plekken #8

N°34 Wenduine. Spioenkop. Geadresseerd: Mr & Mw Van Compenla[ ], St naar Bergen, 1600 Sint-Pieters-Leeuw (Brabant). Van: Yvonne, Joseph, Myriam, Claude. Postzegel ter waarde van 1,5 BF met Koningin Boudewijn in grijswaarden, afgestempeld te Wenduine begin juli 1974. Günter Spitzing [Leica 1971/5, blz. 203]: Die ältesten Filme waren für Farben längerer Wellenlänge nicht empfindlich. Sie reagierten nur auf blaue, violette und ultraviolette Strahlen. Wir sind heute dankbar dafür, dass unser fotografisches Schwarzweiss-Standardmaterial für die gesamte Farbskala von Violett über Blau, Grün, Gelb, Orange bis zum Rot empfindlich ist und darüber hinaus noch für Ultraviolett./ ROOD b : gebrande oker, m : plooi van roze flanel, v : roze kwarts - GROEN p : onrijpe appel [Vladimir Nabokov, Geheugen spreek]/ ORANJE [een kind] Oranje is ook wit./ Frank O'Hara [Why I Am Not A Painter; American Postmodern Poetry, p.129-130]: But me? One day I am thinking of/ a color: orange. I write a line/ about orange. Pretty soon it is a/ whole page of words, not lines./ Then another page. There should be/ so much more, not of orange, of/ words, of how terrible orange is/ and life. I am a real poet. My poem/ is finished and I haven't mentioned/ orange yet. It's twelve poems, I call/ it ORANGES. And one day in a gallery/ I see Mike's painting, called SARDINES. == De garnaal: quelques élues, grâce à une élévation artificielle de la temperature de leur milieu, connaissent une mort révélatrice, la mort en rose. [Francis Ponge, Pièces, p. 17: La crevette dix fois (pour une) sommée]/ je krijgt de indruk dat er geen veranderingen meer worden verwacht: wachten bij rood, doorlopen bij groen. [Max Frisch, Montauk blz. 41]

N°30 Westende. "La Rotonde" en Villawijk. "La Rotonde" et Quartier Residentiel. Geadresseerd: Mej. Vaeysen Maria, Forcitstraat, 1, Balen-Wezel, Antwerpen. Rode postzegel ter waarde van 1 BF afgestempeld te Westende op 3 augustus 1967. De beste groeten van Henriette en Chantal. == Speelgoednieuwbouw. [a] Begin jaren tachtig in Nieuwpoort geboren,(1) waar ze tevens haar jeugd doorbracht, meent de schrijfster dat het gekke, ronde gebouw, niet ver van de tramhalte die plaatselijk als De Krokodil bekend staat, er altijd al stond. Met altijd bedoelt ze sinds begin twintigste eeuw. Ze herinnert zich dat het recent niet afgebroken maar gerestaureerd werd. In de villa met het strakke beatnikkapsel zou ook nu nog een tankstation zijn. [b] De auteur van graphic novels die zijn jeugd aan de kust sleet, herinnert zich het hotel vlak bij het open stukje duin, op de grens van Westende en Middelkerke. Zijn moeder had er een klerenwinkel voor dames. Het hotel dat als De Rotonde bekend kwam te staan, staat er sinds begin vorige eeuw(2) en werd recent schoon gerestaureerd, wat in het kader van een televisieshow gebeurd zou zijn.
(1) Of in Oostende.
(2) [wikipedia] Het gebouw is een ontwerp van Van Rysselberghe, broer van. De werken begonnen in 1909. De stijl is een mix van neo-palladianisme en cottage.

N°15 Koksijde. Golfminiature du Petit Bois. [Printed in Spain] Geadresseerd: Mme Wattenberghe, Spiegelhofstraat 23, Gent 9000: Liefste Adolfine en Omer, Wij hopen van harte dat U reeds veel aan het herstellen zijt. Wij zijn aan zee gans de maand mei. Wij zullen U komen bezoeken (indien het goed is) in Juni en hopen dan U te zien volledig genezen. Het weder zou hier ook beter kunnen, maar de weerberichten zijn nu toch al beter; in afwachting dan. Vele groeten van ons beiden, [ ] & Henriette. Postzegel ter waarde van 6,5 BF. Een minigolf verdwijnt niet zomaar, ondanks de blijvende nood aan terrein voor nieuwe, grootschalig opgevatte, luxueuze vastgoedprojecten, dat is in Koksijde evenmin gebeurd.
Opmerkelijk is dat helemaal niemand de fotograaf in de smiezen heeft. Op de foto nochtans zijn, net voor een fotograaf die onopgemerkt wil blijven, onwezenlijk veel hindernissen te nemen. Doch hier speelt dan weer het voordeel van de ernst waarmede de op het golfterrein aanbelanden zich toeleggen op het potten van de bal, kinderen alsook volwassenen die vaak reeds een halve dag naar het verrukkelijk onzinnige vertier uitgekeken hebben en niet aan het ijsje willen beginnen alvorens het parcours met steeds ingewikkelder en lastiger wordende hindernissen tot aan de laatste hindernis toe genomen te hebben. Verwarring doet zich voor zodra men aan de poses en handelingen opeens niet langer de gebruikelijke betekenis zou weten toe te kennen.

N°33 De Panne. Strand en dijk. Plage et digue. Beach and promenade. Strand und Promenade. Geadresseerd: Familie Van Campenhout, Bergensesteenweg 776, 1600 St-Pieters-Leeuw. Van: Micheline en Hendrik. Oranje postzegel ter waarde van 9 BF afgestempeld te De Panne op 15 juli 1985.
'Ben je goed in het formuleren van eerste indrukken?', vroeg ik aan de tentoonstellingsbezoekster.
Ja, zei ze.
Ik toonde haar het kaartje. 'Wat is je eerste indruk,' vroeg ik.
Benidorm, 15 jaar geleden, zei ze.

detail In de linkerbenedenhoek, waar een peuter zand schept, is het niveau beduidend hoger dan op het strandterras onder de blauwe luifels. Aan de buitenrand van het terras zit een man voor zich uit te staren. Hij draagt een grijze pantalon, een lichtblauw hemd, heeft in elk geval één hemdsmouw opgestroopt tot net voorbij de elleboog en steunt met die elleboog op een wit vlak. Net als de gestalte rechts voorin lijkt hij niet tot het groepje te horen dat onder de luifels zit en de halfnaakte dame die een magazine of de drankkaart doorneemt. Wel kijkt hij die kant op. Hij zit blootshoofds in de zon, het zwarte riempje van een polshorloge om z'n linkerpols, duidelijk zonder andere bezigheid. Je had hem bezwaarlijk zwaarlijvig kunnen noemen, maar slank evenmin. Er is het begin van een buikje. De drankkaart is ongetwijfeld beperkt. In niet in bier gespecialiseerde etablissementen kon je vaak alleen het meest gangbare gerstenat krijgen. Midden jaren tachtig is niet alleen de periode van de bende van Nijvel, ook van drankkaarten met het eerste witbier. In de tot vlak bij de kin opgetilde linkerhand zou zich een zonnebril kunnen bevinden, geen sigaar, zoals ik aanvankelijk dacht, maar, concludeert de jonge bezoeker die architectuur studeerde, een zonnebril. Wat heeft zijn aandacht, of zit hij zomaar wat voor zich uit te staren. [ ]