eeuw

Op een straathoek zitten, het is avond, van de herrie aan Sint-Jacobs is niets te horen, we drinken rode wijn, een bordeaux, Beau Guillaume, om het af te leren grapt de gastheer, en dan nog een glaasje, en het gesprek komt op Sus. Als ge niet kunt lachen met uw eigen miserie, zou Sus gezegd hebben, zijt ge niet waard dat ge er et. Et, een vervoeging van, en daar zijn veel vervoegingen van, hebben. Over het straatdek dendert een 4x4. We kijken om naar de persoon aan het stuur van de auto. Een eeuwigheid geleden dat ik u gezien heb, vernemen we, het is de gastheer die de anekdote vertelt, waarop Sus zei, wat is een eeuw in een mensenleven. De gastheer ontkurkt nog een Beau Guillaume, we lachen, drinken.