donderdag 5 januari

Ik heb een afspraak met Iuleta Olits, geboren ergens boven de Atlantische Oceaan op een vlucht van Air France. Imagine toi, elle dis, t'es née dans une chute, la chute d'une parachute, et c'est pas la première fois que ta mère se risque l'aventure. Après tout t'as pas la moindre idée si ta grandmère avait une moustache et même, et même d'avantage, ton père est dans les décors. Iuleta is net terug uit Mozambique, zonder andere bedoeling, ze zit zonder werk, maakt foto's, haar vriend zit in Stockholm en wat anders heeft ze niet te doen.

Na de afspraak met Olits, we dineren in De Lieve, rij ik naar het woonerf. Hier tref ik Lorenzo en Marlene. Lorenzo zit aan de bestuurstafel. Het is een winderige dag, de flappen die de doorgang naar de corridor afsluiten, dansen. Ze slaan heen en weer, buiten is gekletter te horen.
In de inbox is een vloed van mailtjes. Ik snor een van de cijfercodes op, we proberen ze uit, en dan is het weer net zo stil als eerst.
Ik open het dagbladbeginsel, blader. Op bladzijde vier: 'Wie is Rick Santorum?' Met zo'n naam zou ik in de Leie springen. Het antwoord laat niet op zich wachten, een idioot.