maandag 24 september

Telefooncentrale CROX INC. en een vracht aan inbox door te nemen.
Stéphane Cauchy aan de lijn. Komt rond een uur of twee. Stéphane Benault idem. Van Brahim geen spoor. Frank met de mededeling dat Hanssens pas morgen komt leveren, ze hebben een probleem met een van de vrachtwagens. Donderdag gaan we het werk van Philippe halen. Molenbeek heen en terug. Mailtje naar Lucia en de vraag of ze binnenkort wat tijd kan vrijmaken om de crox-site te repareren. Pieter De Clercq wil weten wanneer hij aan de slag kan. Dat is ten vroegste donderdag. Nog een telefoontje van Benault, hij kon voor vandaag geen afspraak met Claire maken en stelt voor om zijn gerief morgenvroeg op te ruimen. Voorstel van Frank om de muur achterin crox3 helemaal opnieuw te bouwen wat meteen ook betekent dat Emmanuelle haar muurschildering niet hoeft weg te werken. Wat nu nog een stockruimte is, bouwen we in nabije toekomst om tot filmzaal. Een en ander houdt in dat we de andere stockruimte dringend uit te mesten hebben. En wat ook een opknapbeurt gebruiken kan: het door spam geïnfecteerde adressenbestand.

14u

Fijn van Stijn, opgeruimd staat netjes. Het gerief staat in de hall. De sleutel zag hij over het hoofd.
Op de UNITED liet hij een briefje met een weinig aan de verbeelding overlatende mededeling: KAPOT.

In de corridor de knikkers bijeenvegen. Ergens druppelt regen, op andere plaatsen kwam zonlicht terecht. Tijdens de eerste fase van het afbreken gaat het er niet anders aan toe. Iets ERGENS een stommiteit vinden, ERGENS op aansturen, dat soort dingen.
Na het bijeenvegen van de knikkers - sommige kwamen in putten en gaatjes terecht - werp ik mij op het rek van Stief, een krakkemikkige constructie. Stief is er kennelijk in geslaagd om een uit losse delen bestaande constructie te bouwen waarvan de afbraak zelve een filosofisch meesterwerk omvat dat uit meerdere componenten bestaat - het bedenken van en de vele trauma's die je tijdens het bedenken van ondenkbare dingen oploopt. De middelste steunbalk is een grapje. Kijk eens aan, het wordt interessant.
Ik hou de afbraak van dit monumentale werkstuk heel even voor bekeken en controleer de bekabeling van de projectie van Martin Singer.
Stéphane Cauchy en Emmanuelle Flandre betreden de croxruimte. Wat later Frank met een voorraad hout voor de wand van de filmzaal. 'Koopje.' Hij glundert. Het hout heeft hij ergens in Oudenaarde op de kop getikt.
Emmanuelle stapelt haar spullen helemaal voorin de corridor. Straks gaat het in de auto. Cauchy is met het opruimen van de zandsculptuur bezig. Van het rek van Stief schiet een helft over, de bovenste helft.
Frank ontfermt zich over de dataprojector van de Provinciale Uitleendienst. De projector deed het niet. Kapot. Met materiaal van de uitleendienst kom je dit wel vaker tegen.
Stéphane werpt de knikkers in een kartonnen doos. Op de doos werd een code gestempeld: CIMAP BI 25337 5/8. Het zand verzamelt hij in een plastieken kuip, "Flair d'Excellence".
Telefoon van Stijn en afspraak dat hij de tussenwand morgen afwerkt. In de mediaruimte Tenor Madness van Sonny Rollins. Het is speeltijd, kinderstemmen joelen over het woonerf. Luk Berghe betreedt de croxruimte.
De attitude van Brahim komt ter sprake. 'Tja, 't is wel vaker zo gelopen,' merkt Luk op. We hebben geen van beiden zin om er dieper op in te gaan. Luk gaat meteen aan de slag. Etappe één wordt het weghalen van de foto's.