dinsdag 15 april

Bij het betreden van crox3 is het het eerste wat opvalt, een spandoek met de naam van het fictieve stadje: EARLVILLE.
Een bierflesje, twee plamuurmessen, geen palmboom, die is weggehaald; aan de muur ter linkerzijde bleven een aantal tekeningen hangen.
Een rode doos van Benson sweets met een tong van papier (They're delicious! Something Good from England!); de papieren tong is de partituur van The Weeping Willow Tree.
Een tekst: (3) "First draw a few red streaks on your cheek with the red lip pencil.
Then read this aloud in your own voice:
'I am recoiling from suicides I have not witnessed yet can nonetheless discover like so many housekeepers in so many Spanish hotel rooms'" (de tekst, geprint op een a4tje, bleef op een stoel liggen)
En nog een tekst: (1) 'First put on the feather boa.
Then read this aloud in your own voice:
'We will swarm the stage at one, grab the actors by the arms, legs, hair, costumes, and bite them! Leave the major arteries alone concentrate on the hands; tear off skin, the lips and ears. Then tear off the clothes, use brooches and hatpins to tear into the stomach and pull. When the belly flops open shovel everything you find out. The air will sting to breathe, it will taste like brass.'"
Er is briefwisseling van Stad Gent en van het Brusselse Etablissement d'en Face.
Earlville, het slagveld; de schuifdeur staat wijdopen - op zaterdag is er een workshop geweest, op het smalle podium bleef het klokhuis van een appel en een turkooisblauwe sjaal.
HAD A DREAM ABOUT YOU LAST NIGHT.
In crox is niemand; het barmeubel is op orde gebracht, geen rommel, alles glimt; alleen in het keukentje zelf staan wat vuile kopjes en bierglazen.
In de corridor is de opstelling hier en daar wat aangepast; wat er precies veranderd is, is niet echt duidelijk.
In het kantoortje voer ik een kleine reorganisatie door, niets dringends, iets waar ik heel even wat tijd voor neem.
Ja, het kan.
Kinderstemmen wolken over het woonerf.
Lisa van de master beeldende kunst mode springt binnen.
Nog een tekst: (2) 'First put on the black hat.
Then read this aloud in your own voice:
"I recall lightning strikes from my childhood. A desire for milk or four bread that could only be felt in my breasts. From this hole in my stomach I can splash the fantasy of California in each of your eyes. Any takers?'" (bleef liggen op een stoelzitting achterin het publieke areaal)
Of we al weten of ze haar jury in crox kan doen.
Op het werkblad van de mobiele kast tref ik een onontwarbaar kluwen van voorwerpjes: een schroefboor, een fles wasbenzine, het bierflesje, een bierglas met een bodem van dorre theeblaadjes, Amaretti van Balocco (lekker leeg) en de Mexican mix van Cribbits, een reep zilverfolie, een hamer, een schaar, nagels, vijzen, een recipiënt met een binnenkant van zwarte verf, borstels in een bodempje water, nog meer schroeven en nagels, tape, een plastieken bus met een rol zwart naaigaren, een stekkerdoos en een stift, ijzerdraad, een potlood, thinner, een elektriciteitssnoer waar een lamp aan vastzit, een rol folie of iets dergelijks, een glas Voisin (ook hier een bodem van dorre theeblaadjes), papierafval, een leeg flacon van het merk Bison en een tube zwarte verf, een rood lintje, twee gele waterpassen, een fotootje, de stofbril, een winkelhaak, een vod. (enzovoort)
PRONUNCIATION!
UITSPRAAK!
Van Brian wellicht, die sjaal.