In kamer D1.20-21 resideert Noor Nuyten. Vroeger was het kamer D17. D17, dat staat zo op de deur. Daniëlle en Aafke betreden het woonvertrek. Op een plank die op schragen rust en als werktafel fungeert, ligt een exemplaar van
Ik ben geboren van Georges Perec met de cryptische cijfercombinatie 19A5450 op de rugzijde. Ik maak een foto van de werktafel. In de belendende ruimte hangt een lintmeter aan een witte ballon. Of omgekeerd, hangt een witte ballon aan een lintmeter. Later zegt iemand: meten is weten. Dat heeft hij in een boekje genoteerd: meten is weten. Exact om 5 uur 's avonds leest André Catalao een gedicht voor. Dat doet hij elke dag, dat staat ook zo op een papier genoteerd dat iemand aan de muur vastgeprikt had: poem reading everyday at 17:00.
In de cafetaria ontmoet ik Rik Moens. We stappen van het HISK naar het Kask, dat is rond een uur of zes, en halen herinneringen op aan die keer dat een auto tjokvol Afrikanen tegen zijn karretje aangereden was.
's Avonds met Ward van Lineart en Sven en Hilde in de Martino aan het zuid. Pasqualina legt uit dat het niet Greta Garbo is, zij zou daar ooit getafeld hebben zoals wel eens gezegd wordt, maar Josephine Baker in haar old days. En Nurejiev en Moustaki. Moustaki ook. Sven en Hilde bestellen de steak tartaar. Dat blijkt Hilde niet lekker te vinden. Ward en Hilde ruilen. Ik neem wat ik er altijd neem, een cheese en eggburger met friet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten