woensdag 29 augustus

13u

Brahim en Narjiss. Brahim is in de nieuwe ruimte aan de slag waar Stief tot voor kort z'n atelier had. Narjiss heeft een blauw oog. Ze is gevallen, zegt ze.
Bart komt aanstappen in de corridor, Emmanuelle en Stéphane Benault zijn in crox3 bezig. Arnaud is muzikant en Cauchy heeft plannen achterin de corridor. We verwijderen het werk van Rob. De sporen op de muur zijn interessant en tonen wat Rob had kunnen doen: helemaal niets tonen. Net voor het openingsmoment alles afsteken met een afsteekmes en daarmee uit. In de kubusruimte is heel even een interessant werk: aangedikte verfsporen duiden de plekken aan waar het wit geschilderde eindwerk van Rob hing. Emmanuelle vliegt er tegenaan.
Brahim heeft een vraagje. De boortjes van de betonboor. Of ik weet waar zich die boortjes bevinden. Nee, dat weet ik niet. Hoe spijtig ook, mijn kennis is beperkt tot de verfsporen die Rob naliet.
De boortjes bevinden zich in de koffer van de betonboor. Logisch.
Benault heeft zin in een Nescafé. Narjiss neemt de standaard met crox-cards door en kiest nummer 33, de card van Dianna Frid. 'Mag je hebben,' zeg ik.
In de kubusruimte zijn de vlekken en verfsporen in een mum van tijd verwijderd. Emmanuelle demonteert de zwarte tafel. Cauchy is bezig in de corridor. Arnaud observeert de handelingen van Emmanuelle. Narjiss, die weinig om handen heeft, ze is de dochter van Brahim en een jaar of tien, bekijkt de crox-cards. Dit keer pikt ze er eentje van Michaël uit, 'Dog'. Het schilderij stelt een speelgoedsoldaatje voor met een streep cadmiumrood over het aangezicht.
Emmanuelle heeft de brokstukken van het tafeltje in de hall gedeponeerd. Arnaud kijkt toe. Bart is op het woonerf, telefoneert, stapt heen en weer in het zonlicht. Brahim is bezig in crox4. Ik neem de corridor en stap naar de ruimte achterin. Benault vraagt waar de stroomonderbreker is. Hij klimt op een ladder. Ik noteer de dingen die ze nodig hebben op een papiertje - schuurpapier, spanvijzen, haakjes, polyfilla.