De Morgen en actuele kunst, het is een onmogelijke combinatie. De premissen ontbreken, ze hebben ook geen talent in huis om het segment op een interessante manier in te vullen. Misschien zitten ze aan de coke. Wie niet tegenwoordig. Wat opvalt is dat ze het opvallend vaak over de cokesnuivers hebben. Soort zoekt soort. Wat ze over die cokesnuivers te zeggen zouden hebben, breekt geen potten. Ze schrijven voor zichzelf, voor het selecte clubje van Schele Uil en Paardenbril en houden dit intussen al zo lang vol dat enige vorm van beterschap er niet eens toe doet. Coke.com. Hoe De Morgen over kunst schrijft is een genre op zich geworden, het Van Tillo syndroom, een journalistieke farce.
Waarover ze het vandaag hebben. In BIS - kassa kassa kassa - een stuk over de illusie genaamd Ikea. Er is een stukje over Coldplay. Bij VTM en JIM schrappen ze 28 banen, totaal onwaarschijnlijk dat ze het bij De Morgen als farce hierover hebben, vooral omdat het stukje deel uitmaakt van de bladzijden cultuur. Bij JIM en VTM schrappen ze 28 banen - alsof dat van enig belang zou zijn voor lezers die over cultuur geïnformeerd willen worden.
Het lynchen van Van Tillo hebben ze uitgesteld tot een latere datum. Gebibber, gebeef, bij de cultuurredactie van De Morgen lopen ze op eieren. Het had net zo interessant kunnen zijn: waarom ze bij VTM en JIM niet alle banen geschrapt hebben. Hahaha, allemaal gratis opgestapt, gratis.
Ook de Nederlandse pers roept om hulp, lees ik.
In De Morgen hebben ze het over een Belg die in Kopenhagen een brug restylet, de Amerikaanse operahuizen zouden in de problemen zitten. De onzin waarmee ze op de proppen komen, je houdt het niet voor mogelijk. Er is de schokkende titel 'eindelijk eerherstel voor Lola Montes' en het artikel Le Clézio optving de Nobelprijs is gedecimeerd tot vierkante decimeter. Waar ze ook oog voor hebben: 'VTM zoekt mooiste meisje van de klas'.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten