god bestaat

Dromedaris haakt af, was uitgenodigd, had toegezegd, het team staat kennelijk ook nog altijd achter zijn bulten en het is altijd wat grof om iemand zonder boe af ba aan de kant te schuiven en god bestaat hoewel niemand dat intussen gelooft maar hij heeft het me persoonlijk gezegd. Hans jongen, zei hij, hij is namelijk wat dement geworden, volgt het allemaal niet meer zo op de voet, ik besta. Jan Klaas, zei ik, want zo heet ie, wat fijn zeg. Ja, tof he, zei hij. Wat heb je er een rotzooi van gemaakt, Jan Klaas, zei ik. Wil je er nog eentje? vroeg ik. Ja, maar jij toch ook, zei hij. Ja, Jan Klaas, zei ik, weinig telt maar dit is waar. Ik wilde bovendien 10 miljard idioten de nek omwringen maar dat is me om redenen van diverse aard tot op heden niet gelukt. Jullie zijn toch maar met z'n 8 miljard, daar, tegenwoordig, op dat bolletje, zei Klaas. Een mens moet voorzichtig zijn, zei ik. Zou je niet, heh, Klaas, met de connecties die jij hebt... Wie zit er zo allemaal bij, vroeg hij. Ik had het lijstje bij. Jan Klaas nam het door. Ik ben er niet bij, zei hij bedroefd. Ja omdat je toch al dood bent, zei ik. Maar ik ben niet dood, zei hij. Kan ik het helpen, zei ik. Nee, ik ben god, zei Jan Klaas. Maar ik was er wel niet voor te vinden, voegt hij toe. Waarom niet, vraag ik achteloos. Omdat, zegt hij. En dan begint de ouwe opeens te snikken, gaat door de knieën, buigt over het rotte tafeltje, jankt. Omdat ik er het talent niet voor heb, jankt ie.