woensdag 2 januari

Eerst telefoon van Griet Dobbels (is straks in Gent), dan van Joe Ramirez. Joe was in Californië om de zaken van Tony te regelen en kocht een huis in Zaragoza. Een reut mailtjes. Eentje van Rob, hij heeft voorlopig alleen beeldmateriaal van Sarah & Jelle. Quinten had januari in z'n agenda staan. Van Leen Persoons de foto van een donkere wolkenhemel, een richel dennenwoud en nieuwjaarszon hoog in het zwik. Dan een zekere Jonas die de opvoering van een stuk van Cage aan het voorbereiden is en eerder al vroeg of we dat in het programma wilden opnemen.
Even langs bij KBC aan de Kouter. Betalingen en Miet van Lena Lena. Een ijzige kou snijdt dwars door de jeansstof heen.
's Avonds zijn Jelle en Sarah in crox3 bezig, er is een geur van gesmolten brood en een factuur voor het waterverbruik periode april-december 2007. Ik plaats de richtingwijzer in de Lucas Munichstraat, vlakbij het boompje. Iemand komt aanstappen over het voetpad aan de overzijde van het speelplein, een zwartharige vrouw in een rode mantel. Griet Dobbels. Ze heeft drie, vier afspraken gecombineerd, zegt ze. We kennen elkaar van Sint-Lucas, zij deed Toegepaste, ik Vrije, we hadden het gros van de theorielessen samen. We bespreken het Brainbox project. Over de eerste editie is heel wat te doen geweest, zegt ze, daar werd best wel over gepraat. Ze is nooit eerder in croxhapox geweest en vandaag is het er wel heel erg koud. Wat ze zich bij croxhapox voorstellen moest, wist ze alleen van horen zeggen. Alternatieve plek, rebels enzovoort, tegelijk de conclusie dat er nogal wat namen gepasseerd waren. Dus spraken ze vaak in positieve zin terwijl ze niet altijd wisten waarover ze het hadden.
De lijm wil niet drogen, merkt Jelle op. Of 't nog veel gaat veranderen, vraag ik. Weenie, zegt ie. Misschien wel een risico om de bezoekers tussen al die fragiele objecten te laten doorstappen.
Man man, wat is het koud. Ik steek de straalkachel aan. Griet is er alweer vandoor. Sarah heeft twee broeken aan, over elkaar heen, bergschoenen en twee paar kousen, een met wol gevoerde jas, drie truien, twee mutsen en ook handschoenen natuurlijk. Jelle draagt twee broeken, een onderlijfje, een teeshirt, een trui en een dikke vest. Dik ingeduffeld. Vooral die dubbele broek is belangrijk, zeker als je een heel tijd te fietsen hebt, de wind snijdt er zo doorheen.

a sketch of the wonderful isles of Skelligs

'Ik neuk graag,' oreert Marnix. We hebben elk een Irish Coffee besteld. 'Opschrijven. Ik neuk graag,' herhaalt hij. 'Opschrijven.'
-Maar allez, ge gaat dat nu toch niet... (Staart over m'n linkerschouder naar een blondine op leeftijd met een, euh, spraakstoornis.) Ge gaat dat toch niet...
-Ge hebt het wel gezegd, he, Marnix. (we lachen)
'Ik trek twee keer per dag aan mijn fluit,' balkt Marnix, 'en 't kan me geen fluit schelen.'
Anton heeft z'n dagje niet. Met ternauwernood bedwongen woede staart hij naar een bierviltje. Marnix brengt het gesprek op Valencia Island.
Valencia Island is in het prachtige... (Staart over m'n linkerschouder naar de blondine op leeftijd.) In Kerry, resumeert hij.
Ierland. Kerry is in het zuiden van Ierland. Vanuit Valencia Island ga je met een vissersbootje naar de... (Zit aan de grond genageld voor zich uit te staren.)
Herpakt zich.
Met een vissersbootje gaat het naar de Skelligs.
-Ik ben in Galway geweest, zeg ik.
Marnix slaat een arm om me heen. Ierland is Ierland. 'Die eilanden. Het zijn er twee. Het ene noemt The Isle of Michael, het andere is een broedplaats voor de Jan van Gent.'
-Ja, die Jan van Gent, een mooie vogel.
Duikt als een Spitfire op z'n prooi, loodrecht in steile vlucht, verdwijnt in het water, verdwijnt in de diepte, schiet als een pijl omlaag, whak, whom, schiet als een pijl omhoog en duikt uit het water op met een spartelende vis in de gele bek.
-'t Is een mooie vogel.
Gannet, in het Engels, preciseert Marnix. Hij vertelt. Dat ene eiland, waar ge niet op kunt, is een broedplaats van de Jan van Gent. Ze zitten er met duizenden. Op het andere eiland, The Isle of Michael, zijn de resten van een gemeenschap van monniken, negende eeuw, gebouwen, een torentje en een Keltisch kruis. Aan de waterlijn is een stenen trap die tot boven voert. In Ryan's Daughter van David Lean heb je beide eilanden aan de horizon in het decor van die plek waar Vera Miles en Robert Mitchum wonen.
'Ik ben er geweest.' Marnix glundert. 'Vanuit de verte ziet ge de Skelligs.' Hij staart over m'n schouder in een meer nabije verte, waar de blondine zit.
'De Skelligs...' Marnix hapt naar adem. 'Er zijn ook papegaaienduikers. Dat zit er ook.'
'Puffins.'
-Puffins?
'Papegaaienduikers, puffins. Die hebben ze er ook. En diepzeeduikers. Des Lavelle is van Valencia Island.'
In Killarny, de poort op het zuiden van Ierland, hebben ze een pub die Laurel & Hardy heet. Chaplin ging jaarlijks in de buurt van Waterville vissen. In Waterville hebben ze een standbeeld van Chaplin.
Marnix staart over m'n linkerschouder. Wat scheelt er? Hij hapt naar adem.