'Je mag bijna overal gratis binnen,' zei John. Dus dat pasje was nergens voor nodig.
Abibou wou naar Amsterdam. Dat ze het daar beter hebben, dacht ie. Hij vroeg of je er makkelijk werk vinden kon. John zei dat hij dat niet wist, lachte, zei dat hij vond dat het niet veel zin had om in Amsterdam werk te zoeken, dat je dan net zo goed in Lissabon kon blijven.
In Rato hadden John en Albana een kunstverzameling gezien en ze hadden de trein naar Sintra genomen. In Sintra bezochten ze een paleis, dat gebouw met die gekke schouwen, en in Chiado hebben ze die lift genomen. 'Jongen, dan kom je in een hoger gelegen stadsdeel,' legt John uit, 'en ze hebben ook kabelliftjes.'
'En die tram moet je zeker doen. Echt wel een belevenis, die tram.'
10u30. Barrio Alto, op de gevels is graffiti geklad. Er is een vitrine met pasteitjes en op de derde verdieping van een pand aan de overkant hangt wasgoed te drogen.
Uit het souterrain van een huis dat je ook via Rua de Misericordia N°79 betreden kan, op het gelijkvloers is een winkel, komt het geluid van een wiel. Aan de overkant prijst Asevera zichzelf aan als restaurante tipico.
Rua des Gaveas is pal midden de fadobuurt. Een groepje daalt de straat af. Ze spreken Frans. 'Tout le monde est un mélange,' zegt een van de dames. Ze lachen, luidruchtige vrolijkheid. Ik staar naar een geveltje. Op huisnummer 123 is een residencia. CHAMBRES ROOMS ZIMMER. De gevel is afgewerkt met een blauw bloemmotief. Op het gelijkvloers is een club.
dinsdag 30 december 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten