zondag 28 oktober

Aan de Rodetorenkaai zorgt het langsrijden van een lijnbus voor enige nervositeit onder de op het wegdek verzamelde bladeren.
In de hall bots ik tegen Adriaan en Hilde aan. Hilde kwam foto's nemen. Er waren wat bezoekers, zegt Adriaan, die de klok op wintertijd vergaten te zetten. Aangezien hij er toch was heeft hij alle apparatuur geactiveerd, ook in de Smithsonruimte. Het neuzelige gezang van David ploegt door de ruimtes. Pieter De Clercq stuikt toe met nog een lading emmers en in het gezelschap van Herman, de materiaalmeester van Hogeschool Gent. Er is telefoon van Kurt Duyck. Maakt deel uit van het eerstvolgende project, Schilderproject 1, en zou naast een selectie uit het recente schilderwerk ook een groot aantal tekeningen willen tonen. Geen probleem. Met Carole een identiek scenario, puik schilderwerk en een voorraad tekeningen om je vingers aan af te likken. Florin wordt een ander paar mouwen, hij heeft het voorbije jaar meer tekeningen dan schilderijen geproduceerd en van de schilderijen bevindt het gros zich op een plek in Roemenië. Dat werk naar België transporteren is in de huidige omstandigheden geen haalbare kaart, we moeten het doen met de schilderijen die hij beschikbaar heeft, veel zijn het er niet, en een selectie uit het meer recente tekenwerk. In de croxruimte stappen bezoekers heen en weer, er is veel te zien. Het geluid van een elektrische zaagmachine belaagt de gehoorbuisjes. Op Google surf ik naar de site van Stefaan Dheedene. Via een andere connectie beland ik op de site van Justin Mortimer. Een gevoel van déjà-vu. Warm water in een soepkom, wat modernistische ingrediënten toevoegen en hop, naar de marktplaats, het geblondeerde cliëntele ligt als principe niet wakker van de bijverschijnselen.
Een geluid van suizende fietswielen verstoort de overpeinzing. Bezoekers meren aan, er is gebabbel, de klokken van de Machariuskerk roeren in de troebele drab. Adriaan rolt een sigaret, ik spoel de glazen van een vorige dag, in de grote zaal schalt het luide gelach van Pieter.
Pieter komt aan de toog zitten. Adriaan inviteert Pieter om als hoofdpersoon in een film te acteren, hij heeft Pieter bezig gezien toen hij en Christophe de mdf-wand tegen de vlakte joegen. Pieter heeft een probleem met schmink. Hij is allergisch aan schmink. Als jonge gast heeft hij stoten meegemaakt. Dat hij flauwviel. Het gesprek komt op Goldfinger en de figurante die overleed nadat ze van kop tot teen met goudverf gekleurd werd.

Ik tik de site van Sarah Yu Zeebroek aan. Aan de toog komt het gesprek op Nitsch en Isolde. Ben Benaouisse springt binnen.