zaterdag 28 juni

Vannacht is er een poging tot inbraak geweest; iemand ondernam een vruchteloze poging om het slot van de crox-poort met een scherp voorwerp te forceren. Het duurt een hele tijd voor ik de poort open krijg. En, merkwaardig feitus: de poster van de KASKweek werd van de poort gescheurd en in de brievenbus gedumpt, een met groene takjes op smaak gebrachte schelmenstreek. De takjes zijn van de taxushaag die het belendende gazon afboordt.

Younes en Anes spelen op het woonerf en zijn er als de kippen bij. Gisteren hebben ze een hele tijd naar de film van Simon staan kijken.
'Sofie ken ik,' zegt Younes. Hij zit voor de monitor in de kubusruimte en herkent Sofie. Rond een uur of drie is er een eerste golf van bezoekers. Berten springt binnen, Ann van Gynaika, de ouders van Sofie, Anes en Younes hollen door de grote zaal. Ik bel de flikken met de gsm van Berten, die van mij heb ik thuis laten liggen. De persoon die ik aan de lijn krijg, bevestigt dat poging tot inbraak als feitus voldoende ernstig is om er een pv van op te stellen. Iemand van de interventie-eenheid zal langskomen.
Nog bezoekers. Mieke Mels, Rolf, Jan Op De Beeck en bvb ook Jan Berckmans, iemand uit het Leuvense. Met Jan Op De Beeck komt het gesprek op Derrida (bijvoorbeeld hij las La Différance, 'eigenlijk een artikel over betekeniswerking, geen boek' en 'Sporen. Stemmen van Nietzsche'). Ook Barthes, Deleuze, noem maar op hij zit er middenin. En van Derrida gesproken: Frank Vande Veire komt een kijkje nemen, Derrida-kenner, minder op Barthes geënt denk ik, verwierf bij het grote publiek natuurlijk vooral bekendheid door een polemisch pamflet over het elitarisme van de actuele scene. En klopt abusievelijk aan bij de buren. Maar die zijn niet thuis.
Hou komt een kijkje nemen. Karel De Meester en Pascale Ghyssaert springen binnen. Pascale zit voorlopig nog altijd op dat terrein achter het Vissershuis en broedt op een tentoonstellingsei. Rene komt er bij zitten, ze kijken naar de tapijtfilm. In de film is het avond en geeft Jordi een felgesmaakte drumsolo ten beste. 'Die groene stoel klinkt niet slecht,' merkt Rene op.

Rond een uur of zeven springt Berten binnen. Uitgelaten. Hij, Lisa en iemand van animatiefilm hebben Horlait Dapsens gewonnen. Berten is er nog altijd niet goed van. De ouders van Berten zijn er ook. Ja, hij en Lisa en fantastisch natuurlijk dat ook Lisa de prijs gewonnen heeft. En iemand van animatie maar die naam kan hij zich niet herinneren. Jan Op De Beeck terug van even weggeweest. Had gezegd dat hij nog eens zou langskomen om een nummer van De Brakke Hond binnen te steken, nummer 92, een thema-editie over strips. Intrigerend werk van Andrea Bruno, Eddo Chieregato, Martin tom Dieck, David Shrigley en Gentiane Angeli van het collectief Mycose. Het woord vooraf is van Jan Op De Beeck. Hij zit op een stoel in de mediaruimte en neemt de meest recente crox-publicatie door. Ook Sanne en Michiel, vertelt Berten, zouden een prijs gewonnen hebben. (En wat de jury over de opstelling van Sanne zei, die op beide andere locaties, daar in de Offerlaan - waar ze zowaar letterlijk geofferd werd; en de tragiek van de witte ruimte, want zo kan je het wel noemen, ja.)