Thomas Bogaert komt een kijkje nemen. Frips steekt documenten binnen, een door de artistiek directeur in te vullen papier. Wat ontbreekt, wat we niet weten: het paritair comité nummer.
correctie Een mailtje van Jan Op: L'espace Littéraire is nooit vertaald. 'Het wakende woord' is een introductie op Blanchot in ons taalgebied. 'Ik herinner me ook deze:' schrijft hij, 'Sporen. Stemmen van Nietzsche', wat 'Sporen. De Stijlen van Nietzsche' hoort te zijn.
1) een uitstekende introductie op blanchot in ons taalgebied
gehaktbal Een gehaktbal, het geleuter, de centen. In de scene wordt met die drie-eenheid geworsteld. Wat ze nodig hebben is inhoud en over inhoud kan je het niet hebben zonder het over vorm te hebben. Betekenis: 'Dertig spaken zitten in de naaf van 't wiel, maar de leegte ertussen maakt dat de wagen bruikbaar wordt. Men hoopt klei op en maakt vaten; maar de leegte, die omsloten wordt, maakt dat de vaten bruikbaar worden.' Tau, vers 155-160.
!
"alle wegen leiden naar rome"
smolt Bruce Andrews, Jan Op, Nieuw Zuid en Yang smelten samen, verleden tijd, smolten,
Het smolt; een dubieuze affinteit met het werk van Damien Hirsch: twee helften. Dat samenbrengen, er wat olie en specerij aan toevoegen, kneden, er een gehaktbal van maken, de gehaktbal op smaak brengen door er de urine van een zeug en de faecalieën van een dwerg aan toe te voegen, kneden tot het een vaste massa wordt, tot het een vaste, tot het een vaste massa wordt, een vaste massa, tot het een vaste massa wordt, samenvoegen van het in twee gedeelde, van de homp en hoe je die homp als kunst verkopen kan, op het pronkstuk plaatsnemen, het goed kneden met een zijwaartse en diepe beweging van de bilkaken tot de gehaktbal in een gladde en glimmende bal verandert. Hirsch à la carte, het gladde kontje van de actuele kunst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten