Waar staan ze, de naamborden van Bordeaux, van Lyon, van Parijs, van Marseille. In een schuurtje, op het marktplein, op een sokkel in een parkje? Marseille: op een plek midden de uit puinhopen bijeen gestapelde agglomeratie, drie vier autowegen in een deuk, bruggen en tunnels spelen verstoppertje en daar staat het, opeens, amper alsof het zich van zijn waardigheid en betekenis bewust had kunnen zijn, midden het tumult van de grootstad.
Voor wie Reims vanuit het zuiden binnenrijdt, nadat de autoweg zich honderden kilometers eerder definitief van Parijs, Genève en Besançon ontdeed, later van Nancy en Metz, nadat Calais en Lille en tenslotte ook Charlesville-Mézières niet langer het dichtrijden van de nog af te leggen afstand claimen en aan de wegrand met centre ville en la cathédrale signalen opduiken die aangeven dat de stadskern vlakbij is, is er niettemin geen naambord dat toont waar de periferie eindigt en de nucleus van het stadje begint. Slordige wegenwerken, tientonners met de afbeelding van een rinoceros of een olifant op het spatbord, caravans met Franse nummerplaten en weggebruikers die aan elk rondpunt, voor ze het oprijden, carrément wachten tot er geen andere auto van het rondpunt gebruik maakt, wat voor gênante en volstrekt overbodige files zorgt, en dan, opeens, ergens ter rechterzijde: la cathédrale. Geen naambord. Ik neem richting Laon, beland weer op een autoweg, dit keer richting Metz en Charlesville-Mézières, neem aan een rondpunt lukraak centre ville, Charlesville-Mézières immers kan wachten, en kijk, daar staat het, het naambord, op een boogscheut van nog een bezienswaardigheid, een richtingwijzer die aangeeft dat je in Reims niet aan de kathedraal ontsnappen kan.
105 Reims. Het bord staat vlak voorbij de afrit aan een bocht rechtsop waar een met stadparkstruikjes afgeboorde parking is. Boven de ochtendspits is een grauwe, Atlantische wolkenpromenade, in het oosten een tik melkschuim en op de middenberm tussen op- en afrit een betonnen cabine. In de border is een smalle doorgang naar de parking waar twee dames in bleke keukenschorten elk een afvalcontainer voor zich uit duwen.
106 Thil. Met stoeprand afgewerkte berm. Village fleuri staat er, Trophée du Département fleuri. De paal waaraan het bord vastzit, staat in een struik en is aan de voorzijde, voor wie het dorpje binnenrijdt, versierd met een keurig verzorgd bloemperk. Ter rechterzijde is een braakliggend terrein waar ooit de moestuin van een bouwvallig pand geweest moet zijn. In de berm is een uitzonderlijk rijke variëteit van kruiden, lievevrouwbedstro, ooievaars- of reigersbek, aardbei, paardenbloem, zuring, klaver. In de schaduw van een hoge struik staat een sparretje met geelzucht en daarachter een braakliggende lap grond wat achterin eindigt op een areaal met dorre grassen in een gordel van braambes. Bovenop het talud sluit de braambessenhaag aan op een wijngaard en is er een wijds panorama met velden, akkers en wijngaarden en aan het eind daarvan, in een puinhoop van torengebouwen, buitenwijken en industrieterreinen en onder een netwerk van hoogspanningslijnen Reims op een schotelblad. Grijze wolken.
107 Brie. NO CHEESE!, voor alle duidelijkheid, zo staat het op het scheefgezakte naambord. De sappiggroene berm maakt een flauwe helling naar een weide met paarden. Het graasland heeft aan de wegrand een cordon van elegante, strakke palen met vier prikkeldraadloze lijnen ijzerdraad, lateraal aangedikt met heggen waar braam overheen groeit. De glooiende graasvlaktes zitten in een gordel van struiken en bossen. De weide ter rechterzijde loopt door achter een met gele, vlakke stenen gebouwde hoeve, op het ommuurde erf staat een fruitboom, een haan kraait. Aan de wegrand scharrelt een bejaarde man. Wat verderop, aan een van de laterale zijden van het graasland, zijn twee mannen hout aan het zagen, een karwei waar ze nog lang niet klaar mee zijn.
Negen paarden. Twee schimmels, drie vossen, een antracietkleurig paard met veulen en twee zandkleurige paarden met donkerbruine manen. Ze grazen. Hoog boven de heuvels heeft het grijze zwerk een melkwitte boventoon. Het weiland is bevoorraad met paardenpoep wat er net als molshopen uitziet.
108 Ham. Een ligusterhaag. Berm van grauwe kiezel met stoeprand. Grijze hemel. Boven de haag steken twee elektriciteitspalen uit in een strakke jurk van klimopranken. Grasplukken bedekken een helft van de met kiezel verharde berm, onderaan de ligusterhaag aangevuld met verdorde grassen en dorre bladeren. De stoeprand gaat zover het oog reikt. Links van de weg is de bakstenen zijgevel van een fabriek wat honderden meters ver doorloopt en eindigt op een rij Italiaanse populieren waarachter zich de moderne versie van het bedrijf bevindt. Het gros van de vensteropeningen is aan de binnenzijde afgesloten met metalen platen, enkele hebben een rooster aan de buitenzijde wat met twee ijzeren latten, een roeste X, verstevigd werd. Over de hele lengte van de zijgevel loopt een okergele af- of toevoerbuis.
109 Y. Halfeen, winderig. Tweevaksbaan in landelijk areaal. Grasberm van circa 60 centimeter breed, net zo vlak als het wegdek. Aan de wegrand modderige plassen. Het bord staat in vierkant metselwerkje afgewerkt met goudsbloem en rozelaar. Rechtsop is een berm van dorre grassen en blote aarde en bovenop het niet al te hoge talud een omheining van prikkeldraad vastgemaakt aan roeste palen. Wat verderop is de modderige oprit naar een akker. Verse tractorsporen. Een roest hek ligt tegen de helling gekanteld.
De overzijde van het wegdek: identieke berm, panoramisch uitzicht op bietenveld, de zijgevel van een hoeve, een venster in een witte frame waar wellicht de keuken is, geborduurd gordijntje, op twee meter nog een venster, kleiner, hier de kleinste kamer, dan wat bijgebouwen, grauwe baksteen, een smal areaal met wat eventualiter een moestuin zou kunnen zijn, daarachter, achter de hoeve, een maïsveld, gegroepeerde formaties van struiken en boompjes en een vlak landschap met een windmolenpark aan de horizon. Links van la Route de Matigny is een mededeling aangebracht:
ROUY le PETIT
Marche de l'AVENT
DIM 04 NOV
9H - 19
Beukenhaag bovenop zanderige helling. Moddersporen op het wegdek.
110 Warcq. Wolken hangen laag boven het landschap. De hemelsluizen op een kier. Het bord staat op de rechteroever van een drukke tweevaksbaan. Ruime berm met smalle greppel en brede, opwaartse glooiing van vochtige grassen. Bovenop het talud een raster van ijzerdraad. Weide. Aan de overkant van het wegdek is een geasfalteerd voetpad met strakke stoeprand. Zorgvuldig geschoren ligusterhaag schermt tuin af. Boven de haag een opsomming van daken waar de bedrading van een spoorlijn boven uitsteekt. Witte caravan, tuinhuis, villa's, berkjes met gevorkte stam. Elektricteitspalen aan weerszijden, de bekabeling, die ietwat doorhangt, gaat diagonaal over het wegje. Tussen asfalt en grasberm is een geul. Smalle stroompjes meanderen van plas naar plas. Modder.
111 This. Links van de weg is een metershoge taxushaag. Regen zeikt over het areaal. Tussen het geasfalteerde wegdek en de grasberm is een betonnen geul. Aan de onderzijde is het bord afgewerkt met een border van bloemen in een vierkante, houten constructie. Plassen op en naast de openbare weg, modder. Het bord bevindt zich vlak naast een tuin met een okerkleurige en gecementeerde muur waar een strak geschoren haag boven uitsteekt, zo hoog dat het huis zelf onzichtbaar blijft. De tak van een hazelaar priemt tussen het verticale rooster van een balustrade. Populieren.
112 We. Een brede grasberm rechts van een drukke tweevaksbaan. Linksop gaat het richting Sedan, rechtsop Verdun. De vochtiggroene berm, circa 6m breed, heeft een lichte inclinatie neerwaarts naar een wat rommelige weide afgeboord met slierten lang en gelig gras, een weide met overwegend zuring en maïs. Midden het veld werden fruitbomen geplant, daarachter is een brede vallei met akkers en weilanden in een trage glooiing naar verre heuvelruggen. Regen zeikt over het areaal. Aan het einder is een melkwitte toon.
Aan de andere kant van het wegdek bevindt zich een dierencentrum, ANIMALERIE staat er in potig, hoekig lettertype - Poissons Exotiques, Rongeurs, Aquariums, Bassins - en daaronder, in een driehoek, twee driehoeken, de afbeelding van een hamster en een exotische vis. Linksop een villa met deels ommuurde tuin en kortgeschoren taxushaag. Het tuinhok bevindt zich vlakbij de openbare weg. In de tuin is een kokette mix van toefjes rozen en aanverwante struikjes die er het gezelschap kregen van een stenen lampenkap, wat overigens net zo goed een vuurtoren had kunnen zijn, en een witte, metalen standaard waaraan lampjes vastzitten die er als neerhangende bloemkelken uitzien. Net voorbij het dierencentrum, waar rechts van de weg een gevaardriehoek staat met de afbeelding van een ruiter, is een centre de controle technique. Contre visite gratuite staat er, in blauwe letters.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten