In de sobere, met nietjes afgewerkte brochure waar ik die ochtend mee geconfronteerd werd, nu ja, late ochtend, middaguur, de brochure een uitgave van, ontdek ik, Monumentenzorg¹, lees ik dat zich voor het gebouw van de administratieve diensten van de Stad Gent een fries bevindt, een monumentale fries, lees ik, van 27m lang en 2m60 hoog, gedragen door twee zuilen². In de 182 ton witte steen, zo wordt mij medegedeeld, werd ter plaatse een 50-tal figuren gebeiteld, waarvoor 30 ton steen werd weggehakt, op sommige plaatsen tot op een diepte van 50cm. [en] Op 13 april 1957 werd de fries, ik lees wat er staat, op 13 april 1957 werd de fries plechtig onthuld door minister Anseele, Anseele die 19 jaar eerder, op 18 februari 1938, overleden was.
[1] 2 wandelingen door de Gentse binnenstad. Open Monumentendag; Uitg. Dienst Monumentenzorg 1997.
[2] met als thema: een hulde aan de arbeid gepresteerd door de ganse bevolking van Gent. Op. cit. blz. 8. Wanneer men in ons geciviliseerde Europa een spoor wil terugvinden van de oorspronkelijke schoonheid van de mens moet men dat gaan zoeken bij de volken waar de economische vooroordelen de haat jegens de arbeid nog niet hebben uitgeroeid. Paul Lafargue, Het recht op luiheid; Arbeiderspers 1974; blz. 57.
dinsdag 1 januari 2019
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten