maandag 16 juni

Berten Jaekers - die sinds zaterdag in de grote zaal bezig is - en Carole De Backere telefoneren me. Beekjes klateren in de straatgoot. Het regent.
Aan de Congobrug een Russin. Nattigheid zeikt over het kruispunt. Twee dames uit Emirdag, samen net zo breed als het voetpad, drentelen richting Ham. In Ham blokkeert een truck van de tapijtfabriek het doorgaand verkeer. Onder de platanen aan het water niemand.
Ook in de grote zaal niemand. Berten is er bezig geweest. In de ruimte achterin is niets veranderd en de afvalcontainer, propvol, bevindt zich voorin de corridor. Op het barmeubel kwam een grote hoeveelheid papier terecht, het gaat om een stapel folders van de KASKweek en nog een stapel, net zo hoog als die van de KASKweek, met informatie over het eerstvolgende project van Kiosk. Tijdens de eerste editie van de Gentse Matinee hebben ze hier een project van Pascale Marthine Tayou.
Ik orden de crox-cards. Carole springt binnen. En nog iemand. Björn is de technische bijstand. Wat ze nodig hebben: 6 dvd's, 3 dataprojectoren, 4 sokkels. Onlangs was ze in Hasselt, vertelt Carole, zij en haar moeder werden er gescreend om een cabrio te testen.
Voor de jury, donderdag eerstkomend, kan ze gebruik maken van de witte ruimte, de ruimte van Steffie en de kubus.
Ik zoek een plankje en vind een muntstuk van twee euro. Ook de blauwe snoepjes zijn van Brian. In de mediaruimte landt een vlieg op de witte rechthoek van een briefomslag. Ze landt op de witte briefomslag en blijft daar gedurende enige tijd roerloos zitten. Er is telefoon van Lisa.

'maybe you would appreciate the first sentence of Paul Auster's "Ghosts" (though I'm not too fond of Auster),' schrijft Ilse Ermen. It was a wrong number that started it, the telephone ringing three times in the dead of the night, and the voice on the other end asking for someone he was not.