woensdag

Dat het niet gebeurt als het niet vanzelf gebeurt. Dat Alex dat ook wel zal weten, dat het niet gebeurt als het niet vanzelf gebeurt. Dat ge niet kunt willen dat het vanzelf gebeurt. Dat ge kunt willen dat het gebeurt, maar dat dat nog niet betekent dat het vanzelf gebeurt zonder dat ge er moeite moet voor doen. Dat ge natuurlijk wel de noodzaak ziet, het moet gebeuren. Dat het ook dat is wat ge wilt, wat niet wil zeggen dat het gebeurt en dat het als vanzelf gebeurt. Dat Alex buiten in de regen een sigaret staat te roken. Een die hij zelf gedraaid heeft. Roltabak. Dat hij al honderdduizend keer zo'n sigaret heeft gedraaid, daar niet over nadenkt, niet over het draaien, niet over het denken over het draaien van die sigaret nadenkt, dat dat vanzelf gaat. Dat hij in de regen staat zoals een hond in de regen staat, op het trottoir, vlak bij de deur van het café, en naar het natte asfalt kijkt. Dat er op dat moment een fietser passeert die rechtopstaand fietst, snel, iemand met een sik en met een bivakmuts, en dan nog een fietser, iemand in een donkerblauwe jekker met een kap. Voor Alex maakt het geen zak uit. Ook een hond heeft zijn gerief. Dat de gebeurtenissen die zich opdringen ook een hond niet op andere gedachten hadden gebracht. Een natte vacht is ook maar wat het is. Weer in het café zit Alex over de papieren gebogen. Het grote genot van Alex valt samen met dat van het papier. Als hij daarover begint te praten, stopt het niet.
Dat ge naar het venster kunt zitten kijken zonder dat daar iets te zien is. In de plassen vlak naast de stoeprand, plassen die niet groter zijn dan de afdruk van een voetzool, kruimelt een Atlantische storing.
Daar, in dat gebouw daar, dat in dat gebouw de dienst bevolking zat. Dat was begin jaren tachtig. Uit een zijstraat komt iemand in een grauwe jekker, een jekker met een kap als een boomhut, witte gympies, jeans.
De Nasa kwam er op uit, na onderzoek dat een gevoelige hoeveelheid rekensommen nam, dat het overal in het universum om dezelfde moleculen gaat. Andere moleculen dan die in de Ottogracht zijn er niet. Dat ge dus van iemand die in een parka in de Ottogracht over straat sukkelt evenmin kunt veronderstellen dat het geen aliën is.