Het begint op verzoek van grote teen die een kriebeling voelt. Ik heb het trage idee dat ik weet of niet weet wat grote teen met die prikkel bedoelt.
Ik kruip uit bed. Buiten is het luide, rommelige geluid van een betonmolen. Ik stommel door een smalle, naakte ruimte, hoog in het trappenhuis toont een raam het licht van de trage ochtend, beland in de badkamer, open het licht en de badwaterkraan. Na dit verre van luidruchtige verzoek sta ik naakt in de kleine badkamer, monster het spiegelbeeld, het blote torso, het sympathieke gezicht, ik krab aan m'n reet, voel een prikkel net onder het schouderblad ter linkerzijde, waarna ik om een volstrekt onbeduidende reden zo hard aan m'n reet krab dat ik in Kaboel beland. Laten we niet moeilijk doen. In Kaboel geen lekkere meiden. Dat is er om wat voor reden ook verboden. Jammer. Zou de Islam reeds in aanvang vergeten zijn hoe het met de bilspleet moet? Dat je je van tijd tot tijd ontlasten moet. Dat zelfs de godgeleerde van tijd tot tijd naar achter moet en dat de tijd die ons rest niet verspild hoort te worden aan dat het niet mag. Alles mag. Ik staar naar het grappige spiegelbeeld, scheer me, buiten is een grappige buitenwereld met lijken aan naakte boomtakken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten