donderdag 31 december 2009
woensdag 30 december 2009
woensdag 30 december
Op knack/mews.be/blog/media-en-cultuur een recensie van Luk Lambrecht: 'over één raam en één schilderij'. Over het raam, crox 310, het instalraam van Anne Maes (nog tot eind januari eerstkomend) schrijft hij het volgende:
'In een huis met prachtige vitrine in de Onderstraat 26 in het centrum van Gent organiseert het actieve kunstcentrum Croxhapox kunst in een "instalraam" met deze keer een heel subtiele en haast onzichtbare ingreep van Anne Maes. De gevel van het huis die bestaat uit een deur en twee symmetrische ramen is volledig bedekt met enorme lenticulairen. Op het eerste gezicht wordt alleen het motief van een gordijn waargenomen maar bij een 'bewuster' wandelen duikt plots een figuur op; een oudere vrouw die vanachter het gordijn naar het "leven" op straat kijkt.
Met deze techniek die iedereen kent van die prentkaarten die bij het bewegen ervan meerdere beelden laten zien, schuift Anne Maes het aanwezig worden van het motief bij de opmerkzaamheid van de passant die het beeld genereert door als het ware als "een camera-oog" langs het rijhuis te lopen. Het pakkende motief van een oudere vrouw die opduikt achter een wit glooiend gordijn; het is bijna een archetypisch beeld over de toenemende fundamentele vervreemding in onze nerveuze samenleving.'
dinsdag 29 december 2009
dinsdag 29 december
Witzli Poetzli, valavond. Caroline.
1
Eerst Hoboken. Het regent. De richtingwijzer geeft aan dat het linksop Hoboken wordt.
Merde.
Hoboken.
Ik herinner me een straatnaam, de Montigny straat, keek naar het straatnaambord.
Had je die richtingwijzer niet gezien?
De richtingwijzer geeft aan dat het linksop Hoboken wordt. We liggen in een deuk.
Hoboken is zo'n gevoel van. Hoboken. Van déjà-vu.
2
Een stemming van regen en mist draalt boven de binnenstad.
We stappen door een winkelstraat, een plek waar ik ongetwijfeld al wel eens eerder geweest ben, en belanden op de Groenplaats.
Op de groenplaats is een filiaal van Mango. De zaak is open tot halfzeven.
Halfzeven. Elke straathoek zorgt voor spektakel. Ik heb geen idee waar we ons bevinden, herken niet eens de grote markt. Rond het standbeeld is een ijspiste en uit de luidsprekers schalt Saint-Germain.
Bie zorgt voor een korte, leerzame situatieschets: daar is de Meir, dit is de grote markt, daar is het zuid en daar is de Schelde.
Witzli Poetzli is een kroeg vlakbij de kathedraal. Het gesprek komt op een tragisch voorval. Caroline vertelt hoe het gebeurd is.
huiswaarts
1
Eerst Hoboken. Het regent. De richtingwijzer geeft aan dat het linksop Hoboken wordt.
Merde.
Hoboken.
Ik herinner me een straatnaam, de Montigny straat, keek naar het straatnaambord.
Had je die richtingwijzer niet gezien?
De richtingwijzer geeft aan dat het linksop Hoboken wordt. We liggen in een deuk.
Hoboken is zo'n gevoel van. Hoboken. Van déjà-vu.
2
Een stemming van regen en mist draalt boven de binnenstad.
We stappen door een winkelstraat, een plek waar ik ongetwijfeld al wel eens eerder geweest ben, en belanden op de Groenplaats.
Op de groenplaats is een filiaal van Mango. De zaak is open tot halfzeven.
Halfzeven. Elke straathoek zorgt voor spektakel. Ik heb geen idee waar we ons bevinden, herken niet eens de grote markt. Rond het standbeeld is een ijspiste en uit de luidsprekers schalt Saint-Germain.
Bie zorgt voor een korte, leerzame situatieschets: daar is de Meir, dit is de grote markt, daar is het zuid en daar is de Schelde.
Witzli Poetzli is een kroeg vlakbij de kathedraal. Het gesprek komt op een tragisch voorval. Caroline vertelt hoe het gebeurd is.
foto: bie michels
3
Na Witzli Poetzli begint een ander verhaal: het zoeken van een plek voor de intussen als noodzaak aangevoelde eenvoudige doch voedzame maaltijd.
Er is een plein. Ik herken de plek niet, ben er nooit eerder geweest. He, kijk eens, zeg ik, een ijspiste.
Een van de voorwaarden is: het mag geen restaurant zijn waar ze kikkerdril serveren op vierkante borden.
We belanden in Pasta Vino, vlakbij de grote markt, het zit er afgeladen vol. In de lounge hebben ze gratis tapas. Na de huiswijn, wat mager op de tong, wordt het een visgerecht, de tagliatelli rougetfilet, en een donkerrode Spaanse wijn.
Er is een plein. Ik herken de plek niet, ben er nooit eerder geweest. He, kijk eens, zeg ik, een ijspiste.
Een van de voorwaarden is: het mag geen restaurant zijn waar ze kikkerdril serveren op vierkante borden.
We belanden in Pasta Vino, vlakbij de grote markt, het zit er afgeladen vol. In de lounge hebben ze gratis tapas. Na de huiswijn, wat mager op de tong, wordt het een visgerecht, de tagliatelli rougetfilet, en een donkerrode Spaanse wijn.
huiswaartsmaandag 28 december
ingrediënten De ingrediënten van een avond. Ik weet niet wat ik me daar bij voorstellen moet, zei ze.
Zit Van Ryssen door z'n voorraad Codorniu? Halfzeven en wat het ook wordt, halfzeven is halfzeven. Het zou geen werkvergadering worden, dat hadden we afgesproken, wel de intussen gebruikelijke voorraad hapjes, een rijk gevarieerde voorraad van de intussen gebruikelijke hapjes, en een vino spumante brut prosecco Maximilian primo. We gaan langs in de colruyt-vestiging aan de Dendermondsesteenweg waar van een krat Museum real meeneemt, om te vieren waar het om gaat, besloot hij, dat vanavond niet in het teken staat van het intussen gebruikelijke gemis maar een afscheid, feestelijk, van een jaar van boordevol tot de verbeelding sprekende projecten.
items linken Croxhapox, merkt Van Ryssen op, genereert momenteel 48.000 hits. Dat is veel. Met een trefwoord als croxhapox heb je natuurlijk ook geen verwarring: 48.000 is 48.000.
Mirk heeft het probleem dat er nog wel meer personen zijn die die naam hebben, Stuffoon dat hij te veel weet. Hoe onbenulliger het item, des te gretiger slaat hij het op. Het woord hersenpan schiet te kort.
Hebben we van Ban Ki Moon gehoord, vraagt hij geamuseerd.
Nee, geven we kansloos toe. ontschaamd galmt onwetendheid in holle hersenpan
Ban Ki Moon, krijgen we te horen, is de secretaris-generaal van de Verenigde Naties. Bijna niemand heeft weet van zijn bestaan. Een schim in de coulissen van het tauneutriliticum, tijdvak van het wereldwijde schimmenspel.
De Belgen, nuanceert Van Ryssen, hebben een voorzitter van de Verenigde Naties gehad, Paul Henry Spaak, en met Gutt de eerste voorzitter van het IMF.
Het is Gutt die net na de tweede wereldoorlog een geldhervorming realiseerde.
Het gesprek komt op Flemming, de uitvinder van de peniciline. Peniciline is afgeleid van penicilium, een schimmel.
Flemming had de ontdekking aan een besmetting van zijn bacteriekolonie te danken.
Op thisislike.com, een site die de meest uiteenlopende items aan elkaar linkt, werd croxhapox gelinkt aan Motorship Stubnitz, op zijn beurt gelinkt aan Azart (ship of fools), het Berlijnse Ausland en theaterzaal Vooruit. Een voorbeeldje, legt Van Ryssen uit, van dit is semantisch web.
literatuur Mirk haalt nog een boekje boven: 'Hoe kunt u het weer voorspellen?', kanarieboekje 131, nadat we met z'n allen aandachtig de typografische mikmak van 'Welke ster is dat?' bestudeerd hebben, een in 1955 door Thieme & Company uitgegeven stratosferische gastronomie van de hand van een zekere Whitman. Thieme is te Lochem, Zuthpen, Lochem waar A. L. Snijders woont.
In de reeks kanarieboekjes hebben ze onder andere ook zo word u een goed dammer, zo wordt u een goed bridger, zo word u een goed korfballer of, nr 44, zo wordt u een goed skiër. Wat verderop breiden ze het gamma uit, De jacht op Miss Hinch is een detectiveroman en na Zo krijgt u bedrijfskapitaal, eentje voor de liefhebber van het tillogram, volgt een reeks uitgaves met titels als Wat werkende meisjes moeten weten, Wat opgroeiende meisjes moeten weten, Over verlieven en verloven, Betere kiekjes maken en nr 98 tenslotte: Hoe werklozen aan den slag komen.
maaltijd De hoofdschotel is een groentenmix met bloemkool, spruitjes, tomaat, wortelschijfjes, ajuin, look, hm veel look, hm hm, gerookte look, fumée, hm hm hm, en van bij Connie he, 'ha, ik dacht al hoe lang gaat het duren voor de naam Connie valt,' grinnikt Van Ryssen, en ook stukjes aardappel en corn, een Domaine des Mimosas, Lalande de Pomerol 2007 en iets van Chet Baker.
Voor de dames is er ook soep van wortel en prei op smaak gebracht met pijpajuin.
misbruik maken van Mail art is fundamenteel het gebruiken/misbruiken van het postsysteem, merkt betrokkene op.
Waar hij aan toevoegt: eigenlijk perverteer je het systeem. Waarop iemand antwoordt: alles is tot het kader te herleiden. Wat binnen het kader past of wat er niet past.
Het begin van webart is een vergelijkbaar fenomeen. Actuele kunst is een vergelijkbaar fenomeen.
neologismen Pretauneutriliticum: het webloze tijdvak. Tauneutriliticum: het webtijdvak. Tillogram: redigeren van het kapitaal der lezersaantallen. Ontschaamd: schaamteloos.
nog Murry Gell-Mann (in de hersenpan van Van Ryssen linkt Mirk aan Murk en Murk aan Murry) had net een net zo bizar als intrigerend fenomeen ontdekt en was tegelijk om zich wat te verstrooien in Finnigan's Wake van Joyce aan het lezen waar hij de zin three quarks for muster Murk las. Waaraan we het begrip quark te danken hebben. Aan Joyce dus en aan Finnigan's Wake.
Van Ryssen is in zijn element. Het grappige van de zaak is, vernemen we, dat quarks in kleuren komen.
'Drie kleuren. Ze komen in drie kleuren.'
En. 'Als ze met z'n drieën zijn komen ze altijd uit in gehele getallen.'
En wat zijn quarks? (zelfs dat weten we niet)
Quarks zijn de bouwstenen van protonen en neutronen.
Fermionen hebben geen bouwstenen.
Dat zijn dus fotonen, fermionen, positronen, neutrinones, tauneutrinos en nog wat van die dingen. Van Ryssen is 't niet 100% zeker. De reeks is onvolledig.
Bozonen zijn samengesteld.
Fermionen zijn niet samengesteld.
Bozonen zijn samengesteld.
Het gesprek komt op spruiten.
solden Max Frisch in Montauk, bladzijde 19: 'Wie of wat verleent niveau? Voor een deel de prestatie. Verleent iemand zichzelf niveau? Ook iemand die mislukt is kan niveau hebben. Waardoor? Niveau betekent nog geen roem. Ik ken mensen die nog tijdens hun leven hun roem zijn kwijtgeraakt, maar hun niveau is gebleven. Niveau is niet de schittering van de overwinnaar. Hoe uit niveau zich?'
Hoe het zich uit. Zijn we het daarover eens? Nee. Schreef Rinckhout z'n ballorige bijdrage aan bijna een decennium beeldende kunst, een stukje van viervijfde bladzijde, omdat hij het over niveau hebben moest of is hij al tevreden als wij er genoegen mee nemen dat hij het woord uitspreken kan, tenminste. Solden, Rinckhout, zijn halfjaarlijks, niet het hele jaar door.
'Die gast moet zich vergist hebben,' merkt Van Ryssen op. 'Hij heeft zijn recensie economie per vergissing bij cultuur geplaatst.'
tchai 'Thee na wijn, dat is fijn,' merkt een van de dames op. Er is net uitgelegd dat tchai de algemeen wereldverspreide naam voor thee is. Alleen de Engelsen hebben dat nooit begrepen. Iemand zegt: 'Wijn na thee, dat is privé.' En het woordje uitleg, waarom ge na het degusteren van een glas rode wijn beter geen Kashmir tchai met wolkje melk drinkt. Wijn is zuur. De meeste alcoholische dranken zijn zuur. Melk daarentegen. Melk is alkalisch. Dus. Dus dat kabbelt.
Of deze, herinnert Mirk zich eensklaps: 'Spruiten doen uw gat fluiten.'
'Wat schiet er nog over van de wereld,' roept de emeriet, intriest, ziedend, Stuffoon, u allen welbekend, 'wat schiet er nog over als we geen scheten meer mogen laten!'
vuc cosic Wat hij zich niet uit het blote hoofd weet te herinneren is of Vuc Cosic in Bratislava woont of in Ljubljana. (wegzakken in randinformatie)
Herkomst is wel vaker vaag tot schimmig, het gore zwik grauw, betrokken. (wegzakken dus, opgelucht doch moeizaam, in het sterrenstelsel aangeprikt, hier is er eentje dat onbetreden bleef, dus wegzakken in het doffe stof van een ver verwijderd thema waar de betrokkene, hij dus die nu het woord neemt, alles maar dan ook werkelijk alles af van weet)
Of Vosic.
Cosic, fout van, Vuc Cosic.
Of hij in Bratislava of daarentegen in Ljubl. Blj. Ljublj. Of hij daar woont of op een andere plaats, dat laten we in het midden. In het midden, waar op relatief betrekkelijke wijze ook betrokkene woont. In het stof van een fijne avond als dus op zo'n fijne avond het gesprek op de te berde gebrachte Cosic komt. Vuc Cosic. We betreden het ikoontje, zoeven weg via een ingenieuze link tussen beide gehoorbuisjes: Vuc Cosic (waarbij we herkomst en soortelijk gewicht in het midden laten) heeft ook een zwaar gedocumenteerde site. Het ookje slaat op de crox-site, ook, die dankzij de gezamenlijke inspanningen van Mirk en van in reuzenvaart, met het hieraan gelinkte overgewicht van een kolos, op niet meer bij te benen niveau afstevent. (ingewikkeld, het wordt ingewikkeld)
Tijdens het communistisch regime - onder? - was Cosic hoofd van een bibliotheek. Waar laten we in het midden. Toen al, in het pretauneutriliticum, het webloze tijdvak, een beschaving zonder fermionen en fotonen, andere verslavingen kropen, wentelden zich ruigbehaard, toen al begon Cosic, Vuc Cosic dus, hoofd van de bibliotheek van Bratislava, of van de bibliotheek van, waar laten we in het midden, hij begon het web te archiveren. Toen al. En het eerste wat hij deed. Hij kopieerde het volledige web. Hij kopieerde het volledige web. Wat later kopieerde hij het nog een keer en dan nog eens en telkens was 't wat groter geworden. Al die verzamelingen sloeg hij op. Dat dus is wat Vuc Cosic deed. Dus dat is wat wij, onwetend, nu te weten komen.
Cosic was toen niet de enige die zich met dit soort ogenschijnlijk zinloze handelingen bezighield. Michaël Samyn bijvoorbeeld had van alle browsers alle versies.
Voor 1994 waren er al wel wat websites, niet voor algemeen gebruik, ze hadden militaire of wetenschappelijke doeleinden.
Betrokkene geeft toe dat hij de maker is van de allereerste Belgische kunstsite ooit. Dat was in 1995.
www Het web, de www van wat we kennen als who what where, is een uitvinding van Robert Caillou en Tim Burners-Lee. Burners-Lee en Caillou hebben de Cern ontwikkeld, de grote deeltjesversneller, strikt genomen om er wetenschappelijke en/of militaire toepassingen van te maken. http:// is het protocol. De taal is het html. De mens die die slashen er tussen plaatste, Tim Burners-Lee, heeft zich daar onlangs voor verontschuldigd. In het begin was het allemaal character-based, legt Van Ryssen uit, en die dubbele slash is iets uit die periode.
'Soep?' informeert Frips.
Zit Van Ryssen door z'n voorraad Codorniu? Halfzeven en wat het ook wordt, halfzeven is halfzeven. Het zou geen werkvergadering worden, dat hadden we afgesproken, wel de intussen gebruikelijke voorraad hapjes, een rijk gevarieerde voorraad van de intussen gebruikelijke hapjes, en een vino spumante brut prosecco Maximilian primo. We gaan langs in de colruyt-vestiging aan de Dendermondsesteenweg waar van een krat Museum real meeneemt, om te vieren waar het om gaat, besloot hij, dat vanavond niet in het teken staat van het intussen gebruikelijke gemis maar een afscheid, feestelijk, van een jaar van boordevol tot de verbeelding sprekende projecten.
items linken Croxhapox, merkt Van Ryssen op, genereert momenteel 48.000 hits. Dat is veel. Met een trefwoord als croxhapox heb je natuurlijk ook geen verwarring: 48.000 is 48.000.
Mirk heeft het probleem dat er nog wel meer personen zijn die die naam hebben, Stuffoon dat hij te veel weet. Hoe onbenulliger het item, des te gretiger slaat hij het op. Het woord hersenpan schiet te kort.
Hebben we van Ban Ki Moon gehoord, vraagt hij geamuseerd.
Nee, geven we kansloos toe. ontschaamd galmt onwetendheid in holle hersenpan
Ban Ki Moon, krijgen we te horen, is de secretaris-generaal van de Verenigde Naties. Bijna niemand heeft weet van zijn bestaan. Een schim in de coulissen van het tauneutriliticum, tijdvak van het wereldwijde schimmenspel.
De Belgen, nuanceert Van Ryssen, hebben een voorzitter van de Verenigde Naties gehad, Paul Henry Spaak, en met Gutt de eerste voorzitter van het IMF.
Het is Gutt die net na de tweede wereldoorlog een geldhervorming realiseerde.
Het gesprek komt op Flemming, de uitvinder van de peniciline. Peniciline is afgeleid van penicilium, een schimmel.
Flemming had de ontdekking aan een besmetting van zijn bacteriekolonie te danken.
Op thisislike.com, een site die de meest uiteenlopende items aan elkaar linkt, werd croxhapox gelinkt aan Motorship Stubnitz, op zijn beurt gelinkt aan Azart (ship of fools), het Berlijnse Ausland en theaterzaal Vooruit. Een voorbeeldje, legt Van Ryssen uit, van dit is semantisch web.
literatuur Mirk haalt nog een boekje boven: 'Hoe kunt u het weer voorspellen?', kanarieboekje 131, nadat we met z'n allen aandachtig de typografische mikmak van 'Welke ster is dat?' bestudeerd hebben, een in 1955 door Thieme & Company uitgegeven stratosferische gastronomie van de hand van een zekere Whitman. Thieme is te Lochem, Zuthpen, Lochem waar A. L. Snijders woont.
In de reeks kanarieboekjes hebben ze onder andere ook zo word u een goed dammer, zo wordt u een goed bridger, zo word u een goed korfballer of, nr 44, zo wordt u een goed skiër. Wat verderop breiden ze het gamma uit, De jacht op Miss Hinch is een detectiveroman en na Zo krijgt u bedrijfskapitaal, eentje voor de liefhebber van het tillogram, volgt een reeks uitgaves met titels als Wat werkende meisjes moeten weten, Wat opgroeiende meisjes moeten weten, Over verlieven en verloven, Betere kiekjes maken en nr 98 tenslotte: Hoe werklozen aan den slag komen.
maaltijd De hoofdschotel is een groentenmix met bloemkool, spruitjes, tomaat, wortelschijfjes, ajuin, look, hm veel look, hm hm, gerookte look, fumée, hm hm hm, en van bij Connie he, 'ha, ik dacht al hoe lang gaat het duren voor de naam Connie valt,' grinnikt Van Ryssen, en ook stukjes aardappel en corn, een Domaine des Mimosas, Lalande de Pomerol 2007 en iets van Chet Baker.
Voor de dames is er ook soep van wortel en prei op smaak gebracht met pijpajuin.
misbruik maken van Mail art is fundamenteel het gebruiken/misbruiken van het postsysteem, merkt betrokkene op.
Waar hij aan toevoegt: eigenlijk perverteer je het systeem. Waarop iemand antwoordt: alles is tot het kader te herleiden. Wat binnen het kader past of wat er niet past.
Het begin van webart is een vergelijkbaar fenomeen. Actuele kunst is een vergelijkbaar fenomeen.
neologismen Pretauneutriliticum: het webloze tijdvak. Tauneutriliticum: het webtijdvak. Tillogram: redigeren van het kapitaal der lezersaantallen. Ontschaamd: schaamteloos.
nog Murry Gell-Mann (in de hersenpan van Van Ryssen linkt Mirk aan Murk en Murk aan Murry) had net een net zo bizar als intrigerend fenomeen ontdekt en was tegelijk om zich wat te verstrooien in Finnigan's Wake van Joyce aan het lezen waar hij de zin three quarks for muster Murk las. Waaraan we het begrip quark te danken hebben. Aan Joyce dus en aan Finnigan's Wake.
Van Ryssen is in zijn element. Het grappige van de zaak is, vernemen we, dat quarks in kleuren komen.
'Drie kleuren. Ze komen in drie kleuren.'
En. 'Als ze met z'n drieën zijn komen ze altijd uit in gehele getallen.'
En wat zijn quarks? (zelfs dat weten we niet)
Quarks zijn de bouwstenen van protonen en neutronen.
Fermionen hebben geen bouwstenen.
Dat zijn dus fotonen, fermionen, positronen, neutrinones, tauneutrinos en nog wat van die dingen. Van Ryssen is 't niet 100% zeker. De reeks is onvolledig.
Bozonen zijn samengesteld.
Fermionen zijn niet samengesteld.
Bozonen zijn samengesteld.
Het gesprek komt op spruiten.
solden Max Frisch in Montauk, bladzijde 19: 'Wie of wat verleent niveau? Voor een deel de prestatie. Verleent iemand zichzelf niveau? Ook iemand die mislukt is kan niveau hebben. Waardoor? Niveau betekent nog geen roem. Ik ken mensen die nog tijdens hun leven hun roem zijn kwijtgeraakt, maar hun niveau is gebleven. Niveau is niet de schittering van de overwinnaar. Hoe uit niveau zich?'
Hoe het zich uit. Zijn we het daarover eens? Nee. Schreef Rinckhout z'n ballorige bijdrage aan bijna een decennium beeldende kunst, een stukje van viervijfde bladzijde, omdat hij het over niveau hebben moest of is hij al tevreden als wij er genoegen mee nemen dat hij het woord uitspreken kan, tenminste. Solden, Rinckhout, zijn halfjaarlijks, niet het hele jaar door.
'Die gast moet zich vergist hebben,' merkt Van Ryssen op. 'Hij heeft zijn recensie economie per vergissing bij cultuur geplaatst.'
tchai 'Thee na wijn, dat is fijn,' merkt een van de dames op. Er is net uitgelegd dat tchai de algemeen wereldverspreide naam voor thee is. Alleen de Engelsen hebben dat nooit begrepen. Iemand zegt: 'Wijn na thee, dat is privé.' En het woordje uitleg, waarom ge na het degusteren van een glas rode wijn beter geen Kashmir tchai met wolkje melk drinkt. Wijn is zuur. De meeste alcoholische dranken zijn zuur. Melk daarentegen. Melk is alkalisch. Dus. Dus dat kabbelt.
Of deze, herinnert Mirk zich eensklaps: 'Spruiten doen uw gat fluiten.'
'Wat schiet er nog over van de wereld,' roept de emeriet, intriest, ziedend, Stuffoon, u allen welbekend, 'wat schiet er nog over als we geen scheten meer mogen laten!'
vuc cosic Wat hij zich niet uit het blote hoofd weet te herinneren is of Vuc Cosic in Bratislava woont of in Ljubljana. (wegzakken in randinformatie)
Herkomst is wel vaker vaag tot schimmig, het gore zwik grauw, betrokken. (wegzakken dus, opgelucht doch moeizaam, in het sterrenstelsel aangeprikt, hier is er eentje dat onbetreden bleef, dus wegzakken in het doffe stof van een ver verwijderd thema waar de betrokkene, hij dus die nu het woord neemt, alles maar dan ook werkelijk alles af van weet)
Of Vosic.
Cosic, fout van, Vuc Cosic.
Of hij in Bratislava of daarentegen in Ljubl. Blj. Ljublj. Of hij daar woont of op een andere plaats, dat laten we in het midden. In het midden, waar op relatief betrekkelijke wijze ook betrokkene woont. In het stof van een fijne avond als dus op zo'n fijne avond het gesprek op de te berde gebrachte Cosic komt. Vuc Cosic. We betreden het ikoontje, zoeven weg via een ingenieuze link tussen beide gehoorbuisjes: Vuc Cosic (waarbij we herkomst en soortelijk gewicht in het midden laten) heeft ook een zwaar gedocumenteerde site. Het ookje slaat op de crox-site, ook, die dankzij de gezamenlijke inspanningen van Mirk en van in reuzenvaart, met het hieraan gelinkte overgewicht van een kolos, op niet meer bij te benen niveau afstevent. (ingewikkeld, het wordt ingewikkeld)
Tijdens het communistisch regime - onder? - was Cosic hoofd van een bibliotheek. Waar laten we in het midden. Toen al, in het pretauneutriliticum, het webloze tijdvak, een beschaving zonder fermionen en fotonen, andere verslavingen kropen, wentelden zich ruigbehaard, toen al begon Cosic, Vuc Cosic dus, hoofd van de bibliotheek van Bratislava, of van de bibliotheek van, waar laten we in het midden, hij begon het web te archiveren. Toen al. En het eerste wat hij deed. Hij kopieerde het volledige web. Hij kopieerde het volledige web. Wat later kopieerde hij het nog een keer en dan nog eens en telkens was 't wat groter geworden. Al die verzamelingen sloeg hij op. Dat dus is wat Vuc Cosic deed. Dus dat is wat wij, onwetend, nu te weten komen.
Cosic was toen niet de enige die zich met dit soort ogenschijnlijk zinloze handelingen bezighield. Michaël Samyn bijvoorbeeld had van alle browsers alle versies.
Voor 1994 waren er al wel wat websites, niet voor algemeen gebruik, ze hadden militaire of wetenschappelijke doeleinden.
Betrokkene geeft toe dat hij de maker is van de allereerste Belgische kunstsite ooit. Dat was in 1995.
www Het web, de www van wat we kennen als who what where, is een uitvinding van Robert Caillou en Tim Burners-Lee. Burners-Lee en Caillou hebben de Cern ontwikkeld, de grote deeltjesversneller, strikt genomen om er wetenschappelijke en/of militaire toepassingen van te maken. http:// is het protocol. De taal is het html. De mens die die slashen er tussen plaatste, Tim Burners-Lee, heeft zich daar onlangs voor verontschuldigd. In het begin was het allemaal character-based, legt Van Ryssen uit, en die dubbele slash is iets uit die periode.
'Soep?' informeert Frips.
zaterdag 26 december 2009
zaterdag 26 december
'@ VII 6 1 La lecture poursuit l'écriture sans la rattraper. Au moment de lire, l'écrit est en avant. Au moment d'écrire, l'écrit tient compte du retard de la lecture.' Jacques Roubaud, La dissolution, p.174
Gebeurtenis. In een donkere huizenrij lichten de etalages op van een kleine horlogewinkel. Het is kwart na zes. Aan de tramhalte zit een jongmens naar de display van z'n gsm te staren. Dat deed me denken Max Frisch. Af en toe lees ik wat in Montauk, een van m'n favoriete boeken. Ik zoek het op. 't Is aan het eind van het boek, herinner ik me: Frisch staat op het punt om afscheid te nemen van Lynn, een jonge fotografe. 'Aan de hemel blonk een vliegtuig. Toen keek Lynn op haar horloge; we hadden nog wat tijd, maar er viel met die tijd niets meer te beginnen.'
De horlogemaker kijkt om. Hij steekt z'n hand op, zwaait. Ik stap door naar het kruispunt. Aan de tramhalte maak ik rechtsomkeert.
De deur van het winkeltje is op slot. De bejaarde man maakt een teken, morrelt aan het slot. 'Je stak je hand op en we kennen elkaar niet,' zeg ik. Of ik een foto maken mag. Het mag.
Gebeurtenis. In een donkere huizenrij lichten de etalages op van een kleine horlogewinkel. Het is kwart na zes. Aan de tramhalte zit een jongmens naar de display van z'n gsm te staren. Dat deed me denken Max Frisch. Af en toe lees ik wat in Montauk, een van m'n favoriete boeken. Ik zoek het op. 't Is aan het eind van het boek, herinner ik me: Frisch staat op het punt om afscheid te nemen van Lynn, een jonge fotografe. 'Aan de hemel blonk een vliegtuig. Toen keek Lynn op haar horloge; we hadden nog wat tijd, maar er viel met die tijd niets meer te beginnen.'
De horlogemaker kijkt om. Hij steekt z'n hand op, zwaait. Ik stap door naar het kruispunt. Aan de tramhalte maak ik rechtsomkeert.
De deur van het winkeltje is op slot. De bejaarde man maakt een teken, morrelt aan het slot. 'Je stak je hand op en we kennen elkaar niet,' zeg ik. Of ik een foto maken mag. Het mag.
Nostalgie, hij brengt het woord zelf te berde. In de kleine werkplaats, hoe vakkundig ook het gemorrel en geknutsel aan uren en seconden, hangt een sfeer van vervlogen tijd.
'Zo lang ben ik daar nog niet mee bezig he,' grapt hij, '65 jaar.' Vroeger was 't z'n vader die de zaak runde. Zo goed als alles is reparatie, stukken te koop zijn er niet bij. Soms gebeurt het wel eens dat iemand de gerepareerde klok niet komt afhalen.
'Zo lang ben ik daar nog niet mee bezig he,' grapt hij, '65 jaar.' Vroeger was 't z'n vader die de zaak runde. Zo goed als alles is reparatie, stukken te koop zijn er niet bij. Soms gebeurt het wel eens dat iemand de gerepareerde klok niet komt afhalen.
De ronde klok, die net als alle andere horloges 6u20 aangeeft, is een ossenoog. Zo noemen ze dat: een ossenoog. Negentiende eeuw.
Frisch in Montauk, bladzijde 142: 'Het interview in de erbarmelijke krant is intussen verschenen. Een paar dingen kloppen: nationaliteit, aantal kinderen, brildrager met gezet postuur, hobby pingpong.'
Erbarmelijk. Zoals Roubaud aangeeft, bladzijde 266 van eerder geciteerd werk: 'Sur la tombe de Duchamp: "D'ailleurs, c'est toujours les autres qui meurent". Le mot important est 'd'ailleurs"'. Het woord waardoor je meteen begrijpt wat Frisch bedoelt: erbarmelijk.
vrijdag 25 december 2009
vrijdag 25 december
Faire les tables du temps. Tijdtafelen.
Faire les sables d'antan. Neersabelen van a tot z.
Faire les tables d'augmentation.
Nul tot de macht van het vermenigvuldigde.
donderdag 24 december
l'embarras du choix
We hebben al een schrijver die dit soort zinnen schrijft, de korte zinnen van een zakkenroller: wat voor broek. Wat voor broek. De gebeurtenis in een oogwenk gedefinieerd. Een object glashelder. Je zou wordt of is kunnen schrijven. Moet dat. Een gebeurtenis, het maaksel, de bezitter. Niets is definitief. Of alles, zo is het ook. Want zo is het ook. Niets of alles: kiezen tussen nerts of slangenleer. Van Laura een broek, het rokje, een donkergrijze pull en nog wat andere spullen. Interpunctie: een donkergrijze pull. En nog wat andere spullen.
Shoppen in een winkel met meer kunstenaars. De interpunctie kan na het vijfde woord. Dat kan altijd. Vaak geprobeerd, altijd lukt het: shoppen in een winkel met. Kunstenaars dan. Bijvoorbeeld kunstenaars waar je over schrijven kan. Kunstenaars zijn te koop, met horden gooien ze zichzelf te grabbel, het zijn er zoveel dat je je afvraagt, een zin die je als losse eindjes touw omdat het nu eenmaal toch geen zak uitmaakt waarover je schrijft. Maakt het uit of de auteur van Verre Jaren dood en leven inruilt voor een verse bedenking en de tol en de beperking van het niet zichtbare ogenblik van een andere tijd.
Ik kleed me om, manoeuvreer de auto het straatdek op, van de sneeuw bleef niet veel meer dan wat brede karrensporen, en rij via de noordelijke ring naar het keizerlijke optrekje van de hoofdredacteur.
De man heeft een everzwijn gekocht. De poten, de kop, de maag en de kloten van het everzwijn, overbodig gevonden, hebben ze gedumpt in een mikmak van pastei en aanverwante zwijnerij. Kerstavond is zo'n zwijnerij.
Op tafel, liturgisch, culinair, de niet als zodanig besproken resten van een slachtpartij.
On a l'embarras du choix, zegt de gastheer: witte wijn uit Sardinië of Nero d'Avola, champagne, franse wijnen, kortedrank.
Heucq, de champagne, is van een klein bedrijf en wordt geserveerd met Russische sprot.
We nemen het werk aan de nieuwe crox-site door, ik verneem wat je met de functie bladwijzer kan doen. A Love Supreme van Coltrane schalt door de speakers.
De eerste schotel is mosterdsoep. Wortel, eekhoorntjesbrood, ajuin, knoflook, cantarellen, dragon en mosterd. Eigen makelij.
Het gesprek komt op A Love Supreme van Coltrane. Wie is de bassist?
Het everzwijn belandt op tafel en met het everzwijn een Nero d'Avola da agricoltura biologica. Dagschotel, bekent de auteur, ik heb een dagschotel gemaakt eigenlijk. Hier is peper en er is mosterd. Het vlees is op smaak gebracht met ajuin, knoflook, jeneverbessen en piment. Hij herinnert zich een uitspraak van Nicolas Leus, dat er meer kunstenaars dan bakkers zijn.
We hebben al een schrijver die dit soort zinnen schrijft, de korte zinnen van een zakkenroller: wat voor broek. Wat voor broek. De gebeurtenis in een oogwenk gedefinieerd. Een object glashelder. Je zou wordt of is kunnen schrijven. Moet dat. Een gebeurtenis, het maaksel, de bezitter. Niets is definitief. Of alles, zo is het ook. Want zo is het ook. Niets of alles: kiezen tussen nerts of slangenleer. Van Laura een broek, het rokje, een donkergrijze pull en nog wat andere spullen. Interpunctie: een donkergrijze pull. En nog wat andere spullen.
Shoppen in een winkel met meer kunstenaars. De interpunctie kan na het vijfde woord. Dat kan altijd. Vaak geprobeerd, altijd lukt het: shoppen in een winkel met. Kunstenaars dan. Bijvoorbeeld kunstenaars waar je over schrijven kan. Kunstenaars zijn te koop, met horden gooien ze zichzelf te grabbel, het zijn er zoveel dat je je afvraagt, een zin die je als losse eindjes touw omdat het nu eenmaal toch geen zak uitmaakt waarover je schrijft. Maakt het uit of de auteur van Verre Jaren dood en leven inruilt voor een verse bedenking en de tol en de beperking van het niet zichtbare ogenblik van een andere tijd.
Ik kleed me om, manoeuvreer de auto het straatdek op, van de sneeuw bleef niet veel meer dan wat brede karrensporen, en rij via de noordelijke ring naar het keizerlijke optrekje van de hoofdredacteur.
De man heeft een everzwijn gekocht. De poten, de kop, de maag en de kloten van het everzwijn, overbodig gevonden, hebben ze gedumpt in een mikmak van pastei en aanverwante zwijnerij. Kerstavond is zo'n zwijnerij.
Op tafel, liturgisch, culinair, de niet als zodanig besproken resten van een slachtpartij.
On a l'embarras du choix, zegt de gastheer: witte wijn uit Sardinië of Nero d'Avola, champagne, franse wijnen, kortedrank.
Heucq, de champagne, is van een klein bedrijf en wordt geserveerd met Russische sprot.
We nemen het werk aan de nieuwe crox-site door, ik verneem wat je met de functie bladwijzer kan doen. A Love Supreme van Coltrane schalt door de speakers.
De eerste schotel is mosterdsoep. Wortel, eekhoorntjesbrood, ajuin, knoflook, cantarellen, dragon en mosterd. Eigen makelij.
Het gesprek komt op A Love Supreme van Coltrane. Wie is de bassist?
Het everzwijn belandt op tafel en met het everzwijn een Nero d'Avola da agricoltura biologica. Dagschotel, bekent de auteur, ik heb een dagschotel gemaakt eigenlijk. Hier is peper en er is mosterd. Het vlees is op smaak gebracht met ajuin, knoflook, jeneverbessen en piment. Hij herinnert zich een uitspraak van Nicolas Leus, dat er meer kunstenaars dan bakkers zijn.
Sonny Rollins
genadeloos
en de ringbaard van Georges Perec
De gastheer herinnert zich een époque toen je niet naar het surrogaat van muziek luisteren kon. Alles voor de uitvinding van de grammofoon.
Genadeloos. Of wat is genadeloos. Een genadeloos oeuvre: vorm en inhoud dienen zich aan als een en hetzelfde.
In de actuele kunst, voor zover dat ding te definiëren valt, houden ze vorm, impact en inhoud angstvallig zo ver mogelijk van elkaar vandaan.
Genadeloos. Of wat is genadeloos. Een genadeloos oeuvre: vorm en inhoud dienen zich aan als een en hetzelfde.
In de actuele kunst, voor zover dat ding te definiëren valt, houden ze vorm, impact en inhoud angstvallig zo ver mogelijk van elkaar vandaan.
Wat is actuele kunst? De gastheer formuleert het als volgt: 'het mag iets niet zijn.' Zo is het, verdomd, en ze leren niet bij.
Het levert het begin van een fantastisch woord: transversaal. Plots dook het op in de richtlijnen van de subsidieaanvraag, het belang en de noodzaak van een transversale werkzaamheid. Niemand wist wat het betekende.
In de Van Dale houden ze het op dwars. transversaal /bij attr. gebruik is trans beklemtoonde/ (bn.) 1 overdwars gaande, staande, gericht, syn. dwars
De meest succesvolle politiek is niet die van het dwarsliggen, wat de overheid toen als richtlijn formuleerde, maar het zo vaak mogelijk gebruiken en herhalen van het woord transversaal.
Een slak en het slijmspoor.
woensdag 23 december 2009
woensdag 23 december
Een wandeling naar de GB aan het Maria Hendrikaplein.
De kerstmarkt.
Luc heeft een zoekfunctie toegevoegd : Search this Site. De Timetable is opgedeeld in dunne plakjes, pakketjes die elk 4 items bevatten.
Achterin de tuin sluipt een grijze poes met witte vlekken. Of is 't een witte met grijze vlekken?
Hugo De Leener, met rode pet, is op weg naar Gent Sint-Pieters.
Is 't een pet? 't Is in elk geval een hoofddeksel.
Hij bekijkt de pompoenen in de etalage van een groentenwinkeltje.
Pompoen en banaan is een goeie combinatie, merkt hij op.
Uit z'n versleten werktas, waarin onder andere drie met tekeningen en schetsen volgepierde werkboeken, steekt een banaan met bruine vlekjes.
Hij vertelt dat ze de garage afgebroken hebben, dat hij nu van tijd tot tijd met het huis bezig is, dat de zijgevel, die van die helft waar zij wonen, aan een opknapbeurt toe is, dat hij zich met kleine dingen bezig houdt wat vooral met z'n klein behuisde werkplaats te maken heeft en dat een van z'n kinderen animatie volgt.
We stappen naar het kraam van fijnbakkerin Inge. Gentse mastellen, gekruide pasta of een kop chocolade, wat wordt het.
The Original of Laura openslaan op zomaar een bladzijde, page 85: This is Flora of the close-set dark blue eyes and cruel mouth recollecting in her midtwenties fragments of her past, with details lost or put back in the wrong order. TAIL betwe(e)n DELTA and SLIT, on dusty dim shelves, this is she. Everything about her is bound to remain blurry, even her name which seems to have been made expressly to have another one modelled upon it by a fantastically lucky artist.
slit 2 a slit is 2.1. a long narrow cut. EG We make a tiny slit in one side of it with a razor blade. 2.2. a long narrow opening in something. EG ...neon light came through the slits in the blind. Her eyes narrowed to slits.
Recollection. Niet de klif, waarvan een foto bestaat wat me later aan Montauk deed denken, Max Frisch and a girl named Lynn, maar het aan de binnenzijde zo goed als kale huis dat een eind verderop boven het talud uitrijst, later aangevuld met locaties uit BIRDS en PSYCHO.
LYNN (Max Frisch, Montauk blz. 11; Meulenhoff 1976) 'ik zou haar kunnen bellen onder het mom van zaken. Dineren misschien; zodra een vrouw bij mij in de smaak valt, kom ik mijzelf als onverdraaglijk voor.'
Kortsluiting. In de werkkamer licht het blauwe scherm van de laptop op. Marc, ontdek ik, heeft tonnen beeldmateriaal toegevoegd.
Van Ryssen met een interessant voorstel: AANDEEL onder de s van SHARE plaatsen.
Een vertaling is niet alleen wat in het hoofd speelt. Het is een nieuwe vorm, een meervoud, een andere identiteit.
De kerstmarkt.
Luc heeft een zoekfunctie toegevoegd : Search this Site. De Timetable is opgedeeld in dunne plakjes, pakketjes die elk 4 items bevatten.
Achterin de tuin sluipt een grijze poes met witte vlekken. Of is 't een witte met grijze vlekken?
Hugo De Leener, met rode pet, is op weg naar Gent Sint-Pieters.
Is 't een pet? 't Is in elk geval een hoofddeksel.
Hij bekijkt de pompoenen in de etalage van een groentenwinkeltje.
Pompoen en banaan is een goeie combinatie, merkt hij op.
Uit z'n versleten werktas, waarin onder andere drie met tekeningen en schetsen volgepierde werkboeken, steekt een banaan met bruine vlekjes.
Hij vertelt dat ze de garage afgebroken hebben, dat hij nu van tijd tot tijd met het huis bezig is, dat de zijgevel, die van die helft waar zij wonen, aan een opknapbeurt toe is, dat hij zich met kleine dingen bezig houdt wat vooral met z'n klein behuisde werkplaats te maken heeft en dat een van z'n kinderen animatie volgt.
We stappen naar het kraam van fijnbakkerin Inge. Gentse mastellen, gekruide pasta of een kop chocolade, wat wordt het.
The Original of Laura openslaan op zomaar een bladzijde, page 85: This is Flora of the close-set dark blue eyes and cruel mouth recollecting in her midtwenties fragments of her past, with details lost or put back in the wrong order. TAIL betwe(e)n DELTA and SLIT, on dusty dim shelves, this is she. Everything about her is bound to remain blurry, even her name which seems to have been made expressly to have another one modelled upon it by a fantastically lucky artist.
slit 2 a slit is 2.1. a long narrow cut. EG We make a tiny slit in one side of it with a razor blade. 2.2. a long narrow opening in something. EG ...neon light came through the slits in the blind. Her eyes narrowed to slits.
Recollection. Niet de klif, waarvan een foto bestaat wat me later aan Montauk deed denken, Max Frisch and a girl named Lynn, maar het aan de binnenzijde zo goed als kale huis dat een eind verderop boven het talud uitrijst, later aangevuld met locaties uit BIRDS en PSYCHO.
LYNN (Max Frisch, Montauk blz. 11; Meulenhoff 1976) 'ik zou haar kunnen bellen onder het mom van zaken. Dineren misschien; zodra een vrouw bij mij in de smaak valt, kom ik mijzelf als onverdraaglijk voor.'
Kortsluiting. In de werkkamer licht het blauwe scherm van de laptop op. Marc, ontdek ik, heeft tonnen beeldmateriaal toegevoegd.
Van Ryssen met een interessant voorstel: AANDEEL onder de s van SHARE plaatsen.
Een vertaling is niet alleen wat in het hoofd speelt. Het is een nieuwe vorm, een meervoud, een andere identiteit.
dinsdag 22 december
Een chat met Fraps en het telefoongesprek met Mirk.
Afspraken en vorderingen maken.
Een opmerking van Stuffoon. Later een mailtje met een scan van de tekst van Christophe Vekeman. Daar hadden we het eerder over gehad. Jos was er over begonnen, dat ze in De Morgen over Joos geschreven hadden.
Eerst Four Rhythmic Studies van Olivier Messiaen, de Préludes en Cantéyodjayâ,
Een mailtje van Bie.
Het netelige vraagje aan een dame in een blauwe kiel.
dan Coltrane Plays the Blues.
Merry Christmas vanop een tropisch eiland. Blauwe zon.
Luc heeft al een en ander aangepast.
Wanneer de vernieuwde site online komt?
Fraps beweert dat iedereen het kan.
Of Laura aan schilderen toekomt, vroeg iemand.
ZIMT
Mirk met een surprise: het ijskastmonster,
schilderij 867 aanzet
een foto uit de pas afgestofte koekjestrommel.
En in grijswaarden: warm grijs van Scheveningen.
Iemand die voor Adrem werkt met een vraagje.
Het antwoord: we gaan dat niet doen.
In De Morgen: Jackson de meest springlevende dode ooit. Jackson de meest springlevende dode ooit? Bart Bart Bart, daar heb ik toch wat vraagjes bij.
Sjonge jonge jonge, zoals Frank Merkx dat pleegt te zeggen: sjonge jonge jonge.
Une différence d'indifférences.
'Je dirai ceci:' uit J'aime la Belgique van Jacques Darras, bladzijde 155,
'tout surréalisme naît toujours d'un absurde administratif.'
Van Denis Diderot een vertaling van Jacques le fataliste et son maître
en een eerste zin: 'Hoe hadden ze elkaar ontmoet? Bij toeval, zoals iedereen.'
Keyword analysis tenslotte en wat hier opvalt: Van Swaef neemt het voortouw. Niet bij te benen.
Afspraken en vorderingen maken.
Een opmerking van Stuffoon. Later een mailtje met een scan van de tekst van Christophe Vekeman. Daar hadden we het eerder over gehad. Jos was er over begonnen, dat ze in De Morgen over Joos geschreven hadden.
Eerst Four Rhythmic Studies van Olivier Messiaen, de Préludes en Cantéyodjayâ,
Een mailtje van Bie.
Het netelige vraagje aan een dame in een blauwe kiel.
dan Coltrane Plays the Blues.
Merry Christmas vanop een tropisch eiland. Blauwe zon.
Luc heeft al een en ander aangepast.
Wanneer de vernieuwde site online komt?
Fraps beweert dat iedereen het kan.
Of Laura aan schilderen toekomt, vroeg iemand.
ZIMT
Mirk met een surprise: het ijskastmonster,
schilderij 867 aanzeteen foto uit de pas afgestofte koekjestrommel.
En in grijswaarden: warm grijs van Scheveningen.
Iemand die voor Adrem werkt met een vraagje.
Het antwoord: we gaan dat niet doen.
In De Morgen: Jackson de meest springlevende dode ooit. Jackson de meest springlevende dode ooit? Bart Bart Bart, daar heb ik toch wat vraagjes bij.
Sjonge jonge jonge, zoals Frank Merkx dat pleegt te zeggen: sjonge jonge jonge.
Une différence d'indifférences.
'Je dirai ceci:' uit J'aime la Belgique van Jacques Darras, bladzijde 155,
'tout surréalisme naît toujours d'un absurde administratif.'
Van Denis Diderot een vertaling van Jacques le fataliste et son maître
en een eerste zin: 'Hoe hadden ze elkaar ontmoet? Bij toeval, zoals iedereen.'
Keyword analysis tenslotte en wat hier opvalt: Van Swaef neemt het voortouw. Niet bij te benen.
maandag 21 december 2009
maandag 21 december
afb 4 De schriftjes zijn opgeborgen en op de sigarettenpeuken na is de tafel afgeruimd.
(a) Ann zit tussen Sofie en schrijver dezes. Stefaan zit tussen schrijver dezes en Marc. Sofie zit tussen Marc en Ann. Waar zat schrijver dezes?
(b) Zat Sofie, die aan een van de korte zijden van de tafel plaatsnam, ter rechter- of ter linkerzijde?
(c) Wie zat op de ontbrekende stoel?
rekensom (21 : 12) : 09 = 0,1944
sneeuw In heel Scandinavië is het verboden, merkt Van Ryssen op, om het voetpad te ontsneeuwen. Een ontsneeuwd voetpad is nog eens zo glad. Hier hebben de autoriteiten net andersom beslist. Autoritair geworteld, diep wortelende onwetendheid. (a) We weten al wel langer dat we niet weten wat we niet weten en (b) we weten al wel langer dat er veel is dat we niet weten.
(c) Een geluk bij een ongeluk: we zijn niet verplicht om de sneeuw van het dak te ruimen.
zondag 20 december 2009
zondag 20 december
Sneeuwpret. De buren ruimen sneeuw. Aan het stuur van een auto: de dame die een grote ovaal geeuwt.
Grauwbruine sporen, sneeuwvlokjes. Van Antwerpen tot Gent reden ze achter een strooikonvooi aan, zegt Dirk.
Hoeveel mensen hij verwacht? 1 bezoeker en dat zal veel zijn, lacht hij. Het woonerf is ondergesneeuwd.
In de hall een tafel met sushi's, sake en Japanse knabbelmix. De sushi's: tonijn, zalm, een streepje avocado, streepje komkommer, een repeltje paprika en wasabi, eetstokjes, sojasaus. De gamba's zijn decoratie.
2009 afsluiten in schoonheid.
foto: kb
Die ene bezoeker laat niet lang op zich wachten. Guy kent Dirk Veulemans van het Spectra Ensemble.
Keyword analysis - een ononderbroken analyse van de zoekwoorden, je kan dat navlooien in de stats - geeft vandaag een interessante verschuiving:
Het gesprek komt op Alvaro Guimaraes. Dirk en Alvaro hebben vaker samengewerkt. Alvaro is dood.
De sushi's zijn verrukkelijk en de bezoekersaantallen dikken aan. Tientallen, meestentijds, gevolgd door weer andere tientallen.
Neem Bart en Judith. Ze hebben van de weersomstandigheden geprofiteerd om er een lange stadswandeling van te maken. In de binnenstad heb je 's avonds amper auto's.
Er zijn mensen uit Brugge. Bart en Daniëlle springen binnen, Bart met Lieve pienter achter op z'n rug. Annelou wil een fruitsap.
Rond een uur of vijf staat de teller van het bezoekersaantal op vijftig. In de hall is het lekker warm.
Karin serveert een tweede lading sushi's. Xenia doet de bar. Ze zit op titter.com, op een make up & make over site. Kinderarbeid, grapt iemand. Oriana springt bij. Iemand introduceert Arcade Fire. Mirk en Fraps treden aan, Jos, Badebukse.
's Avonds tafelen we in El Galego de Gante. Bocquerones fritos, pulpo a la galega, lenguados, rundskoteletten en een fles Puerta Vieja, een crianza 2002, Rioja.
Het gesprek komt op de begrafenis van Alvaro Guimaraes. Alvaro was net aan De Dood en Wat Kleinigheden begonnen, legt Dirk uit, een omvangrijk project, het hoorde simultaan en gedurende drie dagen in alle kamers van een huis uitgevoerd te worden, en toen bleek dat hij er onvoorzien zelf het centrum van werd. Hij stond er op dat alles gefilmd zou worden. De gesprekken, een interview, de uitvaart.
Tijdens het interview gaat Dirk uitvoerig in op het werk van Alvaro. En wat iedereen die van het project afwist ook als zodanig heeft aangevoeld: de ultieme act de présence van Alvaro Guimaraes.
Yoshimasa Matsumoto stond in de zaal achterin, de zaal met het werk van Karin Borghouts, View in a Japanese Garden. Hij stond aandachtig naar de klankinstallatie van Dirk Veulemans te luisteren en merkte op dat het hem aan de Japanse rijstvelden deed denken en de kikkers in zo'n rijstveld.
Het werd de titel van het werk: Kikkers in een rijstveld.
Grauwbruine sporen, sneeuwvlokjes. Van Antwerpen tot Gent reden ze achter een strooikonvooi aan, zegt Dirk.
Hoeveel mensen hij verwacht? 1 bezoeker en dat zal veel zijn, lacht hij. Het woonerf is ondergesneeuwd.
In de hall een tafel met sushi's, sake en Japanse knabbelmix. De sushi's: tonijn, zalm, een streepje avocado, streepje komkommer, een repeltje paprika en wasabi, eetstokjes, sojasaus. De gamba's zijn decoratie.
2009 afsluiten in schoonheid.
foto: kbKeyword analysis - een ononderbroken analyse van de zoekwoorden, je kan dat navlooien in de stats - geeft vandaag een interessante verschuiving:
| Num | Perc. | Search Term | |
 | 6 | 5.71% | sven van swaef |
| 5 | 4.76% | croxblog |
| 4 | 3.81% | gombrowicz |
| 4 | 3.81% | croxhapox blog |
| 2 | 1.90% | braakselvlekken |
| 2 | 1.90% | kuisvrouw neuken |
| 2 | 1.90% | savooikoolstoemp |
De sushi's zijn verrukkelijk en de bezoekersaantallen dikken aan. Tientallen, meestentijds, gevolgd door weer andere tientallen.
Neem Bart en Judith. Ze hebben van de weersomstandigheden geprofiteerd om er een lange stadswandeling van te maken. In de binnenstad heb je 's avonds amper auto's.
Er zijn mensen uit Brugge. Bart en Daniëlle springen binnen, Bart met Lieve pienter achter op z'n rug. Annelou wil een fruitsap.
Rond een uur of vijf staat de teller van het bezoekersaantal op vijftig. In de hall is het lekker warm.
Karin serveert een tweede lading sushi's. Xenia doet de bar. Ze zit op titter.com, op een make up & make over site. Kinderarbeid, grapt iemand. Oriana springt bij. Iemand introduceert Arcade Fire. Mirk en Fraps treden aan, Jos, Badebukse.
's Avonds tafelen we in El Galego de Gante. Bocquerones fritos, pulpo a la galega, lenguados, rundskoteletten en een fles Puerta Vieja, een crianza 2002, Rioja.
Het gesprek komt op de begrafenis van Alvaro Guimaraes. Alvaro was net aan De Dood en Wat Kleinigheden begonnen, legt Dirk uit, een omvangrijk project, het hoorde simultaan en gedurende drie dagen in alle kamers van een huis uitgevoerd te worden, en toen bleek dat hij er onvoorzien zelf het centrum van werd. Hij stond er op dat alles gefilmd zou worden. De gesprekken, een interview, de uitvaart.
Tijdens het interview gaat Dirk uitvoerig in op het werk van Alvaro. En wat iedereen die van het project afwist ook als zodanig heeft aangevoeld: de ultieme act de présence van Alvaro Guimaraes.
Yoshimasa Matsumoto stond in de zaal achterin, de zaal met het werk van Karin Borghouts, View in a Japanese Garden. Hij stond aandachtig naar de klankinstallatie van Dirk Veulemans te luisteren en merkte op dat het hem aan de Japanse rijstvelden deed denken en de kikkers in zo'n rijstveld.
Het werd de titel van het werk: Kikkers in een rijstveld.
zaterdag 19 december 2009
zaterdag 19 december
doofstop 1. Iemand met een rond en sympathiek gezicht drijft handel in brickets en sleutelhangers. Prullen die het na de derde doofstop begeven. Het moet haastig, aan de confrontatie mag geen tijd verspild worden. 'Goeiedag, ik ben doof,' staat er op het naamkaartje dat haastig, stiekem bijna, mee op tafel komt, 'koopt u 1 van deze hebbedingetjes. Hartelijk dank.' Jenny negeert het ingestudeerde gedoe. Een van de andere dames ontfermt zich over het handeltje. Een ogenblik later ruimt ze af, ik zit tot aan m'n slokdarm volgepropt met tong waar de olijfolie afdroop. 'Heerlijk,' zucht ik. Ik zit vol en vol is vol. Op hetzelfde ogenblik is Oana aan een dolle rit vol sneeuwellende begonnen: met taxistop van Brussel naar de Zwarte Zee. Aan de bar een dame uit het entourage van Corto Maltese. Hij, zij. Ze spreken frans. Hij is kaalhoofdig, een gladde en glimmende schedel. Opeens één woord, een glibberige vis die met een wilde sparteling onder de holle, schuin hangende kruikjes doorstuitert en wat doet de dove jongen. Hij kijkt om. Aan de belendende tafel hadden ze ribbetjes besteld. Een van de heren legt aan z'n tafelgenoten uit dat het om een groep gaat. Ze zijn goed georganiseerd. Net als Van Tillo verkopen ze prullen waar geen mens wat aan heeft.
2. Heb je een vuurtje? Mijn sigaret heeft last van doofstop.
3. Stel jezelf voor en zeg tijdens het gesprek dat hierop volgt: ze is volstrekt doof voor elk tegenargument. Krijg te maken met iemand die het tegendeel predikt en volstrekt doof blijkt voor je argumenten.
Doofstop als sluipweg, een luisterend oor op sterk water.
goran Goran en Virginie zijn al wel vaker in croxhapox geweest. Het gesprek komt op het profiel van croxhapox. Het profiel, het kader. In croxhapox zorgt de kunstenaar voor het kader. Commercie, theorie, actuele historiek en curatorship zijn ondergeschikte elementen.
Goran is een studiegenoot van Marco en woont in Brussel. Sinds gisteren, 18 december 2009, hebben ze geen visa meer van doen om onbeperkt in de Europese Unie te verblijven. Gisteren, een historische datum.
keyword analysis De toppers.
la confrontadora Hoe haar gezicht een andere, diepere uitdrukking krijgt: een andere, onder het gerieflijke laagje verscholen buitenkant: aan de binnenkant van die buitenkant: een verdieping onder of boven die buitenkant: vraag is op de hoeveelste verdieping verblijft haar buitenkant: op het derde, op het tweede of op het gelijkvloers: zodra hij over gender begint.
kinderen Opa's en oma's die aan een stuk door over hun kroost praten. Ze hebben de ribbetjes besteld. De kerstversiering doet z'n uiterste best om niet uit de toon te vallen. Over hoe 't ie een van die pagadders eens naar een concert meenam. Geen tweede keer he. De kleine kerstboom blaakt van zelfvertrouwen, hangt vol kerstballen en mierzoete slingers, rood en zilver. En dat ze onbereikbaar blijven, pubers. Ze kriegen under ulder voeten en ze weten 't nie. Groene slingers, een kerstroos en een jubileumposter: 50 jaar Guernika. Tottatter er iets gebeurt en tons gaan ze 't wel weten. En dat de kinderen sympathiseren met de woelige puberteit van het nog jongere volkje: ze hebben zelf een woelige jeugd gehad.
Ze hadden niet voor Snijders onder te doen, 't is aandoenlijk.
Of deze: een LAT-relatie, dat is schoon, dat is modern, maar ik zou 't niet kunnen. (richt zich tot zijn beminnelijke Agatha) Zoude gij da kunnen? Ik zou dat niet kunnen. Elkaar alleen in de weekends zien. (richt zich nogmaals tot de beminnelijke Agatha) Zoude gij da kunnen? Ik zou dat niet kunnen.
lorenzo Een korte meeting met Lorenzo De Brabandere en Kurt Lycke. Sjoerd is van de partij. Ann googlelt. We zoeken uit waar het project zou kunnen plaatsvinden. Yoshimasa springt binnen.
maaltijd 'Geen notities vandaag?' vraagt Jenny. O jawel, toch toch. Straks.
origami > tsuru
site De nieuwe site is niet voor meteen. Er is werk aan.
tsuru Yoshi fabricates an origami from the silver paper of a piece of cote d'or chocolate. Later he as well folds the red chocolate paper. It turns out to be a tsuru, the chocolate tsuru, a Japanese bird.
2. Heb je een vuurtje? Mijn sigaret heeft last van doofstop.
3. Stel jezelf voor en zeg tijdens het gesprek dat hierop volgt: ze is volstrekt doof voor elk tegenargument. Krijg te maken met iemand die het tegendeel predikt en volstrekt doof blijkt voor je argumenten.
Doofstop als sluipweg, een luisterend oor op sterk water.
goran Goran en Virginie zijn al wel vaker in croxhapox geweest. Het gesprek komt op het profiel van croxhapox. Het profiel, het kader. In croxhapox zorgt de kunstenaar voor het kader. Commercie, theorie, actuele historiek en curatorship zijn ondergeschikte elementen.
Goran is een studiegenoot van Marco en woont in Brussel. Sinds gisteren, 18 december 2009, hebben ze geen visa meer van doen om onbeperkt in de Europese Unie te verblijven. Gisteren, een historische datum.
keyword analysis De toppers.
| Num | Perc. | Search Term | |
| 6 | 5.41% | croxhapox blog |
| 5 | 4.50% | croxblog |
| 4 | 3.60% | gombrowicz |
| 3 | 2.70% | sven van swaef |
la confrontadora Hoe haar gezicht een andere, diepere uitdrukking krijgt: een andere, onder het gerieflijke laagje verscholen buitenkant: aan de binnenkant van die buitenkant: een verdieping onder of boven die buitenkant: vraag is op de hoeveelste verdieping verblijft haar buitenkant: op het derde, op het tweede of op het gelijkvloers: zodra hij over gender begint.
kinderen Opa's en oma's die aan een stuk door over hun kroost praten. Ze hebben de ribbetjes besteld. De kerstversiering doet z'n uiterste best om niet uit de toon te vallen. Over hoe 't ie een van die pagadders eens naar een concert meenam. Geen tweede keer he. De kleine kerstboom blaakt van zelfvertrouwen, hangt vol kerstballen en mierzoete slingers, rood en zilver. En dat ze onbereikbaar blijven, pubers. Ze kriegen under ulder voeten en ze weten 't nie. Groene slingers, een kerstroos en een jubileumposter: 50 jaar Guernika. Tottatter er iets gebeurt en tons gaan ze 't wel weten. En dat de kinderen sympathiseren met de woelige puberteit van het nog jongere volkje: ze hebben zelf een woelige jeugd gehad.
Ze hadden niet voor Snijders onder te doen, 't is aandoenlijk.
Of deze: een LAT-relatie, dat is schoon, dat is modern, maar ik zou 't niet kunnen. (richt zich tot zijn beminnelijke Agatha) Zoude gij da kunnen? Ik zou dat niet kunnen. Elkaar alleen in de weekends zien. (richt zich nogmaals tot de beminnelijke Agatha) Zoude gij da kunnen? Ik zou dat niet kunnen.
lorenzo Een korte meeting met Lorenzo De Brabandere en Kurt Lycke. Sjoerd is van de partij. Ann googlelt. We zoeken uit waar het project zou kunnen plaatsvinden. Yoshimasa springt binnen.
maaltijd 'Geen notities vandaag?' vraagt Jenny. O jawel, toch toch. Straks.
origami > tsuru
site De nieuwe site is niet voor meteen. Er is werk aan.
tsuru Yoshi fabricates an origami from the silver paper of a piece of cote d'or chocolate. Later he as well folds the red chocolate paper. It turns out to be a tsuru, the chocolate tsuru, a Japanese bird.
vrijdag 18 december 2009
vrijdag 18 december
Vandaag niemand, zegt Ann. Het woonerf is ondergesneeuwd. Fraps en Mirk hebben de sneeuw geruimd, wat ze gisteren deden.
Er is een kaartje van Noe Kidder, 'I know you're not the Christmas-y type,' schrijft ze, 'but I bet you like the Rockettes!', een factuur van Pasaporta en ook iets van Britta Bogers.
Niemand, wat niemand verbaast.
Terreinwagens schuiven over het wegdek, fietsers glijden uit.
Er komt geen door croxhapox geredigeerde herdruk van Over Vorm, wel een nieuwe site. De huidige crox-site vertoont gebreken waar we geen raad mee weten.
Het werk aan de nieuwe site begon een half jaar geleden. Eind januari 2010, als het allemaal wat meevalt, hebben we het ding online.
Er is een kaartje van Noe Kidder, 'I know you're not the Christmas-y type,' schrijft ze, 'but I bet you like the Rockettes!', een factuur van Pasaporta en ook iets van Britta Bogers.
Niemand, wat niemand verbaast.
Terreinwagens schuiven over het wegdek, fietsers glijden uit.
Er komt geen door croxhapox geredigeerde herdruk van Over Vorm, wel een nieuwe site. De huidige crox-site vertoont gebreken waar we geen raad mee weten.
Het werk aan de nieuwe site begon een half jaar geleden. Eind januari 2010, als het allemaal wat meevalt, hebben we het ding online.
donderdag 17 december 2009
donderdag 17 december
Ijlend liggen we wakker van Courtney Love die het hoederecht over haar dochter verloor. Johnny Halliday is uit een kunstmatige coma ontwaakt. Midden in de nacht schrikken we wakker en beseffen dat de uitreiking van de Gouden Uil straks in een nieuw kleedje gebeurt. Dit grijpt ons aan. We zijn er kapot van.
woensdag 16 december 2009
woensdag 16 december
1. De homepage toont een filter ten vroegste van wat binnen een maand begint.
2. Het dumpen van een koffiefilter.
3. Iemand opent de Collins Cobuild, first published in 1987, op bladzijden 1616 en 1617. De trefwoorden in vetdruk bovenaan de bladzijde zijn value added tax, variable, variance en VAT.
Iemand formuleert een opmerking betreffende het tijdstip: de trage avond van een barre decemberdag.
4. A bar is 1.1 in America, a place where you can buy and drink alcoholic drinks. 1.2 in Britain, one of the rooms in a pub, usually one where prices are slightly lower and that contains a dart board and other pub games. 1.3. in Croxhapox,
5. Iets automatisch op de homepage plaatsen.
Drie lege flesjes Rochefort 10 op een barmeubel plaatsen.
Het niet te tellen aantal plaatsen van een ogenblik.
6. recent keyword analysis
7. wat kan, wat niet hoeft (noteer)
7. 1. In theorie wel. In praktijk niet want niet zo handig. vs
7. 2. Wel in praktijk. Niet in theorie want niet te plaatsen.
8. in praktijk
geheimtaal cashen
9. De spaghetti al pollo. Ceulers is verkast. Iemand maakt een opmerking. Op het water drijven takjes.
2. Het dumpen van een koffiefilter.
3. Iemand opent de Collins Cobuild, first published in 1987, op bladzijden 1616 en 1617. De trefwoorden in vetdruk bovenaan de bladzijde zijn value added tax, variable, variance en VAT.
Iemand formuleert een opmerking betreffende het tijdstip: de trage avond van een barre decemberdag.
4. A bar is 1.1 in America, a place where you can buy and drink alcoholic drinks. 1.2 in Britain, one of the rooms in a pub, usually one where prices are slightly lower and that contains a dart board and other pub games. 1.3. in Croxhapox,
5. Iets automatisch op de homepage plaatsen.
Drie lege flesjes Rochefort 10 op een barmeubel plaatsen.
Het niet te tellen aantal plaatsen van een ogenblik.
6. recent keyword analysis
| Num | Perc. | Search Term | |
| 9 | 8.11% | croxhapox blog |
| 5 | 4.50% | croxblog |
| 4 | 3.60% | gombrowicz |
| 3 | 2.70% | bertje van oss |
| 3 | 2.70% | annemarie nauta |
| 2 | 1.80% | crox box |
| 2 | 1.80% | de zondagsdenkers |
| 2 | 1.80% | sven de swaef |
| 2 | 1.80% | sarai kunstwetenschappen |
| 2 | 1.80% | youtube music orkest will tura montmartre |
| 2 | 1.80% | diepzeeduiken met de cock |
| 2 | 1.80% | recept picon vin blanc |
| 2 | 1.80% | savooikoolstoemp |
| 2 | 1.80% | wissant nummerplaat |
7. wat kan, wat niet hoeft (noteer)
7. 1. In theorie wel. In praktijk niet want niet zo handig. vs
7. 2. Wel in praktijk. Niet in theorie want niet te plaatsen.
8. in praktijk
geheimtaal cashen
9. De spaghetti al pollo. Ceulers is verkast. Iemand maakt een opmerking. Op het water drijven takjes.
dinsdag 15 december 2009
dinsdag 15 december
Two o'clock. Goddammit. Ik ben er niet. Eric Pries wel. He, zeggen ze, er stond hier iemand op je te wachten met wie je een afspraak had. Ja, goddammit, weet ik. Ik sta op het terrein van een tankstation, een elegante verbreding van het straatdek toegevoegd aan het met lijsterbes afgewerkte voetpad. Een auto met Belgische nummerplaat barricadeert de doorgang. Aan het stuur zit een Italiaan. Geloogde huidskleur, snorretje. Het raampje gaat omlaag. One question please, sir. Eerst stond hij aan het andere eind van de kleine parking. Waar hij mee bezig was viel niet uit z'n handelingen af te leiden. Dwars op het voetpad. Het blonde snorretje bevalt me niet. Hij vraagt de weg naar Zaventem airport. You are in Gent, sir, zeg ik, to get to Zaventem Airport you first need to drive to Brussels. Yes, yes, verzucht hij, terwijl hij om een of andere reden z'n blik niet van me afhouden kan. Niet ironisch worden, beslis ik, gewoon uitleggen hoe hij van punt A naar punt B rijden moet, makkelijk: rechtsomkeert maken, tot aan het eind van de Tentoonstellingslaan rijden, de snelheidslimiet in het oog houden, daar linksaf, honderd meter verderop rechtsaf, aan de Bellevue opnieuw, meedraaien en hop, de autosnelweg wenkt. Ok, dat heeft ie begrepen, voor zover hij het eigenlijk al niet wist. Ik draai me om, stap naar de Kangoo, heb de tankbeurt nog af te rekenen. One more question, sir, roept hij. Het snorretje irriteert me. Z'n Engels is niet te harden. Vindt hij zelf ook. Of we op italiano overschakelen. Ik spreek Engels, Frans, Nederlands, een stuk of wat regionale dialecten, koeterwaals, drie woordjes Swahili, een plof Arabisch, Andalusisch, Spaans en nog tienduizend andere talen maar Italiaans, nee, Italiaans is er niet bij. No italiano, sir, sorry, and please, i'm in a hurry. Wat vreselijk eigenlijk: haast hebben. Hij (hoopvol): 'Spanish, you speak Spanish?' 't Is herfst, waarom is dat bleke snorretje daar blijven hangen. Yes, lo hablo, a few words, geef ik toe met een gevoel van opluchting. Begint ie in het italiaans. Er valt geen staart aan vast te knopen. Heeft een wintercollectie, is couturier, de vriend waarover hij begint zal hij in Parijs ontmoeten verneem ik. Mits hij eerst in Brussel raakt. U had me een vraag te stellen, onderbreek ik. Hij tovert een naamkaartje tevoorschijn. Turijn. Hij begint opnieuw. Van de collectie hebben ze alles verkocht, verneem ik, op één stuk na, een kledingstuk dat hij me meteen tonen kan, als ik daar zin in heb. Hij zegt het op zo'n manier dat ik er alleen uit afleiden kan dat ik daar inderdaad zin in heb. Hij wijst een grote tas aan die zich voorin de auto bevindt. Het delicate snorretje tuimelt niet van de bovenlip. Sorry, sir, I'm in a hurry, zeg ik. Ik stap om de Kangoo heen, betreed het winkeltje.
Tweeëneenhalf uur later heb ik Pries aan de lijn. Mirk en Stuffoon zijn ervandoor en Ian heeft best wel zin in nog een biertje.
Ian introduceert het werk van Alaa Hassan, Guido Tuts en Eleonore Gaillet. Hij heeft een boek bij, Zen and the Art of Motorcycle Maintenance van Robert M. Pirsig, de Bantam Books editie, 1974. Het boek is stuk gelezen. Ian zit halverwege. Het gesprek komt op female features.
Eric springt binnen. In Sint-Lucas heeft hij Morrens ontmoet. Doubrawa, die er een workshop heeft, was er niet. Doubrawa, vertelt Eric, zou in Kassel gestudeerd hebben, had er Urs Lüthi als mentor.
Is he a dead rabbit?
Very funny work.
Is he a dead rabbit?
Dead as a man or dead as an artist, what's the question. And if as a man, what about the artist?
I insist. Is he an artist or a dead rabbit?
Very funny work.
a lecture on Dürer, Beuys and Borremans
Rabbit, Eric points, (or hare) links to Oppenheim and Beuys.
And Borremans, I add.
Eric weet over welk schilderij ik het heb, vraagt of het aan Dürer gelinkt is.
Aan Beuys, verduidelijk ik.
Yeah, dead rabbits, zucht Eric.
Aan Beuys of aan Dürer.
Maakt geen zak uit. A hare is a hare and a dead hare is a dead hare. BUT
1. give me bacon
2. I give you a cow
3. you gave me a cow
a cow
beautiful
insane a cow
I give you my girlfriend
5. it depends on the girlfriend
Eric says
Hij overhandigt een cd-rom.
This is the work.
- Nice work. Aan de voorzijde is het schijfje afgewerkt met een eenvoudig witte fond, geen biesje, geen spoor van onregelmatigheden. Rechts boven een kleine, volmaakt ronde opening de naam van een kunstenaar, de titel van een werk.
on framing
One is the commercial frame > the artist framed as a cow > art reviews on cattle and its many varieties.
Two is a theoretical frame > the artist framed as a food supplement > art reviews on cooking art and baking art and its many food-supplementary varieties.
The avantgarde experiment: don't frame the artist: frame art, frame theory: frame all of this and all of that within the artist: make the artist the frame of the whole thing.
Tuymans, Eric wonders, is he an artist or a dead rabbit?
He is a banana-eater. Seductive. Ape the Artist loves banana. Harmless seduction.
Eric introduces his performance- and video art. The performances most often are without any public at all. The final product of each performance is a movie.
still from 25horses in the room nextdoor, a series of dance actions in an entirely black environment
Zwembadblauwe pantalon, ontbloot bovenlijf.
After a series of dance movements or dance action he quits the frame. Then, after a short while, some more action, some more dance movement and the idea, pulsing inside all his movements: there's 25 horses nextdoor.
'The energy of those horses. That's the idea,' legt hij uit. Exhaustion. Limits. Action beyond its limits. The feel: I can't go on with it. That limit, on-going.
Nog een werk, een triptiek: 1 is hij duwt een enorme strobaal over de glooiende helling van een stoppelveld, 2 is hij duwt een enorme strobaal door een bos, de opname is recent, begin november, 3 is hij sleurt aan een gigantische kar, Ladderwagen heet zo'n ding verduidelijkt hij, zo zwaar dat hij het ding geen halve millimeter die of andere kant opkrijgt, een performance die hij een week na de eerste deed zodat de volgorde dus eigenlijk 1-3-2 is.
En dan nog een werk, About Revolution, een 95-delige reeks waarvan hij voorlopig alleen 1 tot 5 heeft afgerond. It's always with a partner or framed as a dialogue. Part 2 is a sound dialogue, 'what sound' explains Eric 'is in revolutionary thinking': one hour and a half: performed it in Hannover twice: über ton gedank ohne ansage.
'Revolution,' Eric states, 'is not always a dialogue - or - rather.' But after a short hesitation: 'No, in fact, actually it is a dialogue, a dialogue between the existing thing and the revolutionist.'
This brings us to part 3: über revolution als frage des guten geschmacks. Voegen we toe aan de eerste projectperiode van 2010. Heerlijk filmpje. 9 minuten platte kolder. The other actor, Martin Dege, recently had an installation at EI-huis.
About revolution 1 is a talk with a friend on the absence of revolution today, part 5, a recent performance done in Hannover, über reinheit und revolution, cleaning up the garden, hij en een maat, terwijl twee personen discussiëren, a discussion on purity and revolution.
It's seven o'clock. Ik ruim de tafel af. Eric plans a short trip to his official hometown. Christmas in Kassel. Vrieskou. De keet afsluiten. Back second week of January.
kwart na zeven
Het salon van Lousbergkaai 100c. Tussen de vele lekkernijen hangt een werkje van Piet Lippens. Ook iets uit 1939 van Ag. Jamar, een Waal die lange tijd in Brugge gewoond zou hebben, een bizarre compositie waarover iemand opmerkte dat hij er de groentenmarkt, het vleeshuis en het Gentse galgenhuisje herkende.
Paya en Lovis Corinth, later Inge en Kenzo en een verrukkelijke putanesca. Majuskel, het Joosboek, hadden ze al, Figures en Over Vorm niet en ook de ets van Frans Gentils is eindelijk terecht.
Van Corinth Ein Fest der Malerei en Aquarelle und späte Gemälde, een uitgave van Hatje Cantz.
Der Herzogstand am Walchensee im Schnee, 1922
from Lovis Corinth Ein Fest der Malerei
Der Kampf mit der Farbmaterie hat Corinth vieles abverlangt, was an seinen eigenen Bemerkungen abzulesen ist. Wiederholt äussert er sich über die Schwierigkeit, aus dem "Geschmiere" zu einer Klärung des Bildes zu kommen, den Punkt zu erreichen, an dem aus den in Heftigkeit erstarrten Farbpasten ertwas objektiv Nachvollziehbares ensteht, das aber seine Herkunft nicht verleugnet. (Ein Fest der Malerie, p.123; Ed. Prestel 2009)
Grapjes. 'Schrijven ze nog, De Morgen,' vroeg Paya zich af, 'kunnen ze dat nog?'
ik: Ze schrijven wel nog over Rubens he. Jan Rubens, Luc Rubens, Berlinde Rubens, Wim Rubens, Damien Rubens, Jefke Rubens.
Dus Inge springt binnen, wat later Kenzo. Het gesprek komt op videogames.
Divinity 2: Ego Draconis, daar hebben ze 4 en een half jaar aan gewerkt met gemiddeld een man of veertig. Het laatste jaar is het alleen nog QA. Er op toezien dat de figuren niet opeens dwars door de aardbodem wegzakken, dat soort dingen. Bugs wegwerken, quality research.
De putanesca komt op tafel. A l'origine de cette délicatesse: les prostituées Napolitaines.
De videogamepage van De Morgen, lacht Kenzo, dat is flink overschat he. 1 pagina met onvolledige, zeer beperkte informatie van iemand die er niet genoeg bezig mee is en niet eens over de interessantste games schrijft.
In bedrijven gaat het er zo aan toe, ontdekte hij: 'gepromoveerd worden tot de level van incompetence', die ene promotie die er teveel aan is en de gedupeerde op een terrein brengt waar hij niet langer optimaal functioneert.
In Japan, vertelt hij, hij en Inge zijn vorige maand in Japan geweest, heb je her en der bordjes in het landschap met de mededeling 'photographic point'. Plekje waar je gefotografeerd moet worden. Meestal staat er ook altijd een lange rij aan te schuiven van Japanners die allemaal op dat plekje gefotografeerd willen worden.
Project: alternatieve bordjes maken, er eentje naast een vuilnisbak aanbrengen, er eentje op het achterste van een dikbil kleven. En route mes amis.
Ah - ah! - de putanesca - de putanesca de putanesca - 't is op, 't is op, 't is op. 't Is tot op de vloer opgegeten, grapt Paya. Quality research volstrekt overbodig.
Putanesca zou van prostituée afgeleid zijn: à la manière des prostituées. Het was Werner, die er vandaag niet bij is, die daarmee op de proppen kwam. 'Als ze hard gewerkt hadden en honger hadden, keken ze wat ze nog in huis hadden. Pasta, kappertjes, ansjovis en olijven, dat hadden ze altijd in huis.'
En zo besluiten we een heerlijke en leerzame avond. Waarna het gesprek op Ivan komt, op Lovis Corinth (ik krijg Ein Fest mee huiswaarts), op een reeks recente penseeltekeningen en op Max Beckmann.
Tweeëneenhalf uur later heb ik Pries aan de lijn. Mirk en Stuffoon zijn ervandoor en Ian heeft best wel zin in nog een biertje.
Ian introduceert het werk van Alaa Hassan, Guido Tuts en Eleonore Gaillet. Hij heeft een boek bij, Zen and the Art of Motorcycle Maintenance van Robert M. Pirsig, de Bantam Books editie, 1974. Het boek is stuk gelezen. Ian zit halverwege. Het gesprek komt op female features.
Eric springt binnen. In Sint-Lucas heeft hij Morrens ontmoet. Doubrawa, die er een workshop heeft, was er niet. Doubrawa, vertelt Eric, zou in Kassel gestudeerd hebben, had er Urs Lüthi als mentor.
Is he a dead rabbit?
Very funny work.
Is he a dead rabbit?
Dead as a man or dead as an artist, what's the question. And if as a man, what about the artist?
I insist. Is he an artist or a dead rabbit?
Very funny work.
a lecture on Dürer, Beuys and Borremans
Rabbit, Eric points, (or hare) links to Oppenheim and Beuys.
And Borremans, I add.
Eric weet over welk schilderij ik het heb, vraagt of het aan Dürer gelinkt is.
Aan Beuys, verduidelijk ik.
Yeah, dead rabbits, zucht Eric.
Aan Beuys of aan Dürer.
Maakt geen zak uit. A hare is a hare and a dead hare is a dead hare. BUT
1. give me bacon
2. I give you a cow
3. you gave me a cow
a cow
beautiful
insane a cow
I give you my girlfriend
5. it depends on the girlfriend
Eric says
Hij overhandigt een cd-rom.
This is the work.
- Nice work. Aan de voorzijde is het schijfje afgewerkt met een eenvoudig witte fond, geen biesje, geen spoor van onregelmatigheden. Rechts boven een kleine, volmaakt ronde opening de naam van een kunstenaar, de titel van een werk.
on framing
One is the commercial frame > the artist framed as a cow > art reviews on cattle and its many varieties.
Two is a theoretical frame > the artist framed as a food supplement > art reviews on cooking art and baking art and its many food-supplementary varieties.
The avantgarde experiment: don't frame the artist: frame art, frame theory: frame all of this and all of that within the artist: make the artist the frame of the whole thing.
Tuymans, Eric wonders, is he an artist or a dead rabbit?
He is a banana-eater. Seductive. Ape the Artist loves banana. Harmless seduction.
Eric introduces his performance- and video art. The performances most often are without any public at all. The final product of each performance is a movie.
still from 25horses in the room nextdoor, a series of dance actions in an entirely black environment
Zwembadblauwe pantalon, ontbloot bovenlijf.
After a series of dance movements or dance action he quits the frame. Then, after a short while, some more action, some more dance movement and the idea, pulsing inside all his movements: there's 25 horses nextdoor.
'The energy of those horses. That's the idea,' legt hij uit. Exhaustion. Limits. Action beyond its limits. The feel: I can't go on with it. That limit, on-going.
Nog een werk, een triptiek: 1 is hij duwt een enorme strobaal over de glooiende helling van een stoppelveld, 2 is hij duwt een enorme strobaal door een bos, de opname is recent, begin november, 3 is hij sleurt aan een gigantische kar, Ladderwagen heet zo'n ding verduidelijkt hij, zo zwaar dat hij het ding geen halve millimeter die of andere kant opkrijgt, een performance die hij een week na de eerste deed zodat de volgorde dus eigenlijk 1-3-2 is.
En dan nog een werk, About Revolution, een 95-delige reeks waarvan hij voorlopig alleen 1 tot 5 heeft afgerond. It's always with a partner or framed as a dialogue. Part 2 is a sound dialogue, 'what sound' explains Eric 'is in revolutionary thinking': one hour and a half: performed it in Hannover twice: über ton gedank ohne ansage.
'Revolution,' Eric states, 'is not always a dialogue - or - rather.' But after a short hesitation: 'No, in fact, actually it is a dialogue, a dialogue between the existing thing and the revolutionist.'
This brings us to part 3: über revolution als frage des guten geschmacks. Voegen we toe aan de eerste projectperiode van 2010. Heerlijk filmpje. 9 minuten platte kolder. The other actor, Martin Dege, recently had an installation at EI-huis.
About revolution 1 is a talk with a friend on the absence of revolution today, part 5, a recent performance done in Hannover, über reinheit und revolution, cleaning up the garden, hij en een maat, terwijl twee personen discussiëren, a discussion on purity and revolution.
It's seven o'clock. Ik ruim de tafel af. Eric plans a short trip to his official hometown. Christmas in Kassel. Vrieskou. De keet afsluiten. Back second week of January.
kwart na zeven
Het salon van Lousbergkaai 100c. Tussen de vele lekkernijen hangt een werkje van Piet Lippens. Ook iets uit 1939 van Ag. Jamar, een Waal die lange tijd in Brugge gewoond zou hebben, een bizarre compositie waarover iemand opmerkte dat hij er de groentenmarkt, het vleeshuis en het Gentse galgenhuisje herkende.
Paya en Lovis Corinth, later Inge en Kenzo en een verrukkelijke putanesca. Majuskel, het Joosboek, hadden ze al, Figures en Over Vorm niet en ook de ets van Frans Gentils is eindelijk terecht.
Van Corinth Ein Fest der Malerei en Aquarelle und späte Gemälde, een uitgave van Hatje Cantz.
Der Herzogstand am Walchensee im Schnee, 1922
from Lovis Corinth Ein Fest der Malerei
Der Kampf mit der Farbmaterie hat Corinth vieles abverlangt, was an seinen eigenen Bemerkungen abzulesen ist. Wiederholt äussert er sich über die Schwierigkeit, aus dem "Geschmiere" zu einer Klärung des Bildes zu kommen, den Punkt zu erreichen, an dem aus den in Heftigkeit erstarrten Farbpasten ertwas objektiv Nachvollziehbares ensteht, das aber seine Herkunft nicht verleugnet. (Ein Fest der Malerie, p.123; Ed. Prestel 2009)
Grapjes. 'Schrijven ze nog, De Morgen,' vroeg Paya zich af, 'kunnen ze dat nog?'
ik: Ze schrijven wel nog over Rubens he. Jan Rubens, Luc Rubens, Berlinde Rubens, Wim Rubens, Damien Rubens, Jefke Rubens.
Dus Inge springt binnen, wat later Kenzo. Het gesprek komt op videogames.
EGO DRACONIS
Divinity 2: Ego Draconis, daar hebben ze 4 en een half jaar aan gewerkt met gemiddeld een man of veertig. Het laatste jaar is het alleen nog QA. Er op toezien dat de figuren niet opeens dwars door de aardbodem wegzakken, dat soort dingen. Bugs wegwerken, quality research.
De putanesca komt op tafel. A l'origine de cette délicatesse: les prostituées Napolitaines.
De videogamepage van De Morgen, lacht Kenzo, dat is flink overschat he. 1 pagina met onvolledige, zeer beperkte informatie van iemand die er niet genoeg bezig mee is en niet eens over de interessantste games schrijft.
In bedrijven gaat het er zo aan toe, ontdekte hij: 'gepromoveerd worden tot de level van incompetence', die ene promotie die er teveel aan is en de gedupeerde op een terrein brengt waar hij niet langer optimaal functioneert.
In Japan, vertelt hij, hij en Inge zijn vorige maand in Japan geweest, heb je her en der bordjes in het landschap met de mededeling 'photographic point'. Plekje waar je gefotografeerd moet worden. Meestal staat er ook altijd een lange rij aan te schuiven van Japanners die allemaal op dat plekje gefotografeerd willen worden.
Project: alternatieve bordjes maken, er eentje naast een vuilnisbak aanbrengen, er eentje op het achterste van een dikbil kleven. En route mes amis.
Ah - ah! - de putanesca - de putanesca de putanesca - 't is op, 't is op, 't is op. 't Is tot op de vloer opgegeten, grapt Paya. Quality research volstrekt overbodig.
Putanesca zou van prostituée afgeleid zijn: à la manière des prostituées. Het was Werner, die er vandaag niet bij is, die daarmee op de proppen kwam. 'Als ze hard gewerkt hadden en honger hadden, keken ze wat ze nog in huis hadden. Pasta, kappertjes, ansjovis en olijven, dat hadden ze altijd in huis.'
En zo besluiten we een heerlijke en leerzame avond. Waarna het gesprek op Ivan komt, op Lovis Corinth (ik krijg Ein Fest mee huiswaarts), op een reeks recente penseeltekeningen en op Max Beckmann.
Abonneren op:
Posts (Atom)
