rood

een andere invalshoek

COFFEE Dat is wat op de pancarte staat. The Most Necessary of All Evils. Dat is er wat er staat. De pancarte toont een brunette die guitig lacht, het witte kopje staat tot de lippen. Pal onder de felrode lippen is een set met rode schroefdopjes en vlakbij twee flessen Heinz ketchup. Van de flessen is er één vol, ze staat rechtop, de andere - die ondersteboven staat - bijna leeg.
Tussen de flessen Heinz ketchup, waarvan er één op z'n kop staat, en de volle en dieprode lippen van de brunette zijn vijf rode boogjes: schroefdopjes, een deksel. De blik wijkt uit over een schotelvod met één brede, volle rode streep - een rood dat verkregen zou kunnen worden door een tik terre verte aan scharlaken toe te voegen - en zwenkt naar de ruit van het terras op de Lousbergkaai waar de naakte rug van een jonge vrouw er tussenuit springt, dan naar een rekje met flyers en opnieuw over de naakte rug naar een mandje waarin zich naast het gebruikelijke zout- en pepervat ook een flesje tabasco bevindt, schuin in het mandje, de rode schroefdop steekt net boven de rand van het mandje uit en vlak ernaast is een volume, een zak met knabbeldingen vermoed ik, in felle tweekleur, rood, blauw, verticale stroken.
Het gaat rechtsop in een wijde boog door de gelagzaal naar de lampjes van de hifi en het rode schijnsel op een van de luchtkokers. Het schijnsel ligt in een halve ellips over de gegalvaniseerde buisvorm en komt van een van de lichtbronnen aan het plafond.