dinsdag 18 mei 2010

zaterdag 22 mei


Op het plein voor de kerk dansen kerkklokken. Een oude man rent over het heuvelende terrein.
Ik manoeuvreer de auto over een steil wegje tussen hagen en hoge bermen.

Ooievaarsbek en reigersbek herken je aan de diep ingesneden bladeren.
In het sparrenbosje vlakbij de oprit wonen fazanten.

De eigenaar van het domein placht te tafelen onder de oude beuk achter het sparrenbosje. Vlakbij die oude beuk hebben ze zijn broer gefusilleerd.
De Engelsen plaatsten hun tenten in het park op het gazon, tussen de oude beuk en de bomenrij aan het einder, een gazon als in Theorema maar zonder de moderne villa. De plek waar de fusillade plaats gevonden had, werd een heiligdom. Er stond een kleine tafel waar de bewoner tafelde vlakbij de plek waar z'n broer gefusilleerd werd.

Bernadette, vertelt de bewoner, had geutelingen gebakken. De torenklok is door de Duitsers weggehaald.
Het atelier is in een zijvleugel. Een liguster staat hoog tegen het raam. Op een dag zat de ouwe onder de rode beuk te tafelen. Takken van wel tien meter lang, ze reiken zo ver over het gazon, dik als de poten van een mannetjesolifant, dat de driehonderd jaar oude boom in z'n eentje een circustent had kunnen vullen. De ouwe stond van tafel op, repte zich naar het rooksalon of naar de keukenkast, dit detail wordt door de bezoeker over het hoofd gezien, en toen, net op dat moment, terwijl hij een sigaar uit het sigarenkistje neemt en er het vergulde sigarenbandje heeft afgehaald, komt een van die reusachtige zich ver over het gazon uitstrekkende takken met brullend gekraak bovenop het tafeltje terecht.

Wat verderop in het park staat een treurbeuk, een variant die Thijsse onvermeld laat.

Blz. 354: Allerlei dieren eten de vruchten, vooral vinken, kepen en mezen.

Naast het washuis, in een van de stallingen, is een smalle toiletruimte die vol spinrag hangt.

Een van de gasten vertelt over

1. senhor Bernardo P, een Braziliaanse miljardair die hij in Belo Horizonte ontmoette. In het regenwoud, op een terrein van 20.000 hectaren, is de man aan het bouwen van een gigantisch openluchtmuseum begonnen. In AO Art Observed weten ze daar dan weer het volgende over: 'In 2004, he unveiled his 'dream', which incorporated a 300 000 square foot installation that contained his large country home, multiple gardens and 7 galleries.'

2. mevr. Angelina Saey, beter bekend als het tigrameisje.








Op die maandag 19 maart 1979 verschijnt een kort bericht in de krant over een vrouw die drie dagen eerder dood aangetroffen werd in haar villa in Brasschaat. Kort daarna blijkt dat de vrouw de wereldberoemde Miss Tigra is, het sensuele tijgermeisje op de Tigra-rookwaren van sigarettenfabrikant Tabacofina-Vander Elst in Merksem, beter bekend als Belga. In eerste instantie dacht men aan zelfmoord, maar na een tweede lijkschouwing was moord de enig conclusie.
(Rudy Berghmans in Den Brabo over Het Tigrameisje van Isabelle Dams)
De gesprekspartner weet er amper wat meer over te vertellen. Vermoord in 1979, vrijdag 16 maart 1979, 's avonds, 46 jaar oud. Dat staat ook zo in een krantenbericht uit die tijd. Wat ze niet vermelden is dat het Tigrameisje 1m55 meet, kortom ze is klein van stuk, en van Letse afkomst is. Als ik het later opzoek, ontdek ik dat ze eerst een van haar zonen verdenken. Hij wordt opgepakt, ondervraagd en weer vrijgelaten. 30 jaar na de feiten arresteren ze de echtgenoot, niet omdat hij het Tigrameisje vermoord zou hebben maar omdat de bejaarde man, hij is op dat moment 79 jaar oud, aan het hoofd staat van een drugsbende.
Een bericht hierover in Het Nieuwsblad van 26 december 2008:

Ex-diamantair De Roeck is nog om een andere reden bekend. Hij was in de jaren zeventig getrouwd met Angelina Saey, het wereldberoemde meisje op de Tigra-sigarettenpakjes. Weinigen wisten dat het originele Tigra-model een Vlaams meisje was. Het leven van Tigra-meisje Angelina Saey eindigde bijzonder tragisch. Op een dag in de lente van 1979 kwam De Roeck thuis samen met de twee kinderen van het echtpaar. Beneden aan de trap in de riante villa in Brasschaat van het gezin lag het lichaam van Angelina Saey in een grote plas bloed en met een strop rond haar nek. Saey was toen 46.
Een moord die door de daders vruchteloos was gecamoufleerd als zelfmoord, zo bleek. 'Ik heb nooit geloofd in zelfmoord', zei De Roeck daarover. 'Daarvoor waren Angelina en ik veel te gelukkig getrouwd.' De moord werd nooit opgelost.
De hele affaire deed het leven van de succesrijke diamantkliever De Roeck kantelen. Enkele dagen na de moord werd de jongste zoon van het gezin aangehouden omdat hij kort voordien ruzie zou hebben gehad met zijn moeder over zijn slechte schoolresultaten.
De jongeman werd na enkele dagen vrijgelaten, maar de verdachtmakingen bleven. Binnen het gezin ontstond grote ruzie en de beide zonen trokken weg bij hun vader.
De moord is nog altijd niet opgelost en Jozef De Roeck zit op 79ste jarig leeftijd nu zelf in de cel wegens drugssmokkel. (me)


Wat ik deed, die 16de maart van het jaar 1979, of wat u deed, wat na verloop van tijd op hetzelfde neerkomt, ook hierover tasten ze in het duister.

Geen opmerkingen: