een dag met

introductie

Het binnenplein van wat ooit een niet zo grote zon was, de zogeheten Oblomovzon of zon van darmwind, Oblomovisme, een Oblomovistische zon, de praalzieke zon, een zon als een nog groene pruim, glad en met vruchtvlees dat zich niet herinneren kon dat het vruchtvlees is, een zon die niet achter het tuinhek verdwijnen zal tussen leuningen van berk en populier, dik als een druppel en soms kleiner dan de voelspriet van een mier.

de knopen van het herderstasje

Je gaat nadenken over de betekenis van een kunstwerk als het zonder betekenis is of als de betekenis die het had kunnen hebben zich tot de artificiële componenten beperkt. Theoretiseren over kunst is zo'n component.

een dag zonder

Als één ding waar is, is alles waar. If all ain't true, nothing is true.
Boudewijn met de ijzeren arm en Berta met de grote voeten, het beste huwelijk ooit: hertogen van Vlaanderen en Henegouwen, 9de of 10de eeuw, na Clovis.
Clangevoelige luitjes.
Dat is wit gebeurd.
Dave Douglas spettert door de speakers.
Gesualdo, 300 jaar vooruit op z'n tijd, genie en moordenaar, harmonieën ongeëvenaard. de Cavalieri, nog zo iemand. Vroege 17de eeuw. Dat is voorbij free jazz.
Glazunov. Glazunov had daar ongelooflijke problemen mee. Glazunov? Glazunov in de problemen? Met die saxofoon. W-A-T. Met een saxofoon! Glazunov? Hij is de eerste die het doet. Dat gaat niet zonder averij. Een grote symfonie voor saxofoonorkest, dat is wat hij gaat schrijven. Glazunov gaat schrijven een symfonie voor saxofoon. Maar hij komt in de problemen. Wie, hij! Glazunov? wat! Glazunov in de problemen? Glazunov? nee toch! De saxofoon was net uitgevonden. Zoals je op Wikipedia kan navlooien, dat is toen gebeurd. Hij kwam er maar niet uit. Is 't een verbeterde versie van de klarinet of een verbasterde fagot. En hoe spel je Glazunov?
Het plan van Alphonse Sax.
Jan Op springt binnen en betreedt de kubusruimte. Jan en Joris kennen elkaar van grafiek.
Joris en Gerard hebben een programma op Radio Central, www.radiocentral.org, een Antwerpse zender, op dinsdag van halfdrie tot vier. De vogelen des velds is een programma over natuur en tuinbouw. Denis Tyfus heeft er ook een programma, Tyfustijd.
Klein, minuscuul detail: Rachmaninov schreef geen vioolconcerto, wat Van Ryssen uit de beweringen van Joris had afgeleid, maar symfonische dansen met een vioolsolo. Dat ontdekt hij op Limelight. Geen vioolconcerto: het is een klein minuscuul detail, een stofje op de rok van de oneindigheid. Zoals Lucebert al zei, concludeert Van Ryssen. Zoals Lucebert al zei.
Leugen die waarheid wordt.
Mummus summum.
Na de performance van Danae gaat Joris in de corridor aan de slag. Foto's van verzonnen territoria.
Namen zijn een probleem, stelt Van Ryssen. Behalve als ze dood zijn. Dan zijn ze geen probleem meer.
Ongrijpbaar. Krijg je geen vat op: Shostakovich.
Onwaarschijnlijk.
Schijnbaar achteloos, zo praten ze, de vingers die in de koekjestrommel tasten.
Schoenen Tas biedt tot maat 52. Op een plek vlakbij Dendermonde: Schoenen Tas. Voor vrouwen tot maat 52, beweert Van Ryssen. Ge weet dat ik een vriendin heb gehad die rugby speelde...? Nee, hoe zou ik dat weten, zeg ik. Bij Schoenen Tas kocht ze zoveel paar schoenen dat ze voor een paar jaar verder kon. Liz, ze woont in Nice.
Shostakovich... Welke Shostakovich? De Shostakovich van de concerten, de Shostakovich van de symfonieën, de Shostakovich van de strijkkwartetten?
Svend Thomsen met camera. Wat betekent... Hij gaat filmen. Goed zeg. En wat gaat Thomsen filmen? Goeie vraag zeg, een goeie vraag: wat gaat Thomsen filmen. Thomsen gaat Danae filmen. Gaat Thomsen Danae filmen? Thomsen gaat Danae filmen. En wat gaat Thomsen dan doen? Goed zeg. En wat gaat Thomsen dan doen. Goeie vraag zeg, hoh hoh, goeie vraag: Wat gaat Thomsen dan doen.
Summum mummus.
Tas liet de zaak aan z'n schoendochter.
Territoria.
Van het cello- en vioolconcerto, zegt Joris.
Veel van het materiaal is Gavarny maar het heeft ook brandnetels uit Gent, fragmenten van grondgebied Schilde en muurpeper en mossen op het dak van een gebouw in Brecht.
Zénobe Gramme, nog zo'n vergeten Belgische uitvinder. Dat is de uitvinder van de verbeterde dynamo. Geen kat die dat weet.
Zonder wat?

woensdag 27 april

foto: Sjoerd van Leeuwen. Presentatie in de grote zaal voorin. Tijdelijke presentatie. Vrijdag gaat Sjoerd in de grote zaal achterin aan de slag.
De schrijfmachine, een Remington 'idool', heeft 2 euro gekost.

foto: Danae Baert, Les Enfants de l'Eau, een performance. Een minimum aan benodigdheden: stoel, koord, schort, ballonnen, priem.

Aan de toog komt het gesprek op La Primea Linea en Baader Meinhoff. Hoeveel doden zou de Rote Armee Fraktion gemaakt hebben, vraagt iemand zich af. Amper een dozijn, vermoeden we. De Rode Brigades en die Rote Armee Fraktion konden eigenlijk niet zo goed met wapens overweg, zegt iemand. Na elke aanslag publiceerden ze een uitvoerig communiqué. 20 bladzijden dat en daarom.
Het Italiaanse La Primea Linea ging anders te werk. Geen Socratisch forum, geen intellectueel gezeik, niets van dat alles, een kogel is een kogel. En zo gebeurde het dus wel vaker dat ze na een moordpartij tot het inzicht kwamen dat ze 't fout hadden gehad. Op café kwam het op een keer tot een hoog oplopende ruzie. Er werden wat leden verlinkt. Ze molden de eigenaar van de keet, gingen er van uit dat hij er voor iets tussen zat. Achteraf bleek dat hij er niets mee te maken had gehad.

In de Thomsenruimte zijn Johanna Van Overmeir, Hans Beckers en Peter van Houwelingen aan de slag.


gesprek Schopenhauer is een ex-vriendje, zegt ze. Van Schopenhauer zijn er wel meer, grapt iemand. Ook Goethe is een ex, zegt ze. Een van haar exen stalkte haar met melige poëzie. 'Herman...?' gokken we. Dat heeft ze niet gehoord. Op de kamer lag ze naast een dame die haar schijt niet ophouden kon. De dame scheet zich een weg naar de badkamer, vernemen we. En of zij een gevaar is voor de maatschappij. Wat zou het. Mannen, zegt ze, ik ben een grote bijdrage! En op wat speelt ze. The Singing Painters zoeken een meisje, kortgerokt en wild van geest, om Michaël te vervangen. Op een Fender, zegt ze. Maar daar is ze pas mee begonnen, zegt ze. Ze wil trouwen, zegt ze. Daar zijn twee voorwaarden aan verbonden: de uitverkorene moet rijk zijn en moet oud zijn. Meisjes zoals zij houden van rijke, oude mannen.
Niels en Marjolein waren er bij komen zitten. Niels heeft in Oostende gewoond. Cool stadje. Ze scheppen er de stront van straat, met karren tegelijk. Om een of andere reden komt het gesprek op Courtney Love.
Later zegt iemand: twee flessen Martini, strak na elkaar, daar ga je niet dood van. Kotsmisselijk desnoods. 't Is chemisch spul.
'Kate Bush!' roept iemand. Ze hadden het over Bikini Kill gehad. Het frappante meisje vindt Harvey niet zo goed meer. 'Wat doe je, juffrouw?' had Sjoerd gevraagd. Johanna en Peter waren in de Thomsenruimte bezig.
Met Let England Shake heeft P. J. Harvey een van haar beste opi afgeleverd, vind ik. Opi, van opus: één opus, twee opi. Dat heeft ze niet gehoord. Misschien heeft ze het wel gehoord. Iets wel of niet belangrijk vinden, het speelt. Ik kan mooi schrijven, zegt ze. Goed schrijven, bedoelt ze. Ik zeg het, zegt ze. Alleen zij had dat gezegd kunnen hebben. Maar, ze is lui. Honderdduizend bladzijden had ik kunnen vullen met wat ze zei. Maar dat doe ik niet. Op een dag, ooit, zal ze op de Vrijdagmarkt naast Brusselmans zitten. Samen met de hond van Brusselmans. Tegen die tijd heeft ze ook zelf een hond.
He, man, met die kuiten moet jij toch iedereen kunnen krijgen, had ze tegen de therapeute gezegd.
Twee dagen isoleercel kreeg ze.

Johanna kan het niet geloven: de camera stond op rec EN pauze. Eindconclusie, definitief: het videomateriaal is kwijt.

daniël kinet

Van Daniël Kinet weten we dat hij de eerste vliegenier is die op Belgische bodem om het leven kwam.
Z'n portret staat in de boeken die we hebben.
Hij was eerst.
1910. Tijdens die editie van de Gentse Feesten stort mijnheer Kinet neer vlakbij de Gentse haven. Daar hadden ze toen aardappelvelden. Met een havengeul onder de valpartij had hij het er wellicht levend afgebracht. Als hij zwemmen kan tenminste. Kijkfiles, proletarisch jolijt.

Daniël Kinet, 25 jaar oud, kloeg over pijn aan de ribben. Hij zag er belabberd uit, werd naar een hospitaal gebracht.
Kinet is een Waal. Geboren in 1885. Op 15 mei 1910 blijft hij twee uur en 51 minuten in de lucht en breekt het wereldrecord.
Op 11 juli 1910 publiceert de Daily Journal and Tribune in Knoxville, Tennessee, volgend bericht:

Ghent, Belgium, July 10. - Daniël Kinet, the Belgian aviator, was seriously hurt today while making a flight. The rudder of his machine broke when he was at a considerable height and the aeroplane turned over several times, dropping like a stone in a wheat field. It is thought that Kinet is fatally injured.

In de ranglijst staat hij op 12. Voor hem waren er wereldwijd hooguit 11 personen tijdens min of meer gelijkaardige prestaties om het leven gekomen.
Kinet staat op 12. Na Kinet zou het een stormloop worden.


Sjoerd van Leeuwen is met de fiets.
Johanna is in de Thomsenruimte bezig geweest.
Tony zit aan het stuur van een auto.
Kinderstemmen schallen over het plein.
Op het woonerf staat een vrachtauto.
De auto is van een transportfirma uit Keulen.
Op een van de stukken is een afdruk van het achterwerk van Gwendolin.
In de kubus bleef een riempje, van een fototoestel
of van een hond.
De foto op de desktop is een eilandje in Noorwegen.

manifold, sandrine verstraete

foto: episode 5, yinka kuitenbrouwer en de stem van dries douibi

boekenluster 'Heeft dat ding een naam in je verbeelding?' vraag ik. Sandrine is met iets bezig. Ze kijkt om, bekijkt me heel even met haar grote en doordringende blik. 'Boekenluster,' zegt ze. De boekenluster heeft encyclopedieën en woordenboeken, een half dozijn delen van Winkler Prins, deeltjes 12 en 13 zijn er twee van, O tot Pen en Moo tot Nijv, en ook iets van Ernest Hemingway, Voor wie de klok luidt. De pop is aangekleed met bladzijden uit het Prisma Woordenboek.

brug Hoeveel keer zou Gwendolin die brug al gedaan hebben? Hoeveel keer sprong ze over een beekje? Stel je voor, zegt ze, dat je in je leven maar 40 miljoen stappen zetten mag. Na de 40 miljoenste stap mag je geen stap meer zetten. Doe je het toch, dan val je dood omver. Wat je wel zou kunnen, dan, opper ik, als je je stappen keurig bijhield tenminste: kruipen. Na de 40 miljoenste stap kruip je door het leven.

Evelyne 'Ik heb alleen een hoek en een stopcontact om naar te kijken,' zegt ze.

foto: het preambulo

hebreeuws In de hall komt een Hebreeuwse tekst. Thomas doet het elke avond twee keer. Hij schrijft de tekst met water. Hij studeert Arabisch, zegt hij, en Hebreeuws, en legt uit dat Parsi in Iran gesproken wordt en een dialectische versie van Dari is, wat ze in Afghanistan spreken. In Pakistan spreken ze Urdu. Dat is ongeveer hetzelfde als Hindi. Hindi is op het Sanskriet geënt, je zou het de moderne variant op Sanskriet kunnen noemen. Urdu gebruikt het Arabisch schrift en heeft tal van Perzische leenwoorden.

foto: episode 2, kirsten tijdens de vierde en laatste uitvoering in
wat telkens de climax van de tweede episode is, een litanische
monodie waarbij een stapel matrassen als kansel dient

Kirsten Kirsten is van drama. Sam Bogaerts, die de afdeling leidt, zegt dat ze maar wat graag samenwerken met de andere afdelingen.
Kirsten is in de grote zaal, ze is het tweede traject.
Kirsten gaat er steeds blauwer uitzien.
Het begint met Kirsten. Het begint met Thomas eigenlijk en het is Sam die het woord proloog uitspreekt, voor hij er aan begint.

mensheid Het goede nieuws is: de soort is met uitsterven bedreigd. We benoemen de laatste mens: Odod. Hij zal traag zijn, naakt en vadsig. In zijn over de aardbol lekkende eenzaamheid is geen ander verloop meer dan seconden die eeuwen lijken.

foto: episode 3, frank merkx vult een pop
met piepschuim en rode biet

Merkx is kaalgeschoren en zwaar toegetakeld. Het bovenlijf is ontbloot. Hij heeft een tatoeage op de rug. Het zou om DNA gaan. Robbert gaat filmen.
Frank treedt aan in het derde deel, na de monoloog van Kirsten, met Sam Bogaerts en Evelyne en Jintse. Hij vult een pop met witte proppen en rode biet. Sam doet de tekst en Jintse wrijft vaseline over het naakte lichaam van Evelyne.

moment Op vrijdag 22 april heb ik genoteerd: 'Gwendolin op straat. Komt van station. Groen jurkje. Prachtig weer, zomer. Sandrine opent poort. Sjoerd bellen. Misosoepje.' Momenten herleid tot de onder elkaar genoteerde woorden van een shopping list.

Roubaud Het gesprek komt op Jacques Roubaud. Dat dat geen rijstpap is. In het Nederlandstalige gebied krijgen we rijstpap ingelepeld.

foto boven: episode 2
foto onder: situatie in de ruimte waar enige ogenblikken later episode 3 zal plaatsvinden,
Sam speelt met het zaklampje dat hij nodig heeft om de tekst te kunnen lezen;
van de acteurs is hij de enige die de tekst niet uit het hoofd heeft, daar was geen tijd voor

stilte Er zijn best veel aanwezigen. Svend filmt. Het is de tweede zondagvertoning, die van halfnegen. Klaas gaat voor met een zaallichtje. Sam en Thomas zitten in de cafetaria waar het scherm van de laptop grijsblauw oplicht. De tweede beweging, die met Kirsten, is molto lento. Er zijn veel stiltes.
In die stilte is het knabbelen op een hap nootjes zo duidelijk hoorbaar dat het een knetterend vuurwerk wordt. Een bierglas op het aanrecht plaatsen neemt een eeuwigheid. Blootsvoets door de hall stappen wordt een kleverig geluid. De ijskast bromt. Dat doet ze de hele tijd door. Sam veert overeind en gaat een kijkje nemen. Tijdens het derde deel zal hij het woord nemen. In de stilte is het kraken van een deur te horen in een van de belendende huizen. Flesjes blinken. Ook het schrijven maakt geluid, in die stilte.

stokken Iemand komt de stokken van Michèle Mattyn weghalen. Ze hebben ze nodig voor Art Brussels.

tuin Vliegjes, een hommel en een roest tapijt van dingen die uit de berk omlaag tuimelden. Dat ga ik niet benoemen. Het viel uit de berk, die in een belendende tuin staat, en heeft ruim een helft van het tuintje bedekt met een roest patroon van batik. In het tuintje staan honderd planten. Niet alles bloeit. Van wat bloeit hebben wit, paars en blauw de overhand: erika, bernagie, maagdenpalm, een klokje, de appelaar en ook wat kruiden waarvan ik de naam vergeten ben. Er is nagelkruid, ganzerik en verbena, lievevrouwbedstro, lupinen, malrove, absynth. Er is duizendblad en vrouwenmantel, hemelsleutel en hertshooi. Alles staat kriskras dooreen. Reigersbek, of ooieveraarsbek, die varianten zijn moeilijk uit elkaar te houden, munt, varens, een hosta en salamonszegel. Mierikswortel, pimpernel, wilde aardbei, zonnehoed, gele dovenetel, paardenbloem, gamander, het herderstasje, hondsdraf, kleefkruid, weegbree, oregano, lavendel, rozemarijn en Griekse malva, de stokrozen en de grassen, het staat op een kluit bijeen tussen de es, een catalpa, een olijfboom, de vijgelaar en de sering. Vooral het lievevrouwbedstro lijkt het naar zijn zin te hebben.
De zonnebloemen, een kleine variant, staan in de startblokken. Het tuintje had raket, klaver en stinkende gouwe in overvloed. De klaver heeft z'n beleid aangepast, komt tegenwoordig alleen nog op het terras voor. De vijgelaar staat ruig, swingt. Vlakbij de stam is een terroir van duizendblad.
Veel bedeesder is de catalpa, hij of zij is er voorlopig nog niet helemaal uit wat het zeggen moet.
Van de grassen verwacht ik een gestaag toenemende overvloed. Het zenegras of zennegras, of hoe het ook heet, heeft zich over het terrein geworpen. Dat ging met balen tegelijk. Het is een gras met het vermogen om grote, braakliggende gebieden te bevolken. Drie decimeter hoog staat het. Hoger komt het niet. Het zet z'n stappen in de aarde.

zon 'De zon die ons vergeet.' Het verschijnt op een electronische lichtkrant. De rechterhand van Kirsten licht rood op.

foto: de met rode bieten en piepschuim gevulde pop

eerst

'Wat is het eerste woord waar jij nu aan denkt,' vraag ik Sabrina. Blanc, zegt ze. Dat is het eerste woord waar ze aan denkt. Ze zegt het zonder over het woord na te denken: blanc.

Eerst en laatst hebben een niet te verwoorden samenhang. Je doet dingen voor het eerst, je doet ze voor het laatst.

Zegt de persoon het eerste woord, zonder over wat anders na te denken, of gaat hij/zij denken over wat hij/zij hadden kunnen zeggen?
En dan weten ze het opeens niet meer. Ze denken na over de vraagstelling, vinden het ongepast of gaan nadenken over een woord en dat is ongepast.

Sabrina zegt het zonder over het woord na te denken. Blanc, zegt ze.

C'est quoi le premier mot que te penses, had ik gevraagd. Blanc, zegt ze.

Matras, zei Sandrine, die een matras aan het versleuren was. Stof, zegt Hannelore, die in de kubusruimte bezig is.

Patricia Smith zit aan de toog. Ze is in België. Pat is ok, zegt ze. Het zou de naam van een vrouw of van een man kunnen zijn, zegt ze. Dat is ok.
Connotations, zegt ze, ze is in gesprek met de hoofdredacteur, het is het eerste woord waar ze aan denkt.
'Again...,' zegt de hoofdredacteur. Het is niet het eerste woord waar hij aan dacht. Hij zegt het zomaar.

Van de andere aanwezigen verneem ik dat ze geen eerste woord hebben. Boris heeft geen idee, Mirk liever niet en Simon is sprakeloos.

meneert

Roem tast de hersenen aan. Voor je 't weet ben je in een imbeciel veranderd. Je komt in boekjes en blaadjes en je gaat dingen zeggen die je nooit gezegd zou hebben als je de heisa met rust gelaten had.
Ik stel me voor dat ik op het terras van Fabula Rasa naast een man plaatsneem die er eigenlijk best belabberd uitziet. Ik ken hem niet, ik heb hem wel eens op een fiets gezien. Hij vindt het fijn dat ik naast hem kom zitten. O ja hoor, de plaats is vrij, er zit helemaal niemand. We maken een praatje. Om een of andere reden, wat er niet toe doet, heb ik het over Soutine. Het gesprek komt op schilderkunst. Ik heb niet door dat ik naast een beroemd persoon zit, de beroemde schilder. Ik ken hem niet. Toen ik in Boston was, heb ik in een museum verbluft naar een werk van zijn hand staan kijken. Ik voel geen behoefte om hem beter te leren kennen. Beter dan dat ene schilderij, verder dan de tranen die ik bedwingen moest, had ik toch niet willen gaan. Aan beroemde mensen heb je niets. Maar nee, ik ken de persoon dus helemaal niet, we zitten naast elkaar, genieten van een voorts volstrekt onbelangrijk gesprekje. Dat was toch wel een sympathieke meneer, bedenk ik terwijl ik huiswaarts fiets. Maar dat gebeurt natuurlijk niet want ik heb niet gedroomd, ik heb de kunstenaar herkend, de beroemde schilder. Overweldigd door het beeld van zijn bovennatuurlijke roem heb ik de hele tijd alleen maar aan die roem zitten denken. Er is geen gesprek geweest, de oevers van het gesprek waren zonder zon, z'n roem had zoveel plaats ingenomen dat alleen een smalle strook schaduw bleef en de hele tijd door had ik me zo ongemakkelijk gevoeld dat ik echt niet wist wat ik te zeggen had. De beroemde meneer zou vast over van en alles en nog wat een meer dan voortreffelijke mening hebben. Nee, laat maar.
Roem hoeft niet. Laat het werk maar simpel zijn wat het is. Ik hoef de beroemde meneer niet te kennen om te weten wat zijn werk me doet.
Dag meneert. Roem is een gevaarlijk goedje, meneert.

De sporen in het slijk, van een waterhoen. Met het volle gewicht van tweeduizend eeuwen zak je door het ijs.
De pootjes van de waterhoen, drie tenen, geen gewicht.

hij zegt zij zegt (3)

'Dat moet hen afschrikken nog feiten te plegen,' zegt Nicholas.
Als een boer die aardappel in zijn grond steekt, stelt C., willen we dan ook boter bij de vis.
Geert vertelt u welke soort eronder groeit.
Jan zegt: 'Als je eens om de vijf jaar erin slaagt een echte klapper te kweken, mag je van geluk spreken.'
Peter verslaat Sergio opnieuw.
Van Istanbul, zegt Tayyip, gaan we twee steden maken.
Dit is een zware, zware domper, liet Reynald optekenen.
Paul moedigde de dorpsbewoners aan, Tony moest het ontgelden.
Eric zou seksuele betrekkingen hebben gehad met een hond.
Tussendoor zullen we hier en daar wel aandacht besteden aan de woelige tijden in de kerk, zegt Stefaan.
Fernand zegt: 'Maar ik ben bang dat er binnen twee jaar een omgekeerde reactie komt.'
Nu, stelt Joost, willen ze alleen nog lintjes knippen.
Freya overweegt om eigenaars van zonnepanelen meer te laten betalen.
Er zijn zo al weinig mogelijkheden voor hernieuwbare energie, benadrukt Stijn.
In het zonnepanelenverhaal wordt momenteel het kind met het badwater weggegooid, vult Joost aan.
Freya heeft gelijk, vindt Ronnie.
Aviel zegt: 'Zonne-energie is goéd, laat daar alstublieft geen misverstanden over bestaan.'
Dan kan je beter gewoon je elektriciteitsfactuur blijven betalen, zegt Danny, in plaats van te veel te betalen voor gestolen zonnepanelen.
Tot nu toe kennen we wel nog maar een voorval van diefstal, zegt André.
'Na tien maanden staat er nog steeds een dikke vette nul op het bord,' voegt Gwendolyn toe.
'Onze deur heeft altijd opengestaan,' zegt iemand.
Je moet niet proberen lopen, benadrukt Steven, vooraleer je kunt stappen.
Het geld is één zaak, vertelt Wouter.
Dirk zegt: Ze zoeken naar een nieuw doel in het leven. Iets om zich aan op te trekken.
Als ze altijd zo blijven rijden, liet Louis zich ontvallen, is dat een droom.
Godverdomme, ze hebben Omar aangehouden.
Dit is ingeslagen als een bom, zegt Dany.
Het is te vroeg, meent Joost, om te zeggen wat er in de toekomst gaat gebeuren.
Dit onderzoek is nog steeds lopende, verzekert Anneleen.
Cristel zegt: De onrust bij het personeel is verder aangedikt.
Het enige dat ontbrak, zegt Steven, was een plek om te spelen.
Er is nu geen reden meer om mijn cliënt nog langer op te sluiten, zegt Paul.
Het Europees Hof schorst de uitlevering, maar legt ons niet op om Zarmaev vrij te laten, reageert Lieselot.
Wij weten niet van wie het is, zegt Tom, maar hopen dat het van de dame is die wij zoeken.
Geert ontkent: 'Ik ben onschuldig.'
We zijn ook wat verwend, argumenteert Jan.
Soms gaat het zelfs zo ver meent Jelle, dat sommige producten, al dan niet bewust, slecht worden verpakt waardoor ze snel oneetbaar worden.
Mannen, zegt Katelijne, liegen daarbij alleen tegen hun vrouw, terwijl vrouwen tegen iedereen liegen.
De pantsers van kreeften en langoustines en het kookvocht van oesters gebruiken we als basis voor sauzen, zegt Nick.
Zegt Neelie: Een groot deel van hen beschermt zichzelf onvoldoende.
Ik heb foto's van de dieren gezien, zegt Jan. Zo vreemd is dat eigenlijk niet.
Orin zegt: Zijn herziene eis is gewoon zijn nieuwste oplichterij, met behulp van een vervalst contract en gefabriceerde e-mails.
Er zijn nog grenzen, zegt Jacques. Weduwen en vrouwen ouder dan 43 behandelen we niet.
Marilyn heeft haar excuses aangeboden.
Timo zegt: Vreemde handen moeten geen Finse koeien melken. Het feest is uit, zei hij.
Khaled zegt: Tachtig procent van de doden zijn burgers.
Verschillende delen van de stad, zegt Valerie, worden gecontroleerd door verschillende groepen.
Het is niet Islamitisch dat vrouwen zich mengen onder de mannen, zei iemand.
Ik weet dat niemand het verwacht had, maar iemand moet de eerste stap zetten, zei Farida.
Dan zijn er twee mogelijkheden, zegt Corinne.

varia

Met Kadhafi hebben we eindelijk nog eens de jackpot: het supervarken. Lange tijd hebben we het met Bush junior en mindere goden moeten stellen. Voor we het doorgehad had kunnen hebben, begonnen we zo weer aan frietkoten aan te schuiven en in een blaaskaak als Bart De Wever hadden ze hoge verwachting. Aan mij is het niet besteed. Ik ben geen Waal, ik ben niet eens een Belg, ik hou niet van het koningshuis, maar ik ben wel radicaal antivlaams. Het adjectief staat er omdat ik geen ander adjectief ter beschikking heb om duidelijk te maken hoe infantiel de Vlaamse zaak is. B-H-V kan heel erg simpel opgelost worden, door er niet langer een zaak van levensbelang te zien. Gooi dat ding overboord. Wat maakt het uit of je Nederlands spreekt of Frans. Dat maakt geen zak uit. De economische motieven gaan in een plastiekzak. Die motieven gaan wereldwijd op zo'n turbulent en tragisch niveau dat op wat enkelingen na helemaal niemand er beter van wordt. De Vlaamse zaak is een scheet in een fles. Je komt er nergens mee. Alleen uiterst rechts vindt het reuze, en die verhalen kennen we. Uiterst rechts staat voor vrijheidsberoving, winstbejag, eenzijdig, slavernij, moord, de rechten van de vrouw zijn nul komma nul, dat heb ik altijd zo aardig gevonden, eigenlijk, nul komma nul, ze hebben geen enkel recht, een of andere sukkel heeft ooit beslist dat ze geen rechten hadden, sukkels met openstaande eikels gingen aan het krijsen en voor iemand ook maar doorhad waar het over ging was het beslist. En dan zijn er nog wat dingen. Uiterst rechts staat voor een sociale structuur waarbij het bedrijven van kunst als verwerpelijk gezien wordt. Alleen vrouwen houden zich er mee bezig.

alles goed

Op het voetpad vlak tegenover Fabula Rasa word ik aangeklampt door twee Afrikanen. Ze zitten in een gehuurde auto.
He, wat is er met jou, roept de Afrikaan die aan het stuur van de auto zit. Alles goed, vraagt de ander.
Wat scheelt er met jullie, zeg ik.
Het raampje gaat dicht, ze gaan ervandoor.

waterhoens

HAIKU 4

Kwek kwek kwek. Wuk wuk, kwek, kwek
kwek. Wuk. Wuk wuk. Kwek.
Kwek kwek kwek kwek. Wuk, wuk, wuk.

weekendalfabet

Braxton Brötzmann

Brötzmann Peter Brötzmann. Donderdag laatstleden had Anthony het over Brötzmann gehad. Brötzmann komt naar de Vooruit, had hij gezegd. Hij had het gespeld, had de klepjes bovenop de O weliswaar over het hoofd gezien maar het was met een T en een Z, wist hij, niet met een D.
Op zondag wordt Brötzmann nog een keer te berde gebracht. Opnieuw verneem ik dat hij eind april naar de Vooruit komt en een niet te missen event dreigt te worden. Dat de O twee klepjes op de kale bol heeft, verneem ik op zondag. Breudsman, zo hoor je het uit te spreken. Teutoons getoeter, kolossale sax, free jazz.
Van Guy verneem je ook altijd meer dan je had kunnen of willen weten: Brödsmann junior speelt noise rock. Vader en zoon hebben één plaat samen.
Het gesprek komt op Paul Lovens. Lovens (d) is van de generatie van Brötzmann en Lytton. Lovens en Lytton hebben samen gespeeld. Brötzmann zou voorts ook deel uitgemaakt hebben van The Globe Unity Orchestra van Anthony Braxton. The Globe Unity Orchestra heeft 10 platen, 2 singles en een stuk of wat cd's uitgebracht, verneem ik.

gat We staan op het woonerf en kunnen ons geen van allen de naam herinneren van de kunstenaar waar een van de bezoekers het over had.

Globe Unity Orchestra Brötzmann

Hockney Hij had Hopper fout, bedoelde Hockney.

hobo De barokhobo heeft minder volume dan de moderne hobo. In het moderne orkest gaat het om volume, verneem ik.
Aan de belendende tafel zitten drie jongens die thuis zijn in muziek. Ze bespreken de stand van zaken. Chopin, Beethoven, Brahms, Haydn, dat is het ding waar ze mee bezig zijn, de 4de symfonie van Heidegger, jazz. De eerste uitvoering van de 5de van Beethoven was in een klein zaaltje.
Dat is een periode die me altijd heeft afgestoten, eind negentiende eeuw, zeggen ze. Eind negentiende eeuw, dat is zo bombastisch. Om die reden verkiezen ze jazz en kleine bezetting boven Béjart.
Eén van de jongens zegt: Ik zit graag op de eerste rij. In de Vooruit zijn het de plaatsen die open blijven.
Op de eerste rij is ondankbaar.

Lacy Steve Lacy zou op teksten van the beat generation geïmproviseerd hebben. Hij kende ze persoonlijk. Ze trokken samen op.

Lovens Brötzmann

Magritte Na Magritte, verneem ik, hebben we het wel gehad, zo, met het Surrealisme.

mevrouw Eerst was ze in de koelkamer verdwenen. Een van de meisjes was met een jongedame bezig die préparé wou. De jongedame die préparé wou, had blote benen, net een tik te lomp en breed en bloot om stand te houden naast de collants en het rokje dat ik aan had. Het is al te vaak over het hoofd gezien, ook mannen hebben benen. Daar hoeven we niet dik over te doen. Ook mannen hebben recht op benen.
Ze zegt het met een fijne glimlach: 'Mevrouw,' zegt ze.

moe 'Aan het eind van de dag ben ik moe van het kijken en van na te denken,' zegt de pianist.

Tuymans Eén van de bezoekers op zondag is gek van Tuymans. Borremans vindt hij te klassiek, teveel een imitatie van de grote meesters, meesters die je niet imiteren kan en ook niet imiteren moet, meent hij. Of ik het daar wel of niet mee eens ben, maakt weinig uit. Tijdens het pleidooi lijken de namen aan belang te verliezen. Als het werk boven de naam uitstijgt, alleen dan heb je een meesterwerk, bedenk ik.

Wesselman Tom Wesselman, die naam zit fris. De andere naam schiet ons geen van allen te binnen. Opeens weet ik wie hij bedoelt: Roy Lichtenstein.

vrijdag 8 april

de schoendoos
Er is telefoon. De persoon aan de andere kant van de lijn zegt: ik heb fantastisch nieuws. Het is Raf. Hij telefoneert me en ik weet wat ik te horen zal krijgen: de doos is gevonden. Daar heeft hij in z'n eentje voor gezorgd, de persoon aan de andere kant van de lijn. De doos was op een plek beland waar we een project gingen doen. Het project kwam er niet van. We wisten niet wat er met de doos gebeurd was. De persoon die daar toen artistiek directeur was geweest en de doos in ontvangst had genomen, werkte er niet meer. Ik kreeg z'n thuisadres te pakken. Hij bleek in Oostende te wonen, gaf niet thuis. Later: hij had een facebook, ik niet. Z'n telefoon kreeg ik niet te pakken, mailtjes bleven onbeantwoord.
Mijn contactpersoon weet meer. Hij kent de vader van de persoon die daar toen artistiek directeur was. Ze hebben in hetzelfde koor gezongen en treffen elkaar wel eens in het containerpark. Mijn contactpersoon zingt niet meer in het koor, maar ze kennen elkaar, tutoyeren. Tribale rangorde, ze maken deel uit van één toonhoogte. De kerkelijke gezangen zijn verleden tijd maar als tuinman komt mijn contactpersoon op plekken waar een ander minder vaak komt. Het duurt geen week of ze treffen elkaar in het containerpark. Het belang van de doos wordt aangeschroefd. Tweehonderd kunstwerken, ook al zitten ze in een schoendoos, dat gaat niet zomaar lopen zonder dat iemand daar meer van weet.
Tien jaar lang had de doos in een kluis van het stadhuis gezeten. Nu staat ze bij hem thuis, verneem ik, op de keukentafel.

In de grasberm staat paardenbloem en berk. De altijdblije berkjes houden zich wat op de vlakte, ze vallen amper op tussen het frisse groen. Ter hoogte van Aalter is een kilometerlange file, riethalmen zwenken, twijgjes botten. Vlak voor me rijdt een truck van Peter Hendriks B.V.
De blozende twijgjes van eik en berk en els. Koolzaad is er ook al, of het lijkt er op. De middaghemel is effen als een tafelblad, dunner vlakbij de horizon alsof het blauw er weggezogen wordt.
Later is er een gebied met lintbebouwing, herrie van voortuintjes en homo caniens, wiedend. De maximum toegelaten snelheid is 70km. Paardverbluffing, berm, kruiwagenschroot, boerse gezichten, het tribale platteland, een zwerm vrijdagfietsers en het doopsuiker van de Japanse kerselaar.



Tijdens de terugweg rij ik opnieuw naast een truck van Peter Hendriks B.V. We staan in een file veroorzaakt door een ongeval ter hoogte van Gentbrugge. In de file doet zich nog een ongeval voor. Een truck rijdt een personenauto aan. Het achterdeel van de personenauto gaat aan flarden.

een maaltijd
Sjoerd neemt de doos door. Raf en Leen hadden ze geteld: 191. Het gaat om mailarts uit de periode dat ik in Spanje was.
Gwen brengt gefrituurde pepers op tafel, olijfjes, kreukels en aubergines. De aubergines zijn in olie gebakken en op smaak gebracht met zure room, bieslook, look en pepertjes. Later volgt in olijfolie en witte wijn gesmoorde kabeljauw, afgewerkt met pesto en Franse krieltjes en een salade met avocado en kerstomaatjes.
Pa is begonnen met rijen in vis, zegt Gwen. Hij is het die voor de gullekes heeft gezorgd, zoals de hier voor de kust gevangen kleine kabeljauw genoemd wordt.

foto: oz mailart 743, 6 maart 2000

Wat hebben we bijgeleerd vandaag. Op de achterzijde van een van de mailarts is een foto van Gwen en professor Choron. Die foto is genomen tijdens de Nacht van de Waanzin. Dat was in 1979 of 1980.
'Ca me rend heureux d'apporter le bonheur...', staat er. Of het Kamagurka was die het event organiseerde, weten we niet. Choron was de chef van Hara Kiri waarin Kamagurka publiceerde. Dat was voor hij bij Humo terechtkwam. In 1979 was ik met Kama en Herr Seele in Parijs. In de corridor van het pension waar we de nacht doorbrachten, had iemand op de vloer gekakt en in de kamer hing het behangpapier in repen van de muur. In Barton Fink is ook zo'n scene. We waren op de redactie van Hara Kiri langsgeweest en in Quartier Latin hadden we een film van Borozwyck gezien. In het kamertje had ik op de vloer te slapen. Ik weet niet of ik het er levend afbracht. Of het regende en waarover we het hadden, dat herinner ik me niet.
Gwen herinnert zich dat ze een blond kapsel had. Zij en drie andere meiden stonden op het podium, tijdens de act van professor Choron, als background act. Ze hadden elk één borst ontbloot. De moeder van hoe heet ie weer was één van de meiden. Fase is z'n graffiti naam. Merlyn was in de zaal, vier jaar oud. 'Dat is m'n mama!' riep hij.

Het toetje: stracciatela ijs.

donderdag 7 april

Marc argumenteerde dat de enorme hoeveelheid cards het proper zetten van het kantoor bemoeilijkte. Het neemt teveel plaats in, zei hij. En ook de boekhouding wordt steeds massiever. Midden jaren negentig kon een ringmap het volume van twee tot drie jaargangen aan. Nu gaat het om drie of vier of zelfs meer ringmappen per jaargang. Het is Nancy die voor de definitieve samenstelling van het boekhoudkundig archief zorgt. De ringmappen puilen als klerken met een riembuik. Ze nemen plaats in.
Marc kwam dus met het idee op de proppen om de voorraad cards te decimeren. In het kantoor zelf zou het beperkt blijven tot 20 specimen van elke card, keurig in een bakje. Dat is een goed idee, zei ik.
De voorbije dagen hield ik me gedurende enige tijd met het sorteren bezig. Iemand had het voortouw genomen en twee reeksen cards, nr46 was er één van, opgedeeld in wat naar de stock moest en wat in het kantoortje blijven kon. Ik deed 4 dozen, Frips werkte het af.
Tijdens het sorteren de ontdekking dat 'Ik zal eens komen lachen met uw expositie' van Morrens de best verkopende card is, op de voet gevolgd door cards van Marc Coene en Johan De Wilde. Ook de cards van Lezaire, Zoete, Borremans, Bogaert en Joos doen het relatief goed.

Frips is in het kantoortje bezig. Ze heeft het assortiment dat in het kantoortje blijft gerangschikt en gelabeld. Wat niet in het kantoortje hoeft, kwam in kartonnen dozen terecht. Levi van Smeraldina-Rima springt binnen, er is een concertavond.

hij zegt zij zegt (2)

We hebben bijvoorbeeld een chauffeur moeten vervangen, klinkt het bij Vincent, een minister kan echt niet zonder chauffeur.
Raymond zegt: Mijn Spaanse collega vroeg mij of het nazisme nu terug is in Vlaanderen.
Laat ons dus hopen, zegt Sue, dat de bal voor Basta dan echt aan het rollen kan gaan.
Dit soort acties is merkondersteunend en beperkt in tijd, stelt Els.
Bovendien zijn de winstmarges van kledingmerken zo enorm, meent Joris, dat ze zeker niet met verlies zullen verkopen.
Olivier klom gestaag op de ladder.
Als het hof belt, bevestigt Gunther, dan vragen wij niet naar de reden.
Hoe Bart en Elio de bonus en malus gaan invullen, is niet helemaal duidelijk.
Alles komt uiteindelijk altijd goed, zegt Dirk, als je het maar de tijd geeft.
150 ton vlees dat niet voor menselijke consumptie geschikt is, werd door het bedrijf van Agnes verwerkt in pitavlees.
Enkele dubieuze partijen moeten er uit, meent Saïd.
Kris vindt het een verregaand en bizar voorstel dat niet goed is voor de stabiliteit van het land.
Dit parlement verdient beter, sneert Paul.
Bart zegt: De noodzaak om te publiceren is waarschijnlijk de belangrijkste reden.
Daardoor kwam er zuur op het gezicht en de ledematen van een personeelslid van het hotel terecht, zegt Ilse.
Er gebeurde ook een medisch onderzoek bij de andere kinderen, zegt Ronald.
Iemand zei: Formele akkoorden zijn er dus niet te melden.
We willen poorten sluiten, zegt Christian.
Jean-Luc zegt: U wordt als journalist betaald om dat uit te zoeken.
Dat waren in 2010 in volgorde Roemenië, Marokko, Bulgarije, Brazilië en Rusland, zegt Katrien.
Het leger, meent Marc, past zijn regels echter niet aan, waardoor er ongerijmdheden ontstaan.
Het wordt lachwekkend, zegt Stefaan, om te zien welke uitleg ze verzinnen om toch maar hoge bonussen uit te keren.
Bruno zegt: Dit is onaanvaardbaar en pervers op een ogenblik dat het parlement unaniem aan de bankentop vroeg om terughoudendheid.
Kristof kreeg de loodzware taak om Tinne op te volgen.
Hij is een krak als het erop aan komt zijn boodschap in de media te krijgen, meent Meyrem.
Peter zegt: Als artiest is het net interessant om van die zwarte gaten in de wetgeving gebruik te maken.
Er zullen misschien geen rationele maar politieke overwegingen spelen, verklaart Michel.
Mark wil niet ingaan op hoe dat precies zal gebeuren omdat de inhoud van het witboek nog voorwerp van discussie is.
Wij zijn enthusiaste zelfstandige Spar winkeliers die dagelijks voor je klaar staan, zegt Bianca, met véél vers, scherpe prijzen en een hedendaags assortiment.
Dat Luc mensen zou hebben opgejut om tegen te stemmen is geroddel, zegt Mieke.
Hassan zegt: Ik ben geen moordenaar en ik weet niet hoe ik in dit onderzoek ben terechtgekomen.
Kristof verheugt zich. 'Deze som is een erg mooi extraatje bij de zo al enorm gulle erfenis.'
God, wat leven jullie ongezond in Brussel, zegt Frédéric.
De tijden van het goede leven zijn al lang voorbij voor de eurocraten, lacht Marc.
Het is schandalig, zegt Frank, dat een correctionele rechtbank zich met zulke zaken moet bezighouden.
Steven verwierp een aanbod tot schadebemiddeling.
Om gelukkig te zijn moet je geluk hebben, zegt Marie-Louise.
'Allez Daniël, kom maar uit uw pijp,' zegt ze.
Jurgen zegt: Het blijft een keuze om op die uitnodiging in te gaan.
Om halfdrie bleek de asfaltcentrale waarmee de aannemer werkt, zegt Sylvie, met een technisch probleem te kampen.
Er zijn verschillende soorten fijn stof, legt Stijn uit.
'Natuurlijk zou ik graag hebben dat vrouwen een nog grotere rol spelen in de revolutie,' zegt Nada. 'We weten nog niet goed wat het nieuwe Libië in petto heeft voor de vrouwen.'
Aboud zegt: Toen de opstand begon, werkte ik in een restaurant; twee dagen later reed ik met een tank.
Als Kadhafi ons niet had gedwongen, zegt Nasr, droeg niemand van ons een wapen.
Ali Ibrahim verontschuldigt zich: Het groen was geen politieke keuze.
Dus waren we verplicht, zegt Mohtaz-Mo, om clandestien op te treden: in kelders of gewoon bij vrienden thuis in de woonkamer.
Hassan zegt: Wij zijn hier elke dag sinds 26 februari. We zijn met 28 jongens en 17 meisjes.
Naar het front rijden terwijl er keiharde gitaarmuziek speelt op de autoradio, zegt Ali, het gaat gewoon heel goed samen.
Alain heeft gezegd dat de situatie niet kan blijven duren.
Carmen zegt: De NAVO heeft een zeer duidelijk mandaat van de VN en zal er alles aan doen om de burgers in Misrata te beschermen.
Laurette verduidelijkt dat de regering het onderwerp vrijdag zal behandelen.
Volgens Joëlle zijn alle maatregelen in overleg met Frankrijk genomen.
Dirk zegt: We worden beschermd door Belgische special forces.
De special forces, verklaart Michel, voeren in essentie geheime operaties uit, al was het maar voor de veiligheid van de mensen.
Maite kan zich niet herinneren iemand een mandaat te hebben gegeven om Ivoorkust te bombarderen.
Ze voelden hetzelfde als wij, concludeert Erik.
Luc zegt: Maar in dit geval is alles opkroppen ook voor deze mensen steeds moeilijker.
Bruno zegt: Landmijnen doen dat in hedendaagse conflicten bijna nooit.
Glenn verkondigde onder andere dat Obama een racist is.
William rook onraad.
Paul gaf zijn werkstuk de titel 'Een pad naar welvaart.'
Silvio verklaarde institutionele verplichtingen te hebben die hem verhinderden aanwezig te zijn.
Staf gelooft dat het voorstel van Vic neerkomt op een soort wraakzucht.
P. denkt dat Vic zich van partij vergist.
Het tribalisme en racisme van Vic stuiten Gwendolyn tegen de borst.
Kunstsubsidie, pareert Bart, is dus in belangrijke mate subsidie voor innovatie.
Gelukkig viel er ook heel wat te lachen aan boord, zegt Jan.
Jo zegt: Wij kunnen deze vaststelling helaas enkel bijtreden.
Diezelfde ochtend had Kris al een ontbijtvergadering achter de kiezen.
Brazilië is niet het land van de toekomst, zo sprak Luciano tot de verzamelde Vlamingen, Brazilië is het land van vandaag.
Yves is formeel: Zonder de handelsmissies kunnen wij niet meedingen.
Christine beet de spits af.
Ook Ludovic bespeelde die snaar.

hij zegt zij zegt (1)

Peter zegt: De verspreiding van deze wapens is verontrustend.
Kris keert vroeger dan gepland terug uit Brazilië.
Vic zegt: De Franstaligen zullen hun strijd pas staken als de kabeljauw voor de kust van Oostende Frans spreekt.
Pierre heeft een vast salaris van 1 miljoen euro en ontvangt 600.000 euro bonus van Dexia, z'n werkgever, voor zijn prestaties in 2010.
Kris keert vloekend terug uit Brazilië.
De Georgische luchtvaartmaatschappij Airzena reageert geschokt.
We hebben de garantie, legt Bart uit, dat die lucht geen impact heeft op de omgeving.
Jürgen zegt: Rome grijpt nu terug naar recepten van het verleden.
De voornaamste, zoniet enige activiteit van Eoliennes was de aankoop van de villa Casa Sofia, of 'La casa del principe Belga', op het Siciliaanse miljoenairseiland Panarea.
Meten is weten, zegt Hilde.
Jean-Pierre gaf ook al meermaals zijn afkeuring te kennen over een bijeenkomst die hij onder meer een 'organisatie van de PVDA' noemde.
Elio drijft Wouter in het nauw.
In de huidige politiek, meent Christine, maken we manisch-depressieve toestanden mee: de ene dag gaat het goed, de andere dag staan ze met getrokken messen tegenover elkaar.
Maar Didier was de kritiek voor: 'Iedereen weet hoe op de lotto te spelen.'
Jody zag hoe een VW Golf aan de rechterkant hen de doorgang belemmerde.
Het is een poging geweest, zegt Annemie, en het heeft tot niets geleid.
Maar dan moet de Vlaamse overheid ook geld geven, zegt Jan.
Nancy luidt de noodklok.
Ze hebben mijn broer vermoord, zegt Vanessa.
Bienvenu meent dat Kuifje in Afrika racistische elementen bevat.
Stefaan antwoordt op een schriftelijke vraag van Inge.
Paul zegt: Maar als die mensen de bevrijdende opvattingen op een andere manier ervaren hebben dan ze bedoeld waren, dan moeten we daar respect voor hebben.
Luc stak een hand in m'n broek, zegt Jelle, om me te helpen masturberen.
Hij heeft er eens goed mee gelachen, zegt Walter.
Karima geeft toe dat ze geld en luxecadeaus ontving.
Ilda verzamelde duizenden pagina's aan uitgetikte telefoongesprekken.
Barbara schonk haar plek in het familiemausoleum aan Sandro.
Veronica is zelf ook tweemaal in verband gebracht met een affaire.
Hij zei dat hij mijn huid wilde voelen, zegt Patrizia, hij hield me stevig vast, hij benam me de adem.
Noemi was zich van geen kwaad bewust.
Hij heeft mijn leven verwoest, kloeg Nicole tegen vriendinnen.
Rosa koesterde in haar appartement een marmeren beeld van de Maagd Maria en het kindje Jezus.
Voor gezonde jongens en meisjes van zestien, zeventien, beaamt Alexander, kan dat allemaal niet zoveel kwaad.
Regina leerde haar koe over hindernissen springen.
Alain liet weten dat hij daarover onderhandelde met Ban.
België hinkt achterop, stelt Thierry, als het over de verdediging van mensenrechten gaat.
Hij heeft een dankbaar uiterlijk, zegt Al-Jhani, met zijn gegroefd gelaat, zijn zonnebril, zijn weelderige haardos, zijn wrede mond, zijn hoofddeksels, zijn fantasiekostuums.
Als gewone burgers, zelfs kinderen, een wapendepot kunnen binnenwandelen en antitankwapens, landmijnen en luchtdoelraketten kunnen meenemen, dan heb je een echt probleem,' zegt Peter.
Abdulfater zegt: Maar dan duurt het minstens acht uur voor de NAVO in actie komt.
Günther is niet zo hard gaan twijfelen dat hij voortaan een kernuitstap wil bepleiten.
Jens bevestigde dat de radioactieve besmetting uit Japan nooit een bedreiging vormde voor de volksgezondheid.
Ivan zegt: Bij de zoveelste annulatie raken ze bedrukt.
Ja, geeft Adam toe, het ging om mensen doden.
Wie denkt dat onze sector met het grote geld gaat lopen, heeft het verkeerd, zegt Steven.
Luc en Rudy gaan gemeenschappelijke standpunten voorbereiden.
Te veel, zegt Johnny.
Ik vind dit ontzettend jammer, zegt Kim.
Luka zegt: Ik doe dit puur uit clubliefde.
Ik wil me niet bemoeien met andermans zaken, zegt Freddy. Maar ik vind
Ik kan nu zeggen, zegt John: 260 kilometer is echt ver.
Niemand is onklopbaar, zegt Michael.
Ik wil gewoon weer lekker op het veld staan, zegt Youri, en met voetbal bezig zijn.
Hij heeft het recht gewoon niet, zegt Ivan.
Steven zegt: Het kan zijn dat ik vertrek, het kan zijn dat ik blijf.

maandag 4 april

blackwell In Het Gouden Hoofd: een Blackwell met krieltjes. Gwen merkt op dat een Blackwell met Blackwell moet. Blackwell, legt ze uit, dat zijn potten met blauwe dekseltjes.
euro 'Elke euro subsidie voor kunst levert anderhalve euro extra op.' (De Morgen, blz. 3)
Johanna Ik had naar een congres in Brussel gemoeten. Ze zouden het over de nieuwe quota hebben. De minister ging een toespraak doen. Daar werd naar uitgekeken.
Johanna had gezegd dat ze om 14u in crox kon zijn. We hebben de eerstvolgende residentieperiode uit te kammen. Daar kon geen dag mee gewacht worden. Alles komt waar het moet.
penne Penne met. Gedroogde penne, verbetert Gwen. Met eierdooiers. Hoe het komt dat het er allemaal zo geel uitziet: de eierdooiers. En spek en parmaham. En een beetje room.
pots Pots is overreden. Pots, het wijfje. Jeanine, de buurvrouw, had haar zien liggen. Ze lag onder een struikje in een tuin bij de buren. Iemand had de moeite genomen om haar op te rapen en op het gazon onder het struikje te leggen. Jeanine had het niet durven zeggen. Eerst. Gwen en Pots konden het goed met elkaar vinden. Toen Sjoerd thuis kwam, had ze er Sjoerd bijgeroepen en met een gebaar naar Gwen: blijf jij maar weg. Sjoerd ging een doos halen. Pots kwam in de doos, afgedekt met een lap stof en met een stuk jeans over die lap stof heen. Dat hebben ze met schelpjes afgewerkt. Achterin de tuin hebben ze de doos in de grond gestopt en in de put hebben ze een boom geplant. De andere katten zaten van op een afstand toe te kijken. Gedurende een dag of twee zag je ze zoeken en kijken. Waar is Pots.
Van den Hooff Binnenkort toekomstige tijd: Mark Van den Hooff gaat met pensioen.

haiku 3

Los perros se van en la calle.
Con tanto gusto
se van los perros.

haiku 2

Ah. Sie machen ein Haiku.
Ja, Herr Commandant.
Ah. Machen sie ein Haiku.

the same thing

the same yellow
the same red
the same green
to pronounce the word green
he did she did
to bike to sit to swim
mode d'emploi d'une mouche
to stare he did
she did he did
not to read any
not to write any
males
females
fuck the scheme

zondag 3 april

de gebruikelijke handelingen
Een poort openen. De zonnenbril op het platte vlak deponeren. Door een ruimte stappen. Een trap nemen. Met de tip van de schoen de rode knop indrukken. Mevrouw daalt. Het kijkje nemen. In de Thomsenruimte staat de filmloop op Mevrouw Birnbaum. De eerste bezoeker verwelkomen. Een woord nemen. Er op bijten. Een voorwerp met aan de bovenzijde een opening met een diameter van plusminus 10 centimeter naar een opening aan de voorzijde van het lichaam brengen.
De inhoud van het voorwerp met een opening aan de bovenzijde in de smalle opening aan de voorzijde van het lichaam kieperen. Een knopje indrukken. Nog een knopje indrukken.

wat nu aan het bloeien is
in de tuin van Bart en Judith
Bosanemoon wit. Bosviooltjes paars. Helleborus oudroze, met grote bloemen. Longkruid. Paardebloem uiteraard. In de wilde tuin bloeit ook ribes sanguinaeum. De narcissen zijn uitgebloeid. Druifhyacint. De gele dovenetel bloeit. De roze dovenetel bloeit. Hondsdraf bloeit ook. Nog iets wat in bloei staat: de ranonkelstruik. In de volksmond noemen ze het ranonkelstruik. Sinds vandaag staat ook judaspenning in bloei. Stinkende gouwe, een variatie met 12 kelkblaadjes. Normaal heeft hij er maar vier. Een zeldzame soort. Ruwe smeerwortel, een kleine variant, wit paars rood. De hommels zijn er zot op. Het zit vol hommels.
Eén dat ik vergeten ben: de boshyacint. En wat raar is, is dat alles weken later bloeit dan in de natuur.
De wilde sleutelbloem bloeit ook. De gele, de oude, de wilde.
Nog eentje dat ik vergeten ben: ooievaarsbek.
Ik snap niet, moppert Bart, dat ze 't lagere levensvormen noemen.

zaterdag 2 april

foto: Rob en Jan van De Sprekende Ezels. De zandloper
is een werk van Sven Van Swaef.

In de Fabula lopen we Guido Schiffer tegen het lijf. Hij bestelt het varkenshaasje.

Aan de ingang van de Vooruit staat iemand dichtbundels uit te delen. Het is gratis. 'Gratis?', vraag ik perplex. Het is gratis, zegt hij.
Ik haal het boekje uit m'n handtas. Op de voorzijde staat de titel in sierlijk met brede krullen aangeklede letters: Fatum Amoris. Ik scheur het boekje in twee stukken, werp het bij de papiervoorraad. Het is het lettertype, vermoed ik. Dichtkunst als relatiegeschenk ligt me niet.
He, wacht eens even, denk ik. Ik pluk het doormidden gescheurde boekje tussen de papierresten vandaan, sla het open.

Simpel. Dichtkunst is eigenlijk nog zo moeilijk niet.

Van Swaef bijt de spits af. Perneel, die in de haar toebedeelde 3 minuten zevenendertig keer het woord tieten uitspreekt, en Edmond met z'n peniscomplex, beiden dringen door tot de finale van het grote toernooi van De Sprekende Ezels, een prijskamp die in de gelagzaal van de Vooruit gehouden wordt. Wie de finale wint, doet er op dat moment eigenlijk al niet meer toe.

1 staat voor volks, alternatief, links.
2 staat voor populistisch, boers, bekrompen.
3 staat voor cool, knettergek, bloederig.

Eén ding weet je niet: of je door de voorruit of door een achteruitspiegel aan het kijken bent.

Bart De Wever is een strandbal.
Pompen tot ie glad en lekker hard staat. Sjotten.
De bal zeilt laag over het zand, we hollen.
Een tik wind en het gaat de andere kant op.

een dichter? Nee, verder.
Ver van alles.
in de publieke ruimte onder het tussenschot door
Meer hoeft niet.
kruimel in het melancholieke en unieke bestaan
Meer is er niet.
Ver van alles.

Ann. Rondleiding met webcam en laptop. Alles van crox laten zien aan iemand in Indonesië. Tof, leuk, Basmati rijst.