woensdag 27 april

foto: Sjoerd van Leeuwen. Presentatie in de grote zaal voorin. Tijdelijke presentatie. Vrijdag gaat Sjoerd in de grote zaal achterin aan de slag.
De schrijfmachine, een Remington 'idool', heeft 2 euro gekost.

foto: Danae Baert, Les Enfants de l'Eau, een performance. Een minimum aan benodigdheden: stoel, koord, schort, ballonnen, priem.

Aan de toog komt het gesprek op La Primea Linea en Baader Meinhoff. Hoeveel doden zou de Rote Armee Fraktion gemaakt hebben, vraagt iemand zich af. Amper een dozijn, vermoeden we. De Rode Brigades en die Rote Armee Fraktion konden eigenlijk niet zo goed met wapens overweg, zegt iemand. Na elke aanslag publiceerden ze een uitvoerig communiqué. 20 bladzijden dat en daarom.
Het Italiaanse La Primea Linea ging anders te werk. Geen Socratisch forum, geen intellectueel gezeik, niets van dat alles, een kogel is een kogel. En zo gebeurde het dus wel vaker dat ze na een moordpartij tot het inzicht kwamen dat ze 't fout hadden gehad. Op café kwam het op een keer tot een hoog oplopende ruzie. Er werden wat leden verlinkt. Ze molden de eigenaar van de keet, gingen er van uit dat hij er voor iets tussen zat. Achteraf bleek dat hij er niets mee te maken had gehad.

In de Thomsenruimte zijn Johanna Van Overmeir, Hans Beckers en Peter van Houwelingen aan de slag.


gesprek Schopenhauer is een ex-vriendje, zegt ze. Van Schopenhauer zijn er wel meer, grapt iemand. Ook Goethe is een ex, zegt ze. Een van haar exen stalkte haar met melige poëzie. 'Herman...?' gokken we. Dat heeft ze niet gehoord. Op de kamer lag ze naast een dame die haar schijt niet ophouden kon. De dame scheet zich een weg naar de badkamer, vernemen we. En of zij een gevaar is voor de maatschappij. Wat zou het. Mannen, zegt ze, ik ben een grote bijdrage! En op wat speelt ze. The Singing Painters zoeken een meisje, kortgerokt en wild van geest, om Michaël te vervangen. Op een Fender, zegt ze. Maar daar is ze pas mee begonnen, zegt ze. Ze wil trouwen, zegt ze. Daar zijn twee voorwaarden aan verbonden: de uitverkorene moet rijk zijn en moet oud zijn. Meisjes zoals zij houden van rijke, oude mannen.
Niels en Marjolein waren er bij komen zitten. Niels heeft in Oostende gewoond. Cool stadje. Ze scheppen er de stront van straat, met karren tegelijk. Om een of andere reden komt het gesprek op Courtney Love.
Later zegt iemand: twee flessen Martini, strak na elkaar, daar ga je niet dood van. Kotsmisselijk desnoods. 't Is chemisch spul.
'Kate Bush!' roept iemand. Ze hadden het over Bikini Kill gehad. Het frappante meisje vindt Harvey niet zo goed meer. 'Wat doe je, juffrouw?' had Sjoerd gevraagd. Johanna en Peter waren in de Thomsenruimte bezig.
Met Let England Shake heeft P. J. Harvey een van haar beste opi afgeleverd, vind ik. Opi, van opus: één opus, twee opi. Dat heeft ze niet gehoord. Misschien heeft ze het wel gehoord. Iets wel of niet belangrijk vinden, het speelt. Ik kan mooi schrijven, zegt ze. Goed schrijven, bedoelt ze. Ik zeg het, zegt ze. Alleen zij had dat gezegd kunnen hebben. Maar, ze is lui. Honderdduizend bladzijden had ik kunnen vullen met wat ze zei. Maar dat doe ik niet. Op een dag, ooit, zal ze op de Vrijdagmarkt naast Brusselmans zitten. Samen met de hond van Brusselmans. Tegen die tijd heeft ze ook zelf een hond.
He, man, met die kuiten moet jij toch iedereen kunnen krijgen, had ze tegen de therapeute gezegd.
Twee dagen isoleercel kreeg ze.

Johanna kan het niet geloven: de camera stond op rec EN pauze. Eindconclusie, definitief: het videomateriaal is kwijt.