zondag 23 augustus

Dwars door het rammelende geblaat van de kerkklokken heen slapen en dan, opeens: telefoon. Het dakvenster, een vierkante meter ondoorgrondelijke lucht. Godverdomme, wat een klucht, dat gemekker. Waar is het kloteding. (strenger, grommend:) Wie belt me op dit klotetijdstip.
Het ding is onder een kledingstuk beland. Ik rol van de slaapplek, ochtendgymnastiek, zouden ze dat nog doen, op de radio, grijp het ding, net op tijd, 't is Michaël. Vanavond hebben The Singing Painters een afspraak in Knokke, wat ik wist. Wat ik niet weet, is waar in Knokke. Dat wist Michaël evenmin. Ik noteer het adres, 't is in 't Zoute, vlakbij Moeder Siska, en bel Juul. Ze is onderweg, is ter hoogte van Leuven.

13u Een vrachtwagen van La Blanche. Winfred aan het stuur van de vrachtwagen.

TO BE UNPACKED BY AUTHORIZED PERSONNEL ONLY

18u

Knokke, de Emile Verhaerenstraat. Op de hoek is een bakkerij, Boulangerie Parisienne, ze hebben een terrasje op het voetpad en barbecue in witte shorts.
Delphine had me uitgelegd hoe het moest. De keet is in een steegje.
Rare plek, zuiders, een prettige avond. We doen het geluid bij een film van Thomas Bogaert, hadden niet gerepeteerd, wat niet nodig was, 't gaat vanzelf.