zondag 29 juni

Jaloersheid als kracht. Heel normaal. Of als macht. Kapitein denkt, leunt, brengt beide handen naar het hoofd, spoelt de zebra's en de Humboldts pinguins uit het drooggelegde discours, en ach god, wat hij aan z'n computer uitvreet. Een freelancer, zegt hij als ik hem vraag wat hij doet. Houdt zich bezig met digitale fotografie. Vroeger, in begane tijd, voor een of andere krant. De dagbladpers heeft ingeboet aan slagkracht. Een journaliste, eind jaren negentig heeft ze voor De Morgen gewerkt, ze bekijkt het werk van Michiel. Boh, ook toen ging het om quotes, sneert ze. De Morgen bedoelt ze. En het is er niet beter op geworden.
We bekijken de film van Sofie. Zou met de tapijten begonnen zijn, redeneert Kapitein. Beyls springt binnen. He, hallo. Zou met de tapijten begonnen zijn omdat je dan eerst niet weet wat het is, en later, als de tapijten weggehaald worden, zie je een voetpad, asfalt.

De eerste editie van de Gentse Matinee zorgt voor een kleine volkstoeloop.
De hoofdredacteur komt een kijkje nemen. Veel volk. Boris waant zich op het circuit van Zolder en pegelt op een kleine vierwieler door de grote zaal. Peter Morrens houdt zich met de verkoop van het tiende crox-boek bezig, een knoert van 160pp met maar liefst 20 covers en vier diagonale sneden in de voorzijde. In een mum van tijd zijn er, euh, twee exemplaren van verkocht. De auteur leest een fragment uit het boek voor, blz. 100-109, het ellenlange Ik zal eens goed lachen met: 'Met uw gedachten' Zo begint het. Stijn komt aan de toog zitten.

middernacht

Net als gisteren breng ik de nacht in de crox-ruimte door. Met die inbraakpoging - dat was tijdens de nacht van vrijdag op zaterdag - en omdat het materieel van Simon niet verzekerd is, lijkt het aangewezen om geen enkel risico te nemen. Eerst lees ik gedurende enige tijd in Handelingen en opvattingen van doctor Faustroll, patafysicus van Alfred Jarry. Bladzijde 19 (TWEEDE BOEK - ELEMENTAIRE PATAFYSICA - VIII DEFINITIE): 'Een epifenomeen is datgene, wat een fenomeen overvleugelt.' De crox-format is er een, en meer in het bijzonder croxhapox zelf, wat onder andere uit volgende toelichting afgeleid kan worden: 'Zij (de patafysica, nvdr) bestudeert de wetten die de uitzonderingen beheersen en zij zal het hieraan supplementaire universum verklaren; of minder ambitieus: zij beschrijft een universum dat men kan, en misschien ook moet zien in plaats van het traditionele. De wetten van het traditionele universum, die men gemeend heeft te ontdekken, zijn immers ook slechts correlaties van uitzonderingen die hoe dan ook, hoewel vaker voorkomend, toevallige feiten zijn, die zelfs niet de charme van het ongewone hebben omdat het bij weinig uitzonderlijke uitzonderingen blijft.' (op. cit. p.19) De lectuur vordert moeizaam, ik schuif het boek van me af, activeer de dataprojector en verdiep me in La Peau Douce van François Truffaut.

Overnachten in de kubus. Na Rob (juni 2007) en het voltallige kader van de firma Alberts & Messchendorp (oktober 2007) een derde poging. Alberts & Messchendorp hadden de kubus ook daadwerkelijk als slaapplek ingericht, FF wist twee matrassen op de kop te tikken, pok pok, en reeds de eerste nacht hadden ze met een muggenplaag af te rekenen. Veel meer dan wat lappen stof - die desgewenst als matras kunnen dienen - vind ik niet. Oogje dicht is er niet bij en hoeft ook niet. Hier in het fabriekspand brengt de nacht vreemde, bizarre geluiden. Rond een uur of vier is het zover: geroffel, gerommel. Ik spring overeind, spits de oren, stel vast dat het geluid niet van het woonerf komt. In het duister stap ik om de display heen, dan de corridor. Het geluid komt van het dak. Stoeiende katten.