zaterdag 27 oktober

Camerabeweging van David Neirings naar de vriendin van David Neirings. Camerabeweging van gezicht A naar gezicht B.
Neirings komt voor het werk van Adriaan. Tussen het bijvullen van de glazen door zie ik een scene van Apocalyps Now voor me en ik herinner me dat het Messchendorp was die het er over had, een van de soldaten die door een pijl getroffen wordt, ze bevinden zich op het bootje, varen de wildernis in. Verbaasd staart hij naar de pijl. 'An arrow,' zegt hij, het zijn de laatste woorden, na het uitspreken ervan tuimelt hij overboord. Messchendorp zei dat hij dat een prachtige scene vond.
Neirings is van het jaar van Evert. Het gesprek komt op CUM. Nicolas Leus valt binnen, is zijn stem kwijt. Over het woonerf schalt het geschreeuw van voetballende kinderen.
Marc De Clercq met het papier van de eerstvolgende bestuursvergadering. Ongeveer gelijktijdig Annick, Stijn. Marc brengt Sergej Bykov te berde. Op Google traceer ik Oxana Taran wat weinig tot geen beeldmateriaal oplevert. Stijn trakteert een rondje. Nicolas heeft eerstdaags een lezing aan de Tekenakademie. 'Gij doet wat gij wilt he,' zegt hij, een lezing is een lezing. Annick wil weten wie we in de hifi hebben. Dat is Marc Moulin, kleinbehuisd. Een instalraam maart 2008 is ok voor Stijn. 'Ik zou moeten zwijgen,' grapt Leus schor met een stem als schuurpapier, 'maar dat gaat niet lukken.' Die lezing aan de Tekenakademie in Oudenaarde wordt een probleem. Joachim betreedt de grote zaal, op Google heb ik Fien Muller aangetikt. Aan de toog komt het gesprek onvermijdelijk op McCarthy en die Turkse vlaggen, wat ge daar van denken moet. Zowel McCarthy als de Turkse vechtjassen hebben extreme reacties voor en tegen. Politiek is politiek. Leus herinnert zich een lezing, typisch. Een of andere kunstenaar was gevraagd om een en ander te verduidelijken. 'Ge denkt een zwaar conceptuele,' vertelt Leus, 'ge denkt die gaat het nu eens zeggen. Hij was niet eens tot babbelen in staat.' De lezing duurde 10 minuten en de moderator maakte zich er met een grapje van af. Misschien in het vervolg een rol schijtpapier proberen. Ook de wespspin, waar we het eerder al eens over hadden, levert gespreksstof. In zijn tuin heeft Nicolas een hele kolonie van die spinnen.
'De wespspin,' legt Nicolas uit, 'is een exoot, heeft een voorkeur voor rietvelden en is stilaan ingeburgerd in België.'
'En is tamelijk groot,' voegt hij er aan toe.
Google preciseert: de wespspin of Argiope bruennichi, ook wel tijgerspin genoemd, is niet giftig en houdt zich graag op tussen grashalmen en kruidige planten.