Igor zet door

We stappen naar Vladivostok. Igor voorop. Ik was in een beek met modder beland, wat het stappen bemoeilijkte. Een reutel wolven had Igor omsingeld, dat maakte het er niet beter op. In Gladz had hij een mug gebeten. We rammen door de modder, schudden de wolven af en in Kolv is er een circusolifant. Igor gaat op de rug van de olifant zitten, we maken een foto. In Vladivostok staan we voor een hamburgerkraam. Dit gaat m'n verstand te boven, jammert Igor. Goed, we maken rechtsomkeert. In Vratrov leun ik tegen een boomstam. In Kolv is de circusolifant niet van z'n plaats gekomen. Weet je, vertelt Igor, zo'n circusolifant, daar heb ik ooit eens een avontuur mee gehad. O ja, zeg ik. Daar is Brainfood op gebaseerd, zegt Igor. En jij bent gebaseerd op het feit dat we nu in de modder zitten en dat ik je hersenen, brul ik, uit het achterste van een rendier bagger. Er is een bruiloft, ik pap aan met het districthoofd, Igor verdiept zich in Rachmaninov. Na Kolv belanden we weer in Gladz. In het stadje hebben ze opnieuw met een modderstroom te kampen. We drinken wodka, Igor in een bierplas, dat maakt het er niet beter op. Een nieuw perspectief wenkt, het hamburgerkraam. We maken rechtsomkeert. In Kolv is de olifant niet van z'n plaats gekomen. We maken nog een foto. Igor besterft het, ik rammel. Zo stappen we naar Vladivostok. Dat redden we helemaal nooit.