[1] Ik had de oproep op een haar na gemist. Wie kwam ook op het idee om me te bellen terwijl ik het stof nog van me af te schudden had. Ze heette K, wist ik, wat ze niet zei. De oproep was onbeantwoord gebleven en de ongerustheid die sinds gisteravond in alle hoeken van het appartement een niet waar te nemen en net hierdoor in het kraaknette interieur een steeds duidelijker aanwezige ruwe, onaffe vlek geworden was, had ze ook na het sturen van het mailtje niet van zich af kunnen zetten. Waarom bleef de telefonische oproep onbeantwoord? Had ze het juiste nummer? Wat een farce dat ze dit net vandaag af te werken had. Ze had ze niet het minste idee wie ze aan de lijn gekregen had kunnen hebben. Het hoofd van de dienst Spoedgevallen die sinds acht uur met grauw wordende vertwijfeling op haar oproep had zitten wachten? Net nu ze de onzekerheid niet langer van zich afzetten kon, een halve minuut had ze in het kopje koffie zitten roeren, zat de onbenul met z'n broek op de knieën het Zweedse kruiswoordraadsel in te vullen. Dwergschildpad, lidwoord, slaginstrument. Twee suikerklontjes, zo was het wel genoeg. Op de achterbank van de limousine met Nederlandse nummerplaat lag, of zat, een naar verluidt platinablonde dame. Zesenveertig jaar oud was ze, zo bleek. De rechercheur in het amper bemeubelde kantoortje controleerde het witte handtasje met de naar zijn smaak iets te ordinaire schouderketting, de sticker van een Maltezer op de kleine geldbeugel en een vrij recente foto op de ID-card die geen blondine maar een brunette bood. Had ze wat anders bij, toen ze haar aantroffen, dan de witte nylons en de witte Jarretelle Vierge die ze had aangehad? De dame belde me.
Het is volstrekt niet mijn bedoeling, lees ik,
deze kleine geïsoleerde pogingen te overschatten. Ze hebben uiteraard op de ontwikkeling van de gebeurtenissen niet de geringste invloed gehad. [Op de ontwikkeling van de gebeurtenissen hebben ze uiteraard niet de geringste invloed gehad.]
Maar ze hebben ons zelf - en een enkele onbekende lezer - geholpen. Ze hebben het gruwelijke isolement, de innerlijke vertwijfeling verzacht waarin een werkelijk menselijk voelende mens van de twintigste eeuw zich bevond - en zich nu vijfentwintig jaar later weer bevindt, even machteloos tegenover de overmacht, als het niet nog machtelozer is. Sla het boek dicht, zonder het paginanummer op te merken, controleer de biomassa in de wc-pot en spring bedachtzaam om met de hoeveelheid toiletpapier die je zonder hierover na te denken maar toch enigszins voorzichtig tegen je kontgat aandrukt. En wie haalt het in z'n hoofd om me net dan op te bellen. Ja, mevrouw, komt in orde mevrouw, halftwee is prima.
[2] Afgaand op het heldere stemgeluid aan de andere kant van de lijn bleek het beeld dat ik van de dame had niet te kloppen, voor zover de stem, die minder door plaatselijke tongval besmet was dan ik me had voorgesteld, iets zinnigs aan haar toch wel zeer onvolledige samenstelling toegevoegd had kunnen hebben. Wist zij wie ik was? Nee. Had ze mijn leeftijd kunnen schatten? Nee. Wist ze dat ik me nog niet geschoren had? Nee. Wist ze dat ik naakt was? Nee. Omdat het aangenamer was bovendien om haar licht ontstemde alt in de rechter oorschelp te hebben dan het schele salvo van de elektrische wekker, kroop ik bereidwillig overeind, net zo bereidwillig als een hond gedaan zou hebben, zonder aan m'n reet te krabben hoewel zich daar ongeveer gelijktijdig een plotse huidirritatie voordeed.
Het pakje. Wist ik van het pakje? Nee. Bedoelde ze het in aluminiumfolie verpakte overschot van de Syrische hamster die iemand me twee dagen eerder toegestuurd had? O, ja, precies, de kist bedoelde ze. Met zo'n kist kon je geen trein op, hoewel ze dat overwogen had. Ze had een taxi gebeld, zei ze. Kon halftwee? Alles kon. Het dreigde wel heel erg duur te worden, zei ze, als de taxi-chauffeur niemand aantreffen zou. Geen erg, komt in orde, zei ik. Is kwart voor net zo goed, informeerde ik. Ik draaide me met een lome slalom over het bed en zocht de wekker. [ ]
[1] Stefan Zweig, Herinneringen van een Europeaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten