weekendalfabet

Braxton Brötzmann

Brötzmann Peter Brötzmann. Donderdag laatstleden had Anthony het over Brötzmann gehad. Brötzmann komt naar de Vooruit, had hij gezegd. Hij had het gespeld, had de klepjes bovenop de O weliswaar over het hoofd gezien maar het was met een T en een Z, wist hij, niet met een D.
Op zondag wordt Brötzmann nog een keer te berde gebracht. Opnieuw verneem ik dat hij eind april naar de Vooruit komt en een niet te missen event dreigt te worden. Dat de O twee klepjes op de kale bol heeft, verneem ik op zondag. Breudsman, zo hoor je het uit te spreken. Teutoons getoeter, kolossale sax, free jazz.
Van Guy verneem je ook altijd meer dan je had kunnen of willen weten: Brödsmann junior speelt noise rock. Vader en zoon hebben één plaat samen.
Het gesprek komt op Paul Lovens. Lovens (d) is van de generatie van Brötzmann en Lytton. Lovens en Lytton hebben samen gespeeld. Brötzmann zou voorts ook deel uitgemaakt hebben van The Globe Unity Orchestra van Anthony Braxton. The Globe Unity Orchestra heeft 10 platen, 2 singles en een stuk of wat cd's uitgebracht, verneem ik.

gat We staan op het woonerf en kunnen ons geen van allen de naam herinneren van de kunstenaar waar een van de bezoekers het over had.

Globe Unity Orchestra Brötzmann

Hockney Hij had Hopper fout, bedoelde Hockney.

hobo De barokhobo heeft minder volume dan de moderne hobo. In het moderne orkest gaat het om volume, verneem ik.
Aan de belendende tafel zitten drie jongens die thuis zijn in muziek. Ze bespreken de stand van zaken. Chopin, Beethoven, Brahms, Haydn, dat is het ding waar ze mee bezig zijn, de 4de symfonie van Heidegger, jazz. De eerste uitvoering van de 5de van Beethoven was in een klein zaaltje.
Dat is een periode die me altijd heeft afgestoten, eind negentiende eeuw, zeggen ze. Eind negentiende eeuw, dat is zo bombastisch. Om die reden verkiezen ze jazz en kleine bezetting boven Béjart.
Eén van de jongens zegt: Ik zit graag op de eerste rij. In de Vooruit zijn het de plaatsen die open blijven.
Op de eerste rij is ondankbaar.

Lacy Steve Lacy zou op teksten van the beat generation geïmproviseerd hebben. Hij kende ze persoonlijk. Ze trokken samen op.

Lovens Brötzmann

Magritte Na Magritte, verneem ik, hebben we het wel gehad, zo, met het Surrealisme.

mevrouw Eerst was ze in de koelkamer verdwenen. Een van de meisjes was met een jongedame bezig die préparé wou. De jongedame die préparé wou, had blote benen, net een tik te lomp en breed en bloot om stand te houden naast de collants en het rokje dat ik aan had. Het is al te vaak over het hoofd gezien, ook mannen hebben benen. Daar hoeven we niet dik over te doen. Ook mannen hebben recht op benen.
Ze zegt het met een fijne glimlach: 'Mevrouw,' zegt ze.

moe 'Aan het eind van de dag ben ik moe van het kijken en van na te denken,' zegt de pianist.

Tuymans Eén van de bezoekers op zondag is gek van Tuymans. Borremans vindt hij te klassiek, teveel een imitatie van de grote meesters, meesters die je niet imiteren kan en ook niet imiteren moet, meent hij. Of ik het daar wel of niet mee eens ben, maakt weinig uit. Tijdens het pleidooi lijken de namen aan belang te verliezen. Als het werk boven de naam uitstijgt, alleen dan heb je een meesterwerk, bedenk ik.

Wesselman Tom Wesselman, die naam zit fris. De andere naam schiet ons geen van allen te binnen. Opeens weet ik wie hij bedoelt: Roy Lichtenstein.