Marc argumenteerde dat de enorme hoeveelheid cards het proper zetten van het kantoor bemoeilijkte. Het neemt teveel plaats in, zei hij. En ook de boekhouding wordt steeds massiever. Midden jaren negentig kon een ringmap het volume van twee tot drie jaargangen aan. Nu gaat het om drie of vier of zelfs meer ringmappen per jaargang. Het is Nancy die voor de definitieve samenstelling van het boekhoudkundig archief zorgt. De ringmappen puilen als klerken met een riembuik. Ze nemen plaats in.
Marc kwam dus met het idee op de proppen om de voorraad cards te decimeren. In het kantoor zelf zou het beperkt blijven tot 20 specimen van elke card, keurig in een bakje. Dat is een goed idee, zei ik.
De voorbije dagen hield ik me gedurende enige tijd met het sorteren bezig. Iemand had het voortouw genomen en twee reeksen cards, nr46 was er één van, opgedeeld in wat naar de stock moest en wat in het kantoortje blijven kon. Ik deed 4 dozen, Frips werkte het af.
Tijdens het sorteren de ontdekking dat 'Ik zal eens komen lachen met uw expositie' van Morrens de best verkopende card is, op de voet gevolgd door cards van Marc Coene en Johan De Wilde. Ook de cards van Lezaire, Zoete, Borremans, Bogaert en Joos doen het relatief goed.
Frips is in het kantoortje bezig. Ze heeft het assortiment dat in het kantoortje blijft gerangschikt en gelabeld. Wat niet in het kantoortje hoeft, kwam in kartonnen dozen terecht. Levi van Smeraldina-Rima springt binnen, er is een concertavond.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten