vrijdag 14 mei 2010

vrijdag 14 mei

Glauque. C'est une couleur très obscure. Yannick me dit que c'est un bleu, oui, c'est un bleu, un bleu obscure, très obscure.
Il parle d'un projet à Welckenraedt. Le repas est délicieux. Il faut le dire, Welckenreadt c'est une ville qu'on connait pas très bien. Je l'ai vu, un jour d'hiver, à ma fenêtre. C'est vrai, un jour d'hiver j'ai vu Welckenreadt. Ce que j'ai vu, des rails, une ville sans séjour, tout se passait vite, je ne le dis pas. Il y avait des lapins dans le bois, ah, mais oui, c'est vrai, mais oui, oui, il faut le dire, il y avait les lapins. Ca veut dire, on en parle.

Yannick qui dit: ah c'est bien, je mange trop vite, les gourmands ça mange trop vite. Et ce que j'aime, non je le déteste, je ne l'aime pas, je le déteste, c'est la cohérence.

Het gesprek komt op Rodney Graham. Dat heeft exact dezelfde logica als over konijnenkeutels beginnen. Op een ochtend. In het bos. Aan de rand van het bos. Een riviertje. Over het riviertje hangt broodpap. Daar stond ik met mijn gamel.
De mogelijkheid om op basis van een aantal verwante gegevens een logische conclusie te maken en een juiste beslissing te nemen, elk dier kan het. Alleen de mens is in staat om in volstrekte chaos een dag zoek te maken.

In het chaotische tumult nemen we elke denkbare identiteit aan. Met het ondenkbare zijn ze minder vertrouwd.
De graafplek: een schedel.

Antoine dit: j'ai vu un expo à Barcelone et j'était amoureux, complètement amoureux. Graham, strontzat, die patatten tegen een gong werpt in het bijzijn van een jaren zeventig fluxus publiek. Tirez son épingle du jeu. Il faut accepter d'être out of line.

Het gesprek komt op politiek. Forbo, ou fourbe, Antoine l'explique, pour les Italiens c'est une qualité, het bedrog van die of andere politicus wordt er ingeschat als kwaliteit. Dat het om idioten gaat, maakt niemand geen zak uit. La politique est devenu vulgaire, complètement vulgaire.

Geen opmerkingen: