De interessante tekeningen aan de muur ter linkerzijde zijn van Bruno.
Dit keer is Rik van de partij.
Aäron is in de kubus bezig geweest, heeft er drie sokkels geplaatst en het behangpapier werd verwijderd.
Maaike zit tegen de croxpoort en verorbert een broodje. Margaux en Wim zijn nieuw, ze bevinden zich in de witte zaal. Dries heeft de houten wand ingepalmd. De muurschildering van Oliver Schulze priemt door de vele lagen wit. Delphine heeft al haar tekeningen bij elkaar gehangen, daar is ze gisteren mee begonnen. Het ziet er goed uit.
Voor hij met tekenkunst begon heeft Bruno twee jaar schilderkunst geprobeerd. Dat viel tegen. Tilde is er niet.
In de witte zaal probeert Margaux een setup met vier tekeningen die strak boven elkaar hangen. De tekeningen heeft ze op locatie gemaakt in een fabriek aan de Nieuwe Vaart. Rik telefoneerde me, het is een prachtige dag, zon betovert het stadje en zorgt voor een aangenaam verloop van dingen.
Niet alleen Giuffre, ook Voskuil zou dood zijn. Wat ze daarmee bedoelen is algemeen bekend. Dood is relatief. Ook Shakespeare zou dood zijn en ze weten niet wie hij was. Van Napoleon echter weten we dat hij traag, beetje bij beetje, vergiftigd werd.
En het gif van de roem, daar hoeft geen tekening bij. Het is dodelijk.
Alleen dan betreden we de doden, als ze zo dood zijn dat hierdoor het leven dat ze hadden enige bekendheid geniet. De andere doden, het zijn er teveel, zijn minder interessant. Op den duur vergeet je dat ze bestonden.
Op de zwarte tafel van Cotteleer kwam een plaasteren paardenkop terecht en een voorraad spijkers, ook de kromgebogen exemplaren. Een opmerking van Rik: ge moet stalen nagels gebruiken.
In de corridor hangen bistertekeningen. De portretten van Lotte bleven liggen waar ze gisteren terecht kwamen.
Het woonerf baadt in helder zonlicht.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten