donderdag 6 september

Opstaan met Ictus van het Giuffre-Bley-Swallow trio. Ictus staat op een PolyGram Record uit 1961.
Schilderij afwerken, het eerste van Stilleven & Variaties 16. Boek 9 van de voor volgend jaar bedoelde 11.11.11-actie. Op andere bladzijden werk van Thomas Bogaert, Romain Bailly en Michaël Borremans. Op het voetpad aan de overzijde van de straat passeert een klasje. Tabak, koffie, grasduinen in de inbox. Ik herinner me amper wat van het levendige gesprek met Maaike en Frans.

Dat ze een fotosessie afwerken moest.
Dat ze op een enveloppe schreef waarin zich honderdvijftig euro bevond.
Dat Frans van Lou de Palingboer afwist.
De anekdote over het standbeeld van Olmedo.
Dat we het niet over ansjovis hadden en Franse kazen.
Frans zei dat hij er tegen kon.
Er zat een professor mee aan tafel. En een fotograaf. We waren het er over eens dat je anders schrijft als je met een potlood schrijft of met een schrijfmachine en een laptop is ook weer anders. Frans gaf toe dat zijn techniek op de schrijfmachine tot twee vingers beperkt blijft. Dat kwam zo. Iemand vertelde dat hij het Guiness Record van de Texaanse mevrouw Pajunas, 269 toetsen per minuut, electrische schrijfmachine, met meer dan 100 toetseenheden verbeterd had. 388 toetseenheden om precies te zijn, niet op een electrische maar op een mechanische schrijfmachine. 6 toetsaanrakingen per seconde.
Dat haar moeder heel erg ziek is geweest, zei ze.
We hadden het over Edinburgh en over Bart De Pauw. Met andere bekende Vlamingen moet je opletten. De Willy's van De Pauw is onovertroffen, vonden we.
Ik herinnerde me dat ik Maaike nog nooit op de Bühne bezig had gezien. Of dat een schande is lieten we in het midden. Afgaand op enkele concrete data berekenden we dat we elkaar leerden kennen voor ze twee jaar oud was.
Dat Joke wellicht nog niet geboren was.
We hadden het niet over Hitchcock en Coleman.
Jullie moeten eens wat vaker in crox langskomen, zei ik.