zaterdag 21 november

aangenaam Een aangename herfstdag. Traag fiets ik door de binnenstad richting woonerf. Wat me opvalt is dat ik niemand ken. De dame aan het stuur van de luxueuze, grijze auto, ze heeft een zee van tijd nodig om het ding geparkeerd te krijgen en ik ken haar niet. Wie is ze? Ik weet het niet. Aan De Rotonde staan drie, vier mensen op tram 1 te wachten. Wie zijn het? Hoe heten ze? Wat doen ze? Ik weet het niet. Een ogenblik later steek ik een fietser voorbij. Hij heeft een kort en breed, gespierd lichaam, draagt een donkerblauwe training, kijkt om naar twee jongedames die keuvelend over het voetpad richting Nederkouter stappen. Hoe heet ie? Wie is hij? Sinds wanneer gaat hij ervan uit dat je spierballen moet hebben om er aantrekkelijk uit te zien? Hoe komt hij aan dat lichaam? Ik maak een omweg, beland in de Visserij, fiets tot aan de brug.
Op het woonerf staat een batterij fietsen, vlakbij de crox-poort. 't Zwartetafeltjeconcert is net begonnen.

bamboenoot >zeepbel

bezoekers Marc en Brechtje, Yannick Franck, Steffie, Suzan Clynes en Sarah, Jan Dheedene, Martin van De Verwondering, Kasper & ço, Dirk en Karin, iemand van de cultuurraad en nog een heleboel mensen.

ecologische voetafdruk In de weekendeditie van De Standaard een bijdrage over de ecologische voetafdruk van auto's, goudvissen, katten en honden. De ecologische voetafdruk, lees ik, wordt uitgedrukt in hectare per jaar. GOOI FIFI OP DE BARBECUE is de titel van het stuk. Bladzijde 30: 'Als je toch een grote hond wilt, dan word je ter compensatie best vegetariër en gebruik je uitsluitend het openbaar vervoer.' Ter vergelijking: de ecologische voetafdruk van een goudvis komt op 0,00034, een kat als huisdier maakt 0,15, de terreinwagen scoort 0,41, een kleine hond 0,56, een inwoner van Viëtnam 0,76 en een grote hond (type labrador, herdershond) 1,1.

filosofie >vandaag. Filosofie van de typografie.

Karin en Dirk. We bespreken de technische aspecten van het project: de belichting, waar het muurtje komt.
Na Japan is ze in Kirgizië geweest. Kyrgyzstan is ver in Russisch Azië, vlakbij Mongolië. Het is een bergachtig gebied dat om die reden ook wel het Aziatische Zwitserland genoemd wordt. Ze reisde met mensen uit Gent. Ze hebben het plan om de reis over te doen, dit keer met het specifieke doel om een boek over Kyrgyzstan te maken.

lapsus (iemand op fluistertoon uitleggen hoe zij zich te gedragen heeft, dat ze geen lawaai maar dan ook werkelijk geen lawaai maken mag, want het concert is volop bezig, en wat ze moet doen als ze het amfitheater betreedt waar 't Zwartetafeltjeconcert plaatsvindt) Ga op een van de stoelen zitten en steek je gat door het zeildoek.

Martin hernieuwt het lidmaatschap en ontvangt Over Vorm van Hans Theys. De boeken van Joos en Couturier heeft hij al, dat van Johan De Wilde niet. Het vervolledigt de reeks. Er zijn er nog die hij niet heeft: het boek van CarianaCarianne, het boek van Coene, het boek van Leus.

Roel telefoneert me met de mededeling dat hij ziek is. Griep. Dat dat de reden is waarom hij er vandaag niet bij was.

vandaag 23 belangstellenden. Voor het concert. Dan nog 3. 't Zwartetafeltjeconcert van Beckers. 26 belangstellenden voor het concert van Beckers. En 't is de vijfde editie van het concert van Beckers. Later nog een stuk of wat belangstellenden die een eind te laat zijn, dus maak er 30 van.



In de cafetaria, waar Ann de bar doet, sprong Lu binnen en euh, dinges, en hij met een naar eigen zeggen ondankbare vraagstelling, niet omdat hij zelf mordicus het antwoord schuldig gebleven zou zijn als iemand hem dezelfde vraag had gesteld, een vraag waar Ann normaal gesproken het antwoord op had kunnen of moeten weten, namelijk of er een boek over de filosofie van de typografie bestaat, iets ingewikkelderds dan dat vraagt hij niet, niets van een nog ingewikkelder niet meer te bevatten orde, nee, net omdattie 't wel geestig vindt om iets op zo'n manier te formuleren dat er een mistwolkje rond gaat hangen, om die reden en alleen om die reden introduceert hij het simpele vraagje als iets van een bovensporig ontwikkelde orde en toch allerminst bovenissig: erudiet, spitsvondig en tegelijk net simpel genoeg dat je er toch intrapt. Waarna hij het touwtje hoogst persoonlijk verwijdert, waarna hij hoogst persoonlijk met een grootmoedig buiginkje, voor je 't zelf had kunnen doen, het stof van je hemdsmouwen poeiert om je wat later hoogst persoonlijk opnieuw op het verkeerde been te zetten. En Ann is wel thuis in typografie. Dus daaraan ligt het niet want Ann is wel thuis in typografie maar van een of ander filosofisch handboek weet ze niet. Hiermee heeft ook hij een punt: de vraag is ingewikkelder dan het antwoord dat hij zich er bij had voorgesteld. Een titel, de auteur en in het beste geval, aangezien ongetwijfeld wel iemand een filosofie van de typografie op z'n kerfstok heeft, wie het uitgaf.

Yannick Franck Idiosyncratics at Kinky Star. Yannick kreeg van Christophe van Kinky Star de mogelijkheid om er een klein programma uit te werken.

zeepbel Kasper, de zeepbellenblazer, blaast een zeepbel. Als hij hier klaar mee is, blaast hij nog een zeepbel en dan nog een zeepbel en nog een en nog een. Als de laatste en grootste zeepbel stukgaat tegen de rand van een van de terrasverwarmers, opent hij een donker etui, hij heeft het meen ik zo goed als altijd bij, en haalt de bansuri boven, de bamboenoot, een houtblazer van Indische makelij. En dan speelt hij een deuntje.