dinsdag 29 december 2009

dinsdag 29 december

Witzli Poetzli, valavond. Caroline.

1
Eerst Hoboken.
Het regent. De richtingwijzer geeft aan dat het linksop Hoboken wordt.
Merde.
Hoboken.
Ik herinner me een straatnaam, de Montigny straat, keek naar het straatnaambord.
Had je die richtingwijzer niet gezien?
De richtingwijzer geeft aan dat het linksop Hoboken wordt. We liggen in een deuk.
Hoboken is zo'n gevoel van. Hoboken. Van déjà-vu.

2
Een stemming van regen en mist draalt boven de binnenstad.

We stappen door een winkelstraat, een plek waar ik ongetwijfeld al wel eens eerder geweest ben, en belanden op de Groenplaats.
Op de groenplaats is een filiaal van Mango. De zaak is open tot halfzeven.

Halfzeven. Elke straathoek zorgt voor spektakel. Ik heb geen idee waar we ons bevinden, herken niet eens de grote markt. Rond het standbeeld is een ijspiste en uit de luidsprekers schalt Saint-Germain.
Bie zorgt voor een korte, leerzame situatieschets: daar is de Meir, dit is de grote markt, daar is het zuid en daar is de Schelde.

Witzli Poetzli is een kroeg vlakbij de kathedraal. Het gesprek komt op een tragisch voorval. Caroline vertelt hoe het gebeurd is.

foto: bie michels

3
Na Witzli Poetzli begint een ander verhaal: het zoeken van een plek voor de intussen als noodzaak aangevoelde eenvoudige doch voedzame maaltijd.
Er is een plein. Ik herken de plek niet, ben er nooit eerder geweest. He, kijk eens, zeg ik, een ijspiste.

Een van de voorwaarden is: het mag geen restaurant zijn waar ze kikkerdril serveren op vierkante borden.
We belanden in Pasta Vino, vlakbij de grote markt, het zit er afgeladen vol. In de lounge hebben ze gratis tapas. Na de huiswijn, wat mager op de tong, wordt het een visgerecht, de tagliatelli rougetfilet, en een donkerrode Spaanse wijn.

huiswaarts

Geen opmerkingen: