Tegenover De Dolle Mol is een mystiek restaurant. Het is gesloten van maandag tot zondag. We belanden in de Falstaff. Het gesprek komt op Audresselles en Chez Mimi en hoe Hubert aan z'n eind gekomen is.Een van mijn favoriete plekken is The Collector. Wat ze daar hebben tart de verbeelding. Het eigenaardige is dat de uitbater geen zak van jazz afweet. Marc schaft zich een bootleg van Waits aan, San Diego Serenade, iets uit de beginperiode.
Op de grote markt staan ze te filmen gelijk zotten.
16u. We bevinden ons in de Zennestraat, Rue de la Senne, staan voor huisnummer 17a. De keet is dicht, er is niemand. We stappen heen en weer.
Ik telefoneer Ischa, verneem dat ze bij Q-O2 in de Washuisstraat aan tafel zitten. De Washuisstraat is vlakbij.
Luea en Lilia van Les Bains Connective, Ischa van Fortlaan 17, Eli van Ciclic en Lazara van Mahaworks, Jan, Wendy van Contrast, Marc en van van Croxhapox en Anne van Q-O2. Dat is het zowat. We zitten aan tafel op het gelijkvloers van Q-O2. De besprekingen hebben een technisch karakter, met welke brouwer et Cetera.
We zakken af naar Zennestraat 17. Marc neemt foto's.
Fin de Siècle, 19u
Fin de siècle is een beestig gezellige plek. Het is vroeg op de avond. Wauter bestelt de mezze en een orval, Wendy de calamares, Marc een vegetarische tagliatelli, ik l'agneau en papilotte en een St. Feuillien. Het gesprek komt op de iconodulen en de iconoclasten. Wauter voegt er een derde soort aan toe, de iconogolen.
Huiswaarts rijdend op Camel Rise van Bobby Hutcherson uit Montara (Blue Note 1975), 'still one of the vibemaster's most sought after gems.' Met onder andere Blue Mitchell.
foto: maco
Geen opmerkingen:
Een reactie posten