101 Apt. Het bord staat aan een rondpunt, net voorbij het rondpunt. Rechts van de weg is een wijn-, links een boomgaard. Aan het rondpunt, alleen aan het rondpunt, is een smalle fietsstrook die tussen hoge terpen door de curves van het rondpunt volgt en meteen na het rondpunt weer samenvalt met het geasfalteerde wegdek. Smalle berm met greppel. Rommel. Boven de berm een met keien en stenen verstevigd talud en daar een wijngaard, Côtes du Luberon, die een eind voor het rondpunt begint en doorloopt tot aan de bocht linksop. Glooiingen onder een blauwe hemel, kastanjes in herfsttooi, hellingen met uitgestrekte wijngaarden en twee afvalcontainers links van de weg, waarachter zich een areaal met fruitbomen en tuinen bevindt.
102 Murs. Smalle asfaltweg bergop. Rechts van de weg is een ravijn. Blauwe hemel, zon. In de diepte, verweg, is het geluid van een brede verkeersader, dichtbij het gekwinkeleer van vogels. In een woning die zich achter een aan de straatkant gelegen magazijn bevindt, is het geluid van een deur. Iemand sluit of opent een deur.
Zanderige berm met stekelige grassen. Rechtsop gaat de helling steil omlaag naar een golvende vlakte met wilde grassen. Steeneik, den, grassen, rotsblokken, stugge struikjes. De elektriciteitsleverantie gebeurt ter linkerzijde. De berm is er verstevigd met een smalle richel van zandsteen. Dorre bladeren, keitjes, dennennaalden, insecten. Een geur van hars en dennenhout.
Op de houten poort links van de weg bracht iemand het woord GAZA aan.
103 Goult. Middag. Drie meter hoge taxushaag. Zonnig herfstweer. Het bord staat net voorbij een bocht in de weg waar zowel links als rechts een wegje op aansluit. Het wegje ter rechterzijde, le chemin de la Verrière, zo heet het, gaat steil de hoogte in. Er staat een klein monumentje, een stenen sokkel met een rechthoekig en spits toelopende top, semi-phallisch. Blaffende hond. Waar het wegje een bocht maakt, net voor de taxushaag, is een kastanje. Vruchten op en naast het wegdek. Wat verderop staat een eik.
De taxushaag is circa zeven meter lang en 3 meter hoog. Het naambord staat aan het hoogste punt en werpt een loodrechte schaduw op de taxushaag, net voor de oprit naar een braakliggend terrein met witte en zwarte zandophopingen, rotsblokken en een barrière die niet bedoeld lijkt om te verhinderen dat iemand het terrein op had kunnen rijden. Ze bevindt zich links van de oprit, leunt tegen een struikje aan. De klok van een nabijgelegen kerkje slaat één keer. Bong, zegt het, een droge, metalige klank vol boventonen.
Zand, keien, gras. Aan de verre zijde van de oprit een richtingwijzer: Roussillon, Gordes.
104 Le Thor. Middagzon, blauwe hemel, lekker weertje. Bord aan kruispunt. Entraigues linksop, Les Vignières 5 kilometer. Voor het vrachtverkeer is het naar de dorpskom van Le Thor rechtsom rijden.
Brede grasberm met overwegend korte grassen en het gebruikelijke assortiment kruiden. Weegbree tiert welig. De berm maakt een ovaloïde uitsparing tussen de openbare weg en een woonwijk met kleine huizen in een kring van bomen met vettiggroene bladeren. Dorre bladeren in hoopjes tegen de stoeprand alsof iemand de moeite nam om het straatdek te vegen. Aan de smalle weg naar het dorp staat een bos pluimriet en in de berm is vuurdoorn. Links is een bosje en daar, aan een van de hoeken van de weg naar Les Vignières, een berm met metershoge bamboe en coniferen en aan het eind hiervan, waar ongetwijfeld een oprit is, twee auto's, een rode kever en een witte R4, het type dat eind jaren zeventig begin jaren tachtig gemaakt werd.
Hoog opgeschoten klaver, weegbree en paardenbloem, vier honden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten