Telefoon van Peggy van het Limburgse Bastart, van Elisabeth van de Cultuurdatabank, van Berten en tenslotte ook Ward die laat weten dat hij en Tilman al in crox zijn.
Tussen de Congobrug en de sluis, een eind verderop, is de kademuur in een waterkant veranderd met een loopbrug en zitplaatsen aan het water. Het ziet er heel erg goed uit. Zonlicht dartelt over de binnenstad.
'Michiel is een broodje gaan halen,' grapt Sofie, 'en is nooit meer terug gekomen.' Die zit intussen in Vladivostok.
Kinderstemmen spoelen over het woonerf. In de grote zaal, in dat deel waar Lucie haar project had, is de strakke volgorde van een reeks keurig naast elkaar opgehangen schilderijen, het oogt als een in slaap gevallen bataljon. Sofie en Berten zijn in de corridor bezig, halverwege de gang installeren ze een deur met huisnummer 27. Berten vraagt of we pluggen hebben voor vijzen van een halve duim. Ward Denys en Tilman springen binnen, later Carole met de affiche van het eindejaarsmoment van Sint-Lucas.
In de corridor is een vonkende regen van vuurdeeltjes, Berten slijpt een vijs doormidden en Carole zegt dat ze niet weet of ze volgend jaar Creatieve Therapie doet aan de Artevelde Hogeschool, dat idee heeft ze intussen eigenlijk al afgevoerd. Ze heeft geen zin in nog een jaar op schoolbanken.
Ik jaag de vuile glazen en de vieze kopjes door de spoelbak. Vuilnisbakvliegjes warrelen boven het barmeubel. Er is een dikke enveloppe met het resterende deel van de KUNSTENAAR TE KOOP/ARTISTE A VENDRE sticker van Ilse Ermen. Ze suggereert om de sticker her en der in het straatbeeld aan te brengen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten