3
In het bijzijn van twee personen, een hond, kamerplanten, waarvan hij er enkele kent, andere niet, een zangvogel, het boek.¹
Wat hij theater noemt, geeft A, dan B, dan opnieuw A, dan B, dan opnieuw A waarop B volgt, dan A en op A volgt B en op B volgt A, waarop B volgt. Als B uitgesproken is, volgt A.
Het is slecht theater. Beter theater hebben we niet. B volgt op A en A volgt op B. Vraag, antwoord, Poesjkin struikelt over Charms, Charms over Poesjkin².
[1] Het boek : New and Collected Poems (1931–2001), Czeslaw Milosz, Penguin Books, Modern Classics, 2005.
Halfnegen. Het slechte theater van A en B. Christmas tree Toys, paper, perfume Lots of shops³ [] Hoewel het, zoals uit een eerste, oppervlakkige beschouwing blijken zou, helemaal nergens voor nodig is, heb ik vier boeken bij,
Confabulations John Berger,
Around the Day in Eighty Worlds Julio Cortazar⁴,
Die letzten Tage der Menschheit Karl Kraus,
New and Collected Poems Czeslaw Milosz, (a); (a) omdat (b);
die natuurlijk ook alleen maar deed wat iedereen deed, het theater van de algemeen geldende spraakkunst,
EIN ZEITUNGSAUSRUFER : Extraausgabee –– ! ZWEITER ZEITUNGSAUSRUFER : Extraausgabee! Beidee Berichtee! EIN DEMONSTRANT (der zich von einer Gruppe den Prins Eugen Marsch singender Leute loslost, ruft mit hochroten Gesicht und schon ganz heiser unaufhörlich) : Nida mit Serbieen!⁵ [ ] Met theater opgegroeid, met dit soort theater. Le plat du jour: eerst A, dan B. Eerst het voor-, dan het hoofd-, dan het na, en als dat gebeurd is, de verwarring, spraakkunst, en in die verwarring opnieuw A en B, de gebruikelijke volgorde en ♺ manieren om van alle van die standaardvolgorde afwijkende geplogenheden toch weer de gebruikelijke te maken.
Afb. Karl Kraus. Künstler und Poeten, Porträtzeichnungen von Oskar Kokoschka; Buchheim Verlag 1954; blz. 30–31.
[2] Strikt volgens de wetten van het Hollywooddrama is het een reguliere plot. De plants (iets wordt aangebracht) en de pay-offs (de verwachting wordt ingelost) [ ]; Anoniem eerste helft 21st eeuw; het balanseer 2013; blz. 14–15.
[3] De eerste a van Cortazar, een a met opwaaiend kluifje : á.
[4] Walter Benjamin's Archive; Verso 2015; Fig. 4.16.
[5] Karl Kraus, Die letzten Tage der Menschheit; Suhrkamp 1986; blz. 69.
[6] Alberto Manguel, Packing My Library; Oxford University Press 2018; blz. 8. Bladzijde 72 : This double bind, the promise of relevation that every book grants its reader and the warning of defeat that every boek gives its writer, lends the literary act its constant fluidity. [maar dit is niet wat ik zocht]
Omdat ik (b) twee van bovenvermelde boeken bijna uit had, (c) mij niet herinneren kon, (d) eerst nog een douche wilde nemen, (e) er niet uit was of ik, (f), het wordt (e) Omdat ik er niet uit was, optie (e) dus, of ik in Cortazar, Kraus, Milosz of Berger wilde lezen; Kraus niet zonder zwarigheid. syn. moeilijk, aangezien ik, Kraus vergeve het me, de Duitse spraak- en schrijfkunst onvoldoende beheers; Berger dan [in een meer zorgvuldig of zakelijk geordende papiermassa misschien zo te vinden tussen Benjamin en Bernhard]; stond lange tijd onopvallend, in hoge mate onbeduidend? en zonder het beoogde doel bereikt te hebben, ergens halverwege een plank; iemand die zei dat het één van haar favoriete auteurs was; & all I need, zoals Alberto Manguel opmerkt, all I need is time and the chance to find it⁶; En. –– En. Niet alleen Kraus, Milosz, Berger, ook Tokarczuk, Miller ook, ook Markham, ook Burroughs [ ] En het hadden er meer kunnen zijn, Nog meer [ ]
Maar het had natuurlijk weinig tot geen zin om alleen voor die feestelijke avond twee dozijn boeken uit te kiezen, daar een half uur mee bezig te blijven, Miller ? Markham ? Kraus ? en wat van Miller ... of toch maar Berger? en het belangrijkste element over het hoofd te zien, het mes waarmee de oesters geopend en van hun baard ontdaan zouden worden. Hebben we niet, had de gastvrouw me op het hart gedrukt.
Als er plekken zijn, plekken die meer dan andere plekken in aanmerking komen⁷, dan zijn er ongetwijfeld ook momenten die meer dan andere geschikt zijn om een boek te lezen.
[7] en toch lijkt nu het idee je wel aantrekkelijk, te zitten lezen op het zadel, terwijl je boek rust op de manen van het paard, of misschien zelfs hangt aan de oren van het paard, aan een speciale riem. Met je voeten in de stijgbeugels moet je toch heel lekker kunnen zitten lezen; je voeten omhoog is een eerste vereiste om van het lezen te kunnen genieten. Italo Calvino, op. cit. blz. 5.
maandag 31 december 2018
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten