevulde crianza aan een tafel vlak bij de gaskachel plaatsneem, het schriftje opengooi, kleine ronde tafel, drie stoelen, The Voyage of The Beagle als alternatief, is dat het ensemble dit keer alten en sopranen voorin heeft, van een tafel vlakbij: studentes, van die tafel vlak bij een andere hoek van de kachel: dames, en van een groepje dat aan de lange tafel onder de foto's van Miles en Holiday plaatsnam. Hoge tempi. Tempi altijd hoog, allegretto, vivace, scherzando; geluid van druk gewoel is niet vertrouwd met andante quasi lento. Technisch gaat het om curves, waarbij het al bij al weinig uitmaakt of een alt of een mezzosopraan het te berde brengt, die onafgebroken in ritmische gestuurde patronen dooreen tuimelen⁴ –elke curve –of lijn– een begin, een kort of lang verloop, een eindpunt, zonder dat je duidelijk had kunnen noteren wanneer en waar het begint.[ ]

1. Charles Darwin, The Voyage of The Beagle; Dent & Sons 1959; blz 11.
2. Franz Kafka, The Blue Octavo Notebooks; Exact Change 1991; blz 87.
3. Georges Perec, Tentative d'épuisement d'un lieu parisien; Christian Bourgeois, 1975; blz 18.
4. Bien avant que l'écriture fût inventée, bien avant même que la figuration pariétale fût pratiquée, quelque chose a été produit qui distingue peut-être fondamentalement l'homme de l'animal : la reproduction intentionnelle d'un rythme : on trouve sur certaines parois d l'époque moustérienne des incisions rythmiques – et tout laisse à penser que ces premières repésentations rythmiques coincident avec l'apparition des premières habitations humaines.
[Roland Barthes, L'obvie et l'obvus; Seuil; blz 82.

ook in een vogelkooi, een kudde bavianen, op een met lavendel beboste rotshoogte, in pre-industrieel regenwoud. Eén van de meisjes tekent.
Met morsigrood vetkrijt kleurt ze het bierviltje waarop een glas stond; als ze hiermee klaar is, plaatst ze het lege glas weer op het bierviltje en komt het gesprek op de betekenis die het voor haar heeft.
multiritmische patronen Misschien had je de stemmen, mits je over een absoluut gehoor beschikt? in kaart kunnen brengen : daar een alt . . . een glissando, high pitch low pitch –het stemverloop : snel, traag, hortend, gestommel, abrupt, een pauze –zacht luidkeels scherp mollig donker gekruid dun helder; & dan ook patronen aan die niet zichtbare partituur toevoegen; iemand die de ander onderbreekt of die ander net laat uitspreken en pas dan zijn of haar antwoord formuleert, stemmen die exact op hetzelfde moment aanzetten, een ritmisch-dierlijk keelgeluid, r r r r r r r r r r r, onomatopeïsch gewoel, Iemand roept : Alexandraa Alexandree, nog iemand : Als ik me niet goed voel, kleurt alles zwart. En ze zijn allemaal zo. En alles is waar. En alles bij elkaar opeens toch [ik zak weg in het geroezemoes . . .
een adagio vivace Het vijftiende en laatste strijkkwartet van Shostakovich, wat ik van alle strijkkwartetten, niet alleen die van Shostakovich, wellicht het vaakst beluisterd heb: 1. Elegy : Adagio – 2. Serenade : Adagio – 3. Intermezzo : Adagio – 4. Nocturne : Adagio – 5. Funeral March : Molto adagio – 6. Epilogue : Adagio. of

iemand die met een kleurloze, nasale stem 'onderdompelen' en wat later 'iets anders' zegt, waar nog iemand,
later, aan een andere tafel, 'maar wel in de vorm van een cadeautje' aan toevoegt. [deur]

Het uitgevoerde werk is altijd een ander werk, dat wil zeggen het werk kan hoogstens één keer, die ene keer en alleen die keer uitgevoerd worden;
en wordt uitgevoerd zodra één van de aanwezigen het hoort;

Als werk (stuk, opus) begint de uitvoering van het geroezemoes zodra minstens één iemand naast of voor of in het geroezemoes plaatsneemt en luistert; de tijdsduur is onbepaald; hoewel het muziekensemble (alt, sopraan, tenor, percussieve elementen, soms een bas, soms de bariton) er vroeg op de avond aan begint en de hele avond en nacht onafgebroken bezig blijft is het concert zonder vooraf bepaald tijdstip. Het kan ook net zo goed niet plaatsvinden.

Het is nooit hetzelfde stuk, maar op een of andere manier wel altijd een bijna identieke partituur.

territorium

Als hij in staat geweest was om de koffer. in staat was geweest om, Als hij in staat geweest, was geweest, geweest was, om de koffer, om de koffer op te tillen. Op te tillen. Hij had de koffer naast zich en het was een grote, het was een zware koffer, de koffer die hij begin jaren tachtig, die toen al antieke koffer die hij in Milaan gekocht had, een koffer die later op één punt, voor het overige had hij niets op de koffer aan te merken, een koffer die op één punt problematisch geworden was: alleen het middelste slot deed het. Hij had een poging ondernomen om het slot, het middelste van drie sloten die zich aan de bovenzijde van de koffer bevonden, te herstellen, nu ja, flauwe poging. Eerst met een schroevendraaier, daarna met een hamer; en pas toen hij voor de derde of vierde keer het door roest aangevreten metaal met die hamer had bewerkt, er voorzichtig op sloeg, als iemand die voor het eerst de gladde, olie-achtige bladzijden van een oude editie van Boehme openslaat –en na de vierde of vijfde keer nog een keer –iets minder voorzichtig, pas toen was in het roeste mechaniek opeens iets gebeurd wat er voor zorgde dat het slot van het een op het andere moment open stond. Waarna hij, alsof het een dienstmededeling betrof, tot helemaal onderin de handeling naar de hamer had zitten kijken. En dit, dit, dit, dit mankement had hij dus stom over het hoofd gezien. Het kakken in de koffer was een ritueel geweest dat voorts in niets van de gebruiken dienaangaande afweek en het had in de kamer in het achterhuis, met alle ramen wijd open op een binnengracht, geen sporen nagelaten. Kaplan was er bovendien in geslaagd om het ding het huis uit te hebben, na het nemen van een aantal penibele voorzorgsmaatregelen –voorzorgsmaatregelen die hem, nu hij naast de zware, bijna niet te tillen koffer op straat stond, discutabel, lichtzinnig, die hem volstrekt onvoldoende, die hem van-de-pot-gerukt lachwekkend voorkwamen –waarbij aan de hoeveelheid drek die te tillen was uiteraard weinig tot niets veranderd kon worden. Volume gelijk aan en Et Cetera; met het volume bovendien ook de beweegreden die het had, drek die net door de enorme hoeveelheid niet harder maar geleidelijk aan zachter geworden was, bijna vloeibaar; en ondanks de vele overwegingen die aan het moment voorafgingen [materie en anti-materie ontologisch elementen van hetzelfde paradigma, een perspectief met of een perspectief zonder –geen flauw benul wat hij met het exces van maanden zonder wat voor perspectief ook aan te vangen had. [ ]

W

cells in a zutic stage – politicians, narks, pigs – stink of putrid and go almost black – all of it – Borges called it his volumes of black coal – scarred – probing – same bench where W sat – and it was pure – Pasolini said – or, shift of perspective, E=MC², the raw material – darkness - anyway, no more World Records – sit smoke no talk don't touch it won't – except style – images, and another day without – planet spasm – no future i heard – been doing without for a couple of ages – tourism, any season good season – not a single nark ahead of half past ten – pages made of black coal – infinite meaning – best season, had a hell of a time, same bench where W sat – son, he said, when we were seated – sitting at a little table – These fish – then I saw the occupant – his chromosomes unfolded – no one said anything – dreams in a Kinski six-pack – Rohrbach, the girl said – No eyes – These fish have no eyes and no one noticed – volumes we never saw at anchor – the seven or so sluts of the second Samurai – pachytene – four five six – and that six turns out to be nine – a sort of eye in reverse, enough in itself

lijn

de rechte lijn O → A, voorbeeld, een lijn van O naar A, is dankzij O en A die lijn, die, als de uiterste punten van –wat o.a. alleen al uit het trekken van een lijn tussen O en A blijken zou– die lijn en geen andere lijn biedt,
de rechte lijn O → A en verder niets

eerste zin

De eerste zin is de leugen. Zonder die leugen heeft het geen zin. De leugen dat het begint.

girl with cigarette

I like very much people telling me about their childhood,
I love the idea of reading books,
The forbidden pleasures of Rock ‘n Roll,
Velvet Underground, or maybe Mozart Tony said,
Birkin, Jane, She put her head back on a pillow and stared, says Most of all
moulded apples I love, Schiller must have had a good deal,
gardens, dictionaries, a lead pencil, keep quiet, keep quiet, the noises around me,
aberrations, rogues, freaks, nosology, the head of,
hat and finger,
What’s the meaning of a nose? Others can’t tear themselves away from alcohol,
funny games on telly, knitting, Sometimes a banana with coffee is nice,
like moments I had with you,
I like something with roses in it, and the sands never rest,
The deafening wind of the desert,
Mountains fell in the sea,
Early zygotene and pachytene stages,
Birkin, Jane, Take off your shoes! The thought of being naked all day,
Put out your tongue! Japanese tourists eagerly clear up the mess,
executives, managers, directors, presidents, generals, politicians, narks, pigs,
oppressed love the oppressor and as we know cannot wait to follow the example,
eggs and bacon,
eggs and bacon,
eggs and bacon, toast and tea, fire, a bath, fire, a bath, fire, a bath,
and then to bed in the depths of the Amazon,

manier

je gaat als volgt te werk je laat de ander zijn zegje doen je staat voor alles open geeft gewicht aan het een zonder iets al te expliciet als noodzakelijk of verwerpelijk af te handelen je maakt gewichtloos wat over de klare lijn spoelt van de betekenis die het hebben moet maar wel zo dat niemand het merkt je bejegent plus waar plus hoort met min wat hinderlijk is twee en twee is vier wat hier niet aan beantwoordt raak je niet aan oppositie het wordt niet behandeld discussiepunten die de klare lijn van het beoogde doel ondermijnen schuif je door naar een werkgroepje van de gaten die je natuurlijk ook zelf wel ziet maak je een axioma van de vele irrelevante opmerkingen het et cetera voetnoten een wind addenda bij wat intussen toch al door de ander als onvermijdelijk ingeschat werd waar het om gaat is wat jij wil dus de ander laat je zijn zegje doen je staat voor alles open zolang de ander wil wat jij wil maar wel zo dat spreekt voor zich dat niemand het merkt plus waar een plus hoort gewichtloosheid waar de klare lijn bedonderd dreigt te worden een traag proces iets dat noodzakelijkerwijs traag iets dat stapvoets gebeuren moet zonder geweld zonder bruuske intonatie wat abrupt aangebracht wordt zou aan het denken kunnen zetten had protest kunnen uitlokken misschien wel het belangrijkste is dat wat je bereiken wil politiek correct verloopt ook alleen als zodanig ingeschat zou kunnen worden zodat niemand het gat merkt dat zich bovendien net zo goed ergens halverwege je hemdsmouw of lange onderbroek had kunnen bevinden politiek correct kortom om de dubbelheid van dat gat weg te stoppen elke afwijking getoetst geijkt gemodelleerd tot het past in het rijtje van je klare lijn of afgevoerd ongepast weg ermee naar het containerpark maar wel zo dat niemand het merkt tot zelfs de meest vastberaden onbenul zich voegt naar het eventueel nog niet helemaal als zodanig geformuleerde plan en na verloop van tijd de meest fanatieke voorstander van het twee is twee wordt of wat voor formule ook en in zijn gekoesterde bevlogenheid zelfs van jou geen tegenspraak zou dulden het nadeel van een ideologie van een theorie dat weet je net zo goed is de praktijk in praktijk is alles anders

waarneming

woorden rond langwerpig lineair driehoekig plat hol
vorm
herhaling van aantal hoeveelheden interpunctie lettergrepen verbuiging
met of zonder inhoud kleur voorkennis plek tijdstip handleiding
groen
nuttig of nutteloos
bedektbladig of bloot
geluid voortbrengend altijd soms
opaque transparant

maandag 1

Een meubelstuk, hoofdzakelijk bestaand uit een horizontaal blad dat op één of meer poten rust, om daarop wat te zetten, te leggen of daaraan wat te verrichten. Vier meubelstukken die aan bovenvermelde beschrijving beantwoorden, waaraan 2–3–2–2 zelfstandig optredende wezens, wat op mensen en op dieren van toepassing is, met het ondereind van de rug –het zitvlak– op een vlak waarop men zit rusten, en ook nog vijf te vermeerderen met één zelfstandig optredende wezens die vaak of lang aan de tapkast met het zitvlak op een vergelijkbaar maar zich ten opzichte van de vloer hoger bevindend vlak rusten.
Op het aan iets anders voorafgaande van het perceel op een hoek waar straten elkaar kruisen, op een hoger gelegen plaats dan de handelszaak bestaande in een winkel, de alleen zichtbaar of sterk sprekende omtrek van een zelfstandig optredend volwassen mens van het vrouwelijk geslacht, of zaak, met name zoals die zich tegen hemel had kunnen aftekenen, met zich ver in de richting naar boven uitstrekkende, in de hoogte verheffende wijze waarop haar groeit; en met het ondereind waarop men zit op een vlak rustend –vlak bij een omsluitend samenstel van vaste delen dat strakheid of stevigheid moet geven aan een voorwerp of tot grondslag moet dienen voor zijn verdere constructie. Rugzijde. Eén, twee tot drie lichtbronnen. Hierover is weinig tot niets bekend. Op straat aleotorisch een twee zelfstandig optredende wezens die wandelen, voor zover hij of zij wandelt, een wandeling, een voettochtje maakt, even de benen strekt; warme kleding voor in de winter; geen (fig.) middelen tot overbrenging van iets onstoffelijks. Een stem

zaterdag 2

een blanco Om te beginnen de bladzijden. Het schriftje dat open komt te liggen en blanco bladzijden toont en de notie dat alles met dat blanco samenvalt.
een slordige hoeveelheid aandachtspunten. Perec is er een van. Ik herinner me de eerste zin van Kosmos, ook die van Le passager de la nuit, niet die van La vie mode d'emploi;
& vroeg me af of Espèces d'espaces blanco begint, zoals ik het me herinner; het blanco van zo'n eerste [of tweede [of derde [of vierde witte bladzijde die in de cilinder van de schrijfmachine verdwijnt en er een tel later, al of niet met geschonden bovenrand, aan de voorzijde weer uitkomt;
terwijl ik soms al een idee heb van wat ik schrijven wil; bvb., wat ik onlangs in het schriftje noteerde, lo que no se dice– –Espèces d'espaces begint niet met een witte bladzijde; niet het exemplaar dat ik heb, waar iemand op de eerste bladzijde, voor de bladzijde die als French Page bekend kwam te staan, le 15 mars 1986 noteerde; daarna de ommezijde van die eerste bladzijde –& de inkt, vulpen vermoed ik, die door het papier heendrong; een introductie :  Collection L'espace critique dirigée par Paul Virilio; en, idd., de ommezijde hiervan evenmin blanco : de inkt, drukinkt, drong in de vezelstructuur van het overigens vooral aan de buitenranden geel geworden papier, waardoor je dun in het papier de bodem van de vorige bladzijde kan zien, ogenschijnlijk te verwaarlozen detail, onpeilbare diepte [à travers un dédale d'éléments –wat ook de French Page biedt : de titel centraal, min of meer 1/3 van de bovenrand verwijderd, exact zoals we het met de crox-uitgaven deden, en daaronder, in die onpeilbare diepte van het vergeelde papier, sporen van wat zich op de achterzijde van die bladzijde bevindt : een lijst met, DU MÊME AUTEUR, Les choses : Quel petit vélo à guidon chromé au fond de la cour?: Un homme qui dort, Et Cetera; en dan bladzijde 10, die bladzijde waarvan ik dacht dat ze als eerste en enige in het boek ipsofataliter blanco was, conditio sine qua non van het beoogde werk, & hier, terwijl ik me opeens niet herinneren kan of ik het me had kunnen herinneren, als afbeelding [fig. [resolutie –een verwijzing naar een kaart die in een tekst van Caroll zou figureren, Figure 1. Carte de l'océan (extrait de Lewis Caroll, La chasse au snark).; een witte, aan alle zijden met een lijn –dunne lijn– begrensde rechthoek; De tafel.

Ik neem plaats. Ik probeer niet op te vallen, gooi het schriftje open, heb geen aandachtspunten. Geen aandachtspunten behalve het schriftje dat open kwam te liggen. Aan de tafel waar ik terechtkwam zitten vier personen. Het ene stel bevindt zich aan de overkant van de tafel, een tafel waarop een grote hoeveelheid toebehoren uitgestald werd, kandelaars (van de soort die je zelf maakt door een kaars met het voetstuk in de teut van een fles ouweklare te plaatsen), twee bloempotten, een menukaart in een speciaal voor die menukaart gemaakte standaard, zout- en pepervaten, en zo nog wat dingen; het andere stel zit links van me. Ik vermijd oogcontact, kijk vluchtig om me heen naar wie er zo nog allemaal zit. De zaak zit afgeladen vol. Het is het eerste wat opvalt : op het personeel na en een robuuste jongen die voorin de zaak vlak naast de hoofdingang op een smal podium staat, de bassist van een groepje, hebben alle aanwezigen een zittende houding aangenomen, sommigen voorwaarts gebogen, met één of met beide ellebogen op de tafelrand, anderen achterover leunend of in een fysiek waarneembare curve naar partner of gesprekspartner. Het eerste wat opvalt: plusieurs dizaines, plusieurs centaines d'actions simultanées, [Perec, 18 oktober 1974] micro-événements dont chacun implique des postures, des actes moteurs, des dépenses [iets na het middaguur, op het terras waar hij die dag plaatsnam, des dépenses d'énergie spécifiques [het terras van Hôtel de la Marie] : discussions à deux, [andere notities in Tentative d'épuisement d'un lieu parisien hebben het terras van Tabac Saint-Sulpice, en ook hier] à deux, à trois, discussions à plusieurs : le mouvement des lèvres, les gestes, les mimiques expressives [ de klankband, het geroezemoes; hypnotisch. Behalve dat ene gesprek vlakbij, andere avond [een avond oktober 1974 : springmuizen uit Egypte en halfapen* roffelden over de zwarte paraplu die ik weet ik veel waar aangetroffen had [andere avond & exact zelfde klankband. Dat ene gesprek, vlakbij, vandaag, nu, dat ik min of meer woord voor woord volgen kan; registreren, als ik daar zin in heb; als ik op het kanaal afstem, de knop van het geroezemoes zo afstel dat alleen nog die frequentie doorkomt**. Of dat concert, andere avond, dat concert in Hot Club de Gand –& de extatische klankmassa die laat op de avond door de keet beukt, waarin na verloop van tijd alleen nog drum en trompet –in mindere mate het perpetuum mobile van de piano– hoorbaar blijven, het geluid van dwarsfluit en contrabas weggeraffeld in de lawine; een stortvloed van geluid waaruit je ze evenmin weg had kunnen denken; de contrabas en de dwarsfluit knippen en je had meteen gehoord dat de lawine een andere toon kreeg, hoorbaar, dat het ontbrak.

*W. G. Sebald: Waarschijnlijk waren het vleer- en springmuizen uit Egypte of uit de Gobiwoestijn, inheemse egels, oehoes en uilen, Australische buidelratten, boommarters, zevenslapers en halfapen die daar van de ene tak op de andere sprongen, [Austerlitz, blz. 6].
**Je aandacht richten op : uitsluiten van alles wat de focus belemmert. Schiller hield van de geur van rotte appels, herinner ik me in een of andere periodiek gelezen te hebben, die hij onder z'n schrijftafel verstopte; anderen steken de een na de andere sigaret op of drinken thee.

the pine-apple book

Beneath a pine-apple book one and a half a year sat,
What's his name again, What's his name again, What's his name again,

Reading that Classic he said Anyone should have read,
What's his name again, What's his name again, What's his name again,

70 pages, 70 pages, and a dogmad whole of shit,
and a dogmad whole of shit,
70 pages, 70 pages, and a dogmad whole of shit,

And indeed, as said before, one and a half a year indeed
and indeed Where he sat,
One and a half a year, and much indeed he had read too much

Too much of Seyditz and too much of Kant,
Too much of Baudelaire and too much of Schmidt,
and too much of,
What's his name again, What's his name again, What's his name again,

Too much of that.

[ ]

Er zijn boeken waarin je enkele bladzijden leest, of die je uitleest, en andere die, zoals Manguel zei, Manguel of Miller, wacht even, Miller, wacht even, stop andere lijn, Miller, was het Miller, zou het Miller geweest zijn, Miller natuurlijk, maar Miller, Miller, nee, Miller, nee, nee, Miller geen Miller, Smith, Smith, die zoals Smith zei, wacht even, Smith Smith Smith, die zoals Smith zei, nee, Smith, geen Smith, Smith was iets over een film, een film die ze net die dag gezien had, en ze was in Parijs geweest schreef ze, en ze had twee boeken bij gehad, schreef ze, twee, schreef ze, iets van Weil, Simone Weil, Weil waarin ze was beginnen lezen toen ze boven de Atlantische oceaan hing, en dan nog een boek, van die jongen die in 2012 de Nobelprijs literatuur gewonnen had, dus Smith nee, geen Smith. Manguel, zoals ik zei. Dat er boeken zijn, Er zijn boeken waarin je af en toe een bladzijde leest, andere die je uitleest, en nog andere die je over het hoofd ziet. In het zorgvuldig bijgehouden bibliotheekje, waarbij het uiteraard, dat spreekt voor zich, geen zak uitmaakt of het drie-, dertigduizend of driehonderddrieëndertig volumes heeft, staat het niet zelden vlak naast een volume waar je om een of andere reden veel belang aan hecht, Espèces d'espaces, iets van die strekking, Lispector, Dostojevski, Benjamin, Kafka, Cortazar, iets waar je om een of andere reden, een reden die je soms verklaarbaar voorkomt, niet in kort bestek, geen voor-, geen nawoord, maar wel uit te leggen, een boek waaraan je meer belang hecht dan de andere, meer recente of net die klassieke, minder recente edities die je met grote regelmaat opeenstapelt, een zootje van zo'n omvang intussen dat de volumes zich over alle kamers hebben verspreid, tot in de toiletruimte toe. En tussen al die volumes, waarvoor je na verloop van tijd geen aandacht meer opbrengen kan, één volume, hoe het in je bezit kwam herinner je je misschien niet eens, waarin meer dan alleen maar twee, drie fragmenten, meer dan alleen maar die verrukkelijke eerste zin, waarin vijftig, waarin honderd bladzijden en alles wat je hebben wil. Intussen ben je tien, twintig, vijftig, honderd, vijfhonderd volumes verder en geen moment kwam het in je op om het boek open te slaan, om het aan te raken, om laat staan die eerste, een tweede, een derde zin, een bladzijde, nog een bladzijde te lezen, [ ]

frog

herringtrade and the imagery
Assume it was a mistake. A what? A mistake. A what a mistake. That mistake. Assume what a mistake. That That That mistake. A. The mistake it was. Or B. Assume B. B, the mistake it gave. Assume error first, joy of error, and B, that error. Not man was intended to be. Man not but frog. And what mistake. To be. B that image. But image But image of what. Assume both A and B, a mistake both it gave. A, A the unfortunate mistake, or B, assume B, B that mistake. Not –man not– not man but frog. Both A and B the mistake. And what about Frog yes, Frog yes, Frog yes. Frog the image. intended to be image. Man, no no no Man no image. Frog is the image. Intended to be. And if frog. What! What! And what if frog. What what what. And if frog, if frog, than elephant too. Elephant too. Frog & elephant. Not man but frog & elephant. Both frog & elephant. Both intended to be. But image of what. Frog. Assume Frog. Image of Frog. Assume both, both frog & elephant, assume both image of frog.

dinsdag 2

Ziet me en doet alsof of ziet me niet en doet alsof. We kennen elkaar. De vingertoppen verbaliseren. Ik zoek een voorbeeld.
De sigaret komt me bekend voor. In de Sint-Vituskathedraal, lees ik, had je een stolp met de tieten van Sint-Anna.
Wat in het script stond, dat hij een kleine beweging zou maken, gebeurde niet. Op gegeven ogenblik, stond er,
Op gegeven ogenblik zou hij een sigaret, één van de personen die na de plechtigheid onder de rozelaar plaatsgenomen hadden, wie was er niet bijverteld,
zou hij een sigaret opsteken, en terwijl hij zich met de barman onderhield zou de sigaret niet met de vingertoppen aangeraakt worden.
Wat de dame, met handen die minutenlang in één positie op de tafelrand bleven, evenmin doet. Alsof het geen zak uitmaakt.

hond

Je kan een hond weer tot leven wekken door hard tegen z'n reet te schoppen.

dinsdag 1

iemand vult het gesprek bij; Weet u juffrouw Werdenfels; spoelt terug, h. teruggespoeld) Opties. Geen enkele. in tegengestelde richting spoelen of op een spoel winden, naar de vroegere stand spoelen. juffrouw Werdenfels
Weet u juffrouw Werdenfels mijn man is vreselijk precies Is er, los van televisie, een ander woord, mijn man is vreselijk precies Is er, los van televisie, een ander woord voor propaganda. Opties. (een razendsnelle opeenvolging van spookbeelden. krantenknipsels. letsels. verbuigingen. Het maakt nl. niet uit, juffrouw Werdenfels Om te beginnen schrijft u op dat het vandaag een dinsdag is. naar de vroegere stand spoelen, juffrouw Werdenfels Namelijk of iemand het gesprek heeft aangevuld – of, –waarbij wat in de nazin gesteld wordt de oorzaak, reden of grond is van wat eerst is gezegd) Dinsdag. Notitie. De sigaret die pas nadat ze beschreven werd in een tandenstoker verandert, het geroezemoes. Een volstrekt toevallige, willekeurige partituur; x-aantal stemmen, alles bij benadering, geen exact aantal; A → Z, of, aangezien het überhaupt geen zak uitmaakt, Z ← A, teruggespoeld, waarbij de klankmassa trager, trager juffrouw Werdenfels, trager en dikker wordt, stroperig; en toch die razendsnelle opeenvolging van ontboezemingen, bedenkingen, erotische notities, kronieken, spookbeelden, het journaal, een aria, een kruisiging, alles wat verzwegen en uitgesproken wordt en uit alle hoeken en plekken hier en nu samenstroomt, een draaikolkoefening waarin met de in lettergrepen oplossende woorden ook de betekenis verdwijnt die het misschien, heel erg misschien, gehad had kunnen hebben. Wat een halve eeuw neemt voor het bijvullen van een glas. De angst dat het door het toevoegen van ook maar het kleinste beetje betekenis uit elkaar spat. tot elk woord een eeuw neemt Op het terras, buiten, onder de uitgebloeide rozelaar, waar een groepje van bij benadering –wat een gedoe met die aantallen; tien; twintig; dertig; en van het groepje twee, drie exemplaren die Maar onduidelijk of ze een vuurtje bij hebben. Waaronder een jonge vrouw, het bleke gelaat half verscholen in een donkere nis. Vanop afstand alsof ze aan elkaar vastzitten; wie enkele dagen later aan het terras voorbijloopt, met een doel voor ogen ongetwijfeld, ziet, zonder het gevalletje in detail te bekijken, donkere, bijna vormloze troep waaruit misschien nog twee, drie ledematen tevoorschijn steken. in de brochure geen woord over de bezienswaardigheid Wat het vodje met andere voor propaganda bestemde middelen gemeen heeft : The message of a standard rite is that the ordained patterns of social life are inescapable, Alleen de gebruikelijke bezienswaardigheden staan als zodanig vermeld, een richtingwijzer bv., voor wie zich al of niet toevallig in Praag zou bevinden, die aangeeft waar zich de kathedraal situeert waar je een kopie van het beroemde tetagram van Sint-Anna bewonderen kan; onder een stolp; intact. Traagheid, juffrouw Werdenfels, traagheid die vooral hierdoor vertegenwoordigd wordt, het voor– & het nazitten. Een sigaret die ze traag terugspoelt tot het witte stokje opnieuw tussen wijs- en middenvinger zit; intact (ik probeer me een productie voor de geest te halen waarin niet gerookt wordt Traag (Gabin, Mastroiani), Nerveus (Brel) . . . Het opeten ervan (Nicholson?), Seductief (Bogart) . . . Chandler, in Playback, bladzijde 14: She smoked awkwardly as if she wasn't used to it, and while she smoked her attitude seemed to change, [ ]

zaterdag 1

Zitten. Aan het stuur van de auto. Ik open het handschoenenkastje –syn. dashboardkastje; staat in de Dikke op bladzijde 1313 : dashboardkastje, op bladzijde 1314 : handschoenenvakje; de Dikke die sinds 2005 drie keer zo dik is, drie keer het gewicht van het oude exemplaar– en berg er het zakje met zuurtjes in op, biologisch gevalletje, die zuurtjes; ik kan er niet afblijven, dus berg ik ze in het dashboardkastje op, het dashboardkastje, bladzijde 1313, draai meteen daarna het wegdek op, een –stel ik me voor– elegant manoeuvre [in Parijs sneller dan welke Parijzenaar ook dwars over een vijfbenig kruispunt, wat de persoon die toen naast me zat ijzingwekkend vond; zo hoort het, begon ik uit te leggen, je hoeft echt niet te zitten wachten tot een van die andere idioten op het idee komt dat het jouw beurt is : ik zit aan het stuur van deze auto, dus ik besta; met al het overige, net zo goed onweerlegbaar, is Lacan de autoriteit], en het regent, dunne regen –nonnenpis zeiden we; heeft het dikkertje niet, nonnenpis, het dikkerdje (met een d, drie keer te dik die d), wat tussen nonnenkoor en nonnenschool moest; ... bovenaan bladzijde 2309, rechts bovenaan, in het tweede deel, j → r, rechts bovenaan bladzijde 2309, nonyl, voor ik ontdekte dat nonnenpis er niet stond, was me nonyl opgevallen; wist niet wat het betekende. In Packing My Library, waar ik nu zo opeens aan denk, een boek van Alberto Manguel, staat, ik zoek het op, staat het volgende; een woordenboek, op bladzijde 103 staat het, een woordenboek is –As Nabokov understood : Ralph Waldo Emerson read the dictionary for literary pleasure. "There is no cant in it," he said, "no excess of explanation, and it is full of suggestion, the raw material of possible poems and histories." Is niet, het is niet wat ik zocht. Wat iedereen overkomen kan. Van de bibliotheken die ik ken, behalve het rommeltje dat ik hier in de huiskamer heb, is die van de uitgever, die zich tot twee volumes beperkt, één volume in de werkkamer, het andere volume in een smalle doorgang, de enige die min of meer overzichtelijk is, dat wil zeggen, voor, tijdens en na de eerste aanblik, waarna het als een zak aardappelen op je kop dondert dat het zonder het wachtwoord geen reet opschiet met de strak als gras gezaaide titels. Je ziet alleen wat je had kunnen zien. Elke bibliotheek is een wereldwonder. Toch zie je alleen wat je had kunnen zien. De Borgesbibliotheek, waar Borges zelf vaak genoeg over schreef, geletterden kennen het fenomeen, zoveel boeken dat je er gek van wordt, en alleen een bibliothecaris had het bedacht kunnen hebben : inhoud tot de inhoudelijke macht van inhoud is gelijk aan nul; en dus die bibliotheek, alsof ik aan het stuur van de auto zit in die eerste film van Jarmush. Geen kijkcijfers.

In de kroeg waar ik beland, zit ik nadat ik m'n jas uit en over de stoelleuning heb, eerst gedurende enige tijd aapachtig om me heen te kijken, aan het uiteinde van een of andere bedoeling maar te verstrooid om een spoor te vinden. De tafel is een spoor, en elke tafel zou zo'n spoor kunnen zijn; in het souterrain van La Brasileira; een hok achterin de tuin; en met de tafel waaraan ik nu zit eenzelfde paradox –[ –] Dalend en Stijgend, zittend tweevoud, x en, Naps en Turph, de heren Kip en Ei, zoals ik ze genoemd had kunnen hebben, x en y dus, dalend en stijgend in het trappenhuis van een gesprek van enorme omvang, Dalend een kamertje op de op een na hoogste verdieping van het gesprek, Stijgend een tafel in het souterrain; wat laat op de avond samenvalt met een bijna tot het middenrif reikend drankmeubel. Wie dalend is [bewijsmateriaal is niet voorhanden] of stijgend, zou van het gespreksonderwerp afhangen. Gesprekken zonder tarief. Een door derden aangebracht meettoestel, in de vestibule bijvoorbeeld of in de smalle doorgang naar de badruimte, had Af– & Aanwezigheden makkelijk in cijfereenheden kunnen uitdrukken . . . mits toestemming van de betrokkenen; maar biedt geen oplossing. De zolderverdieping. Op een stoel naast de slaapinrichting . . . Essays, kritieken. Dalend tot Dalend halverwege de trap Stijgend ontmoet. Geroezemoes, onzijdig, woord tegen woord; een niet met eeuwen door te slikken momentª. Over het schrijverschap van x en y zijn trouwens geen bijzonderheden bekend; huisraad, bagage en het culinaire pro & contra evenmin; en wie daalt, halverwege dat gesprek van niet te benoemen omvang, of stijgt, rekt zich uit tot een voor iedereen in de kroeg zichtbare mededeling; een hypothese : a : bedwingen, gebruiken, inkorten, korter maken, opdrinken, veroveren. Later, op het terras, onder de rozelaar, buiten, waar niemand zit; de besluitvorming, luchtje scheppen; een sigaret. [ ] Cijfereenheden : too much of Seyditz . . . has burried himself in books; omdat er geen enkel, laat staan een direct verband was, kon de vraag wat lees je niet gesteld worden; I sold books, Turph says.

Zitten. Kijken. De blik dwaalt af van het terras, over vastgoed- en vruchtbeginsel, naar die ene sanseveria in de hoek aan het raam. schrijven Alleen plekken waar zich uitwerpselen bevinden –een variatie op de syllabische routes, waarvan ik er twee ondernam; een derde syllabische route tussen hangen en zitten, een vierde in voorbereiding; alle lettergrepen van Centraal-Azië; in Eu : wat bleef van de woorden in het verpletterde landschap; pletten met de index en daarna met duim, wijs- en middenvinger optillen, alles in detail bekijken, de olifanten Olifanten klein, mieren groot. [] Zit voorovergebogen.

rub

2
Can’t tear myself away. Can’t. Can’t. Can’t tear myself away. Telly Telly can’t tear myself away For a start For a start Can’t go Go without Can’t Can’t go without. Technically impossible. Can’t. Technically impossible. Can’t tear myself away can’t. Can’t old O can’t. Can’t go Go without Can’t. Can’t go without. Impossible. Technically impossible. Can’t Can’t Go without Can’t. Technically. Technically impossible. Can’t. And I can’t read. I can’t read. Any elsething Can’t Technically impossible. I can’t Can’t read. Impossible. Can’t Can’t old O. Can’t technically technically impossible Can’t And I can’t read I can’t read technically impossible I can’t read. Can’t. can’t read To a wheel. what it says To a wheel. Worse. fastened to it. Can’t go without. Can’t Fastened to it & fed on boiled people. Can’t. Can’t. fastened to it & fed Fed on boiled people. With clenched teeth. With clenched teeth. Comforted by What I mean old O. this is a clear sense of the absurd. WorseFed on boiled crap with clenched it says Teeth teeth fed on boiled It says Fed on boiled people. Can’t go without. Can’t Can’t It says Fed on boiled people Fed on boiled people it says.

rub

1
Can’t. Can’t. Can’t. Can’t. Can’t. Can’t. Can’t tear myself away and can’t do without. Can’t. Bright. Bright. Can’t. Bright. Comforted by Property & Sons. Bright. Bright. Bright. Property & Sons. Brightness precisely described as such, Property & Sons. With clenched teeth. A and B and C. For a start. Can’t go without. For a start. Can’t. Can’t go without. Impossible. Can’t go without. Can’t go without. Impossible. Can’t. Can’t go without. Impossible. Can’t go without. Impossible. Possible, impossible, possible, impossible. Any elsething. Lack of servitude. Obedience. Property rub against each other. Dogs and daughters and horses and everything. Bright. Rub against each other. Bright. Bright. All but decent. Dogs and daughters and horses and everything. All but decent. Can’t go without. Telly, tell me. Tell me. Telly, Telly, tell me. All you people tell me Experiments improved, Bright Bright, comforted by lack of an inscription and lack of a description for every component. Said. Said. Property & Sons said. Lack of a description for every Component. described precisely as such. Every component.

pas geverfd

                       6
Freedom to of freedom from, had ik bij Atwood gelezen. En onlangs in de auto W, die geen rijbewijs heeft maar wel al eens aan het stuur van een auto zat – waar is iets waar een cronopio zonder het tweevoud geen plaatsnaam voor gehad had kunnen hebben, bergwand, dagbladschijnsel, stigma, doorgeefluik, inkijk, -uit, aanwijzend, en na hierover nagedacht te hebben, van of naar een plek die er ook maar eentje is uit een lijst met vijfduizend plaatsnamen, het leesteken tof en het gegeven dat ik, zei ze, over net die Nederlandse versies van Dostojewski en Jerofejev gezegd zou hebben dat alleen al het gebruik van het platte uitroepsel nou – wat in het Russisch trouwens min of meer hetzelfde betekent – aangaf dat het voor Amsterdam en Leeuwarden bedoelde vertalingen betrof, wat als toolgebruuk voor iemand uit de zuidelijke Nederlanden niet gekker is dan wa voor het cliënteel uit Bovendijks. Oend je muule, oeyt nie wit. Zoiets. De vrijheid om te weten, wat je niet weet, wat je wel weet, et cetera, of de vrijheid om te weten wat je moet weten, en daarmee uit.
De vrijheid om te weten wat je moet weten, het Arbeit macht frei, is het Nazisme van de vrije markteconomie. Hitler is een voetnoot.

lefthand

A POEM BASED ON BERGER, MILLER, BENJAMIN AND OTHER MATERIALS

comforted by the brightness of the day
there’s always something that binds one
there’s always time to read
in the depths of the Amazon, something alien to my purpose
thousands of detective novels, whole archives
but barely any of the authors on the New York Times best-seller list

I’ve read too much buried myself in books
these invaluable books as Larkin said None of it had time
change into a tree then
change into an ocean liner
in the great museum one out of thousand impossibilities
this unexpected last-minute encounter,

what despair had brought to light like a detonation a stick a tree a stick
and travels from tree to tree to comfort ocean
A hat is not something that binds one
Strength lies in improvisation
through the interior jungle closing behind it, practice!
practice! there available as wounds and books as well as Dostoevski characters,

the forbidden carried away by a flow of logic
And the myth of the suffering artist what’s New York after all
without
helplessness
the impossible
a theme
a copy
the unexpected last-minute encounter
once the books found their place,
Not the mastery of a technique

à propos de la pluie on long voyages or the unabridged Brehm for that
the boxer with his shadow practice! practice! desperate
Lines in which it needs to be translated and as said each scratch
a mistake
distracted by questions (as with all gardens : eye- or ocean
-liner
phonetic uterus
silence

the german

this is what I hear

The German happens to be a very rich man. He had bought a villa for his wife, they went to bullfights and spent days on horsebacks.
He didn't speak Spanish and the Spaniard didn't speak German. The Chinese officers neither.

I had to visit tea plantations in Japan. I'm a salesman. But here is a difficult one : after the auction expectations are indifferently much higher now.

If I spend 40 pages on reading a day I'm ruined. I think I'm ruined. 40 pages, it's impossible.

My standards are high : I focus on small things. What people really want? A perfect reading, a perfect sun, a perfect love affair.
Taking it that serious, would I ever be happy?

I want to publish a book. I can't write. I nevertheless wish to publish a book and sell it. Move in the right circles. Move in the right circles and it goes quick, very quick.

Selling what? Hash ... ? This needs coaching. Sure, that's for certain.

There's people that live in airports.

It's the story of Dash and Dreft. You proclaim I am better, the other claims he is better. People don't care. Is my nigger any better than yours?

The problem is ...  I'm involved, she says. I inspired you, she says, and bla bla bla. Well, anyway,
If you want to do something,
he says, cleaning
his
nose
in the old-fashioned way,

Then that lady enters, as a first term practice talking to all three of them, and she says : I want to be in love. That's what I really want, to be in love with,
well, Euh,
Maybe. To which highpitch vocals add

Why did you go to Copacabana
What did you do to Copacabana

En dan, als een van de aanzittenden zich opeens met gepaste haast verwijdert, kennelijk ook net hij die er de oorzaak van was dat de gesprekken het Engels als voertaal hadden, luid : O, O, Mijn Irrealistische Doel!

miniature

The translation of a copy in its original : scaled-down
bones and scaled-down knowledge too.
But what knowledge? That of a dog trained to behave
like a minotaur, learned,
hungry and patient,
as any fat dog would, scaled-down but still, as she wrote,
too fat to get it straight.

pas geverfd

                       4
alleen nog de tijdstippen, de plekken, de uren, een moment, nieuwe en oude dingen met de schaduw van die dingen

Ik sla Benjamin open, –– , zonder –– of liever, met leesbril –– maar die vind ik niet meteen ––; zonder is wat ik op tafel voor me heb herleid tot een rechthoekig bord grijze soep. Met –– bril die als steeds onderin de handtas zit – kan ik zonder moeite of inspanning het nummer en de titel bovenaan de bladzijde ontcijferen :
    37    ONE–WAY STREET,
in één oogopslag heb ik beide bladzijden voor me :
    ONE–WAY STREET   36   37   ONE–WAY STREET Ondanks het schemerduister, de plek : het moment, een tijdstip : (hij hield niet, heb ik het daarover gehad? Hij hield niet van wat zich onaangekondigd voordeed.
––; zonder leesbril is het boek, dat nu open ligt op een tafel achterin het zuinig verlichte parterre van wat ooit een danszaal was, herleid tot ––n grijze rechthoek, voor–, als ik niet beter wist, of nagerecht van [interessanter overigens dan wat ik me hierbij voorstellen kon), folie, iets te dof om het als zilverpapier te hebben; de dotted pages van het Moleskine schriftje waarin ik nog niet begonnen ben; een met grote voorzichtigheid, zo komt me voor, tot rechthoekige vorm [laminaat, tegel, grijssteen] samen– het heeft idd. onmiskenbaar duidelijk de vorm van ––n rechthoek –geperste hoeveelheid lettertekens, Sumerisch? een schrift zonder specifieke identiteit, Latijn? –– wat door de atmosferische omstandigheden (ik bevind me op enige afstand van de dichtstbijzijnde lichtbron) tot een idd. verrassend interessante monochrome étude herleid wordt :

zonder leesbril
    VII. The freedom of conversation is being lost. If, earlier, it was a matter of course in conversation to take interest in one's interlocutor, now this is replaced by

met leesbril
    VII. The freedom of conversation is being lost. If, earlier, it was a matter of course in conversation to take interest in one's interlocutor, now this is replaced by

Het licht half wel half niet aanwezig, diffuus. Zonder leesbril een zompige brij, net alsof de woorden onder een dunne laag paraffine zitten.

Overal in de gelagzaal, die zich ver tot aan het nog amper aanwezige straatdecor uitstrekt, bevindt de wat vaklui indirecte verlichting zouden noemen zich op schijnbaar strategische plekken, in of vlakbij de oksels van het plafond. Om wat ik had willen lezen vlot te trekken,

    VII. The freedom of conversation is being lost. If, earlier, it was a matter of course in conversation to take interest in one's interlocutor, now this is replaced by¹

–– zodat ik uren later pas, aan de schrijftafel, lees wat er wat verderop, halverwege de bladzijde, staat : That is why the air is so thick with life theories and world views, and why in this country they cut so presumptuous a figure, for almost always they finally serve to sanction some utterly trivial private situation.²

[1] now this is replaced by inquity into the cost of his shoes or of his umbrella. Op. cit. blz. 37.
[2] Op. cit. blz. 37.

[ ]

bron

De bron van poëzie ... bron zeg je, bron, Daar heb je ver voor te reizen. Het is een lange reis door onherbergzaam gebied. Of in de streek geboren zijn.

[ ]

In de sobere, met nietjes afgewerkte brochure waar ik die ochtend mee geconfronteerd werd, nu ja, late ochtend, middaguur, de brochure een uitgave van, ontdek ik, Monumentenzorg¹, lees ik dat zich voor het gebouw van de administratieve diensten van de Stad Gent een fries bevindt, een monumentale fries, lees ik, van 27m lang en 2m60 hoog, gedragen door twee zuilen². In de 182 ton witte steen, zo wordt mij medegedeeld, werd ter plaatse een 50-tal figuren gebeiteld, waarvoor 30 ton steen werd weggehakt, op sommige plaatsen tot op een diepte van 50cm. [en] Op 13 april 1957 werd de fries, ik lees wat er staat, op 13 april 1957 werd de fries plechtig onthuld door minister Anseele, Anseele die 19 jaar eerder, op 18 februari 1938, overleden was.

[1] 2 wandelingen door de Gentse binnenstad. Open Monumentendag; Uitg. Dienst Monumentenzorg 1997.
[2] met als thema: een hulde aan de arbeid gepresteerd door de ganse bevolking van Gent. Op. cit. blz. 8. Wanneer men in ons geciviliseerde Europa een spoor wil terugvinden van de oorspronkelijke schoonheid van de mens moet men dat gaan zoeken bij de volken waar de economische vooroordelen de haat jegens de arbeid nog niet hebben uitgeroeid. Paul Lafargue, Het recht op luiheid; Arbeiderspers 1974; blz. 57.