vrijdag 4 april

Geen hamers waarmee gekruisigd wordt. Grote wolken hangen boven het stadsbegin.
Geen hamers waarmee begonnen,
geen hamers waarmee beëindigd wordt.
Geen hamers die het toeval van een nagel treffen. Luid en uit alle aan het woonerf verzamelde huizen samengestroomd (kamers, hersenkronkels, donkere plekjes, gasfornuizen waarop een paardenoog gebakken wordt, pantoffels waarvan er één zoek is, familiefoto's op een strand in Mallorca, door zonlicht aangevreten slaapplekjes en het zoekgeraakte haarlint, wat hij van plan was geweest, wat ze verzweeg en hoe iemand met dunne blik naar het zelfportret in de slaapkamerspiegel kijkt), luid en trefzeker klinkt het getimmer, het getimmer van de handwerklieden.

Nel heeft de zwarte dataprojector geactiveerd en de briefwisseling levert twee stukken, een factuur van Reproduct en eentje van Ivago. Die van Ivago heeft met het standgeld te maken.
In de kubus het neuzelende gezoem van een diaprojector. Nel is er niet. Iemand heeft voor een pot koffie gezorgd.
Dan de grote zaal achterin. Dwars in de witte ruimte staat een klein, houten podiuim. Frank Merkx is met een hamer in de weer. Er is nog een podium, kleiner, smaller, waarop een van de acteurs plaatsnam, de 'potted palm'. Terwijl Noe en Brian een en ander bespreken tonen Robbert en Frank een recent werk, het gaat om een puzzel met fotokopies gebaseerd op een piëta van Pieter Paul Rubens.
De kartonnen marionetten leunen tegen een muur aan. Op het zwarte tafeltje van Anton dit keer een set met kandelaars, een spel kaarten, papierresten, een gepelde sinaasappel, sinaasappelschillen, een reep fondant chocolade van het merk Scharffenberger, het luciferdoosje, een zwarte marker, muntstukjes, een voorraad dadels en ananassap.
De citroengele shirt van Brian. Ze proberen de dataprojector uit.
In de grote zaal voorin blijft de muurschildering van Oliver Schulze door de witte verf heen komen.