weekendalfabet (11)

anoniem Iemand schrijft het volgende:

Adembenemend. Crox-box heeft blijkbaar een alert, onderlegd en behulpzaam publiek. Ik wordt er stil van. Nog stiller dan na het lezen van de drie-, vierdubbelgelaagde literaire pirouette waarmee je de nieuwsgierigaard die langs zijn neus weg naar zoiets simpels als een filosofie van de typografie meende te moeten vragen, behendig op zijn nummer hebt gezet. Virtuoos trapezewerk. Adembenemend. Echt. En nu ga ik touwen, pieken en bergschoenen bovenhalen om op zoek te gaan naar Robert Bringhorst en Robin Kinross zoals Stanley naar Livingstone in de donkere binnenlanden van Afrika. Of kwam daar geen alpinistenuitrusting aan te pas? Ik ben benieuwd. Wie weet kruis ik niet het pad van de milde weldoener zodat ik, behalve u, ook hem (of haar) kan bedanken met zoiets als: Mr. Anonymus, I presume. Dat zou mooi zijn.

bier Het nieuwe bier is een bruin bier, Rochefort 10. Koploper blijft Saison Dupont, op de voet gevolgd door Martens pils.
Ik wil graag een verse jus d'orange, zegt een meisje.
Iemand introduceert het Gauloise bier, een bier uit Dinant. Ze hebben het bruin, amber en blond.

de aantallen Veel bekende gezichten, veel onbekende gezichten.

Dirk Tot de laatste minuut bleef Dirk met de beamer bezig. Hij had de lastige taak om er voor te zorgen dat er een vijver was.
In de vijver zwemmen Japanse vissen.

iemand schrijft: "Hilde van Canneyt, die dacht ik met uw organisatie verbonden is, maakt boeiende interviews met hedendaagse kunstenaars. Is het mogelijk om"

jew cake Een poepsjieke party in Ramalah, gescreend door lui die de Palestijnse zaak behartigen. Coke, champagne, alles.

Israël heeft 1 ministerie dat goed functioneert, het IDF. Telkens als er gestemd hoort te worden neemt het Hysterisch Belang de overhand. Import van stemmen.

In Dubai heb je op elke hotelkamer een sticker met een pijl die richting Mekka wijst. New York in de woestijn: een autostrade zonder afritten.
Ze hebben er een kunstbeurs. De kunstbeurs is voor de helft afgekocht door een sjeik van een of ander buurland.

kaartjes Lise koopt 6 kaartjes.

maaltijd De albondigas van El Negocito: gehaktballen als een okkernoot zo groot in een kruidige tomatensaus en geserveerd met rijst en salade.


Miro Iemand zegt: In Bangladesh is elke kunstenaar een kopiïst van Miro.

namen
(1) Joris Perdieus, Marie Cloquet, Alda Snopek, Assef Gruber.
(2) Christian Lacroix, Jan Fabre, Margriet Hermans.
(3) Paul Auster.
(4) Hank Williams.
(5) Marnie Weber, Pilvi Takala, Catherine Sullivan, Karen Kilmnik, Tino Seghal.
(6) Thierry De Cordier.
(7) Goya, Velazquez, Mantegna, El Greco, Tintoretto, Titiaan, ook.
(8) Stefaan Dheedene, Niklaus Ruegg.

nat Het regent. De hoofdredacteur is nat geregend.

pascaldigital http://pascaldigital.blogspot.com/2009/12/dag-843-091206-zondag.html

Petra Petra maakt schoenen op maat, werkt voor de opera in Brussel, ontwerpt het schoeisel van diva's en tenoren. Met gepast schoeisel worden de korte tenorlichaampjes opgekrikt want Italiaanse tenoren zijn kort van stuk. Ze heeft voor Jan Fabre en Christian Lacroix gewerkt. 't Is een speciaal milieu. Voor Margriet Hermans had ze een Spaanse outfit uit te werken. Dat was toen ze kostuum deed voor de VRT.

pigeon à la dumoulin Duif met orval en uienconfituur (voor 4 pers), het recept is een variatie op parelhoen in orval. Het smaakpalet van pigeon à la dumoulin is bombastisch en de bereiding vraagt best wat tijd. Een aanbevolen maaltijd voor gure herfst- of winterdagen.
De ingrediënten zijn. 4 duiven, 4 flessen orval, 1 deciliter bierazijn, 1 kilo uien, 100g boter, 1 deciliter room, 80g kandijsuiker, rozijnen, enkele laurierbladeren, peterselie, tijm, peper, zout en honing.
Een culinair experiment van Hendrik Vermeulen.

het bereiden van de uienconfituur

1 kg uien versnijden in ringen en fruiten met wat boter in een gietijzeren pan op een megalaag pitje, dit gedurende circa 8 u.

Twee uur langzaam laten 'glazen', dan 1 fles orval in scheuten er bij gieten en de temperatuur controleren. De temperatuur mag niet zakken.

Vervolgens een handvol in water geweekte rozijnen toevoegen, 80 g kandijsuiker, 1 dl bierazijn, wat tijm en peper en zout.

Indien alsnog van smaak te bitter een lepel honing toevoegen.

Laat het mengsel goed vijf uur pruttelen en hou het deksel van de pot.

De confituur is klaar als het vocht ingekookt is.

het bereiden van de duifjes

Koop 4 duiven, bij voorkeur van Franse origine. Franse duifjes zijn malser dan Vlaamse duifjes. Ze worden om het leven gebracht door wurging wat het voordeel biedt dat het bloed in 't beestje blijft. Is te koop bij elke goede wildhandelaar of bij de poeldenier.

De gepluimde en gereinigde duiven samen met de inhoud van twee flessen orval in een kom marineren gedurende 1 nacht.

's Anderendaags de duiven uitlikken in een zeef, dan in een braadpan samenbrengen en goed laten bruinen in echte boter. De vierde fles orval, de uienconfituur en de laurierbladeren toevoegen en gedurende een minuut of twintig pruttelen op kleine vlam. Het deksel open laten. Af en toe roeren met een houten lepel. Hierna gedurende plusminus 30 minuten doorstoven met het deksel op de pot. Als dat gebeurd is het gevogelte uit de pan nemen, de saus indikken en room toevoegen.

De duifjes serveren in een jasje van indiksaus en uienconfituur met gekookte, goed gebloemde en met snippers peterselie afgewerkte aardappelen.

Serveer een gecorseerde wijn, type haut-médoc of tempranillo.

scriptorium Het scriptorium: de geleerde schrijfsels van en/of over een kunstenaar. Mystificatie van het ego. Over de kamer der gedachten is zo'n schrijfsel. Tussen de sluitende aanhalingstekens, voor en na de sluitende aanhalingstekens, overal, in alles en om alles heen is het briljante gemis. Waar gaat het om? Wat proberen ze duidelijk te maken, als het al niet duidelijk was.
Als het niet duidelijk is de vraag hoe het komt dat het niet duidelijk was. Is duidelijk - of niet - of god bestaat en waaraan die nul dat bestaan te danken heeft?
Aan het scriptorium van een ego.
Aan dat scriptorium heb ik mijn bestaansrecht als god ontfutseld: ik ben een nietsnut.

Tanaquil is fan van Auster. Trilogy of New York vindt ze het beste van Auster. Over white spirit en terpentijn is ze meedogenloos.

foto: petra van dorpe

zegt ze 'Abstract,' zegt ze, 'is voor mij vrij realistisch.'
Ze zegt dat ze mooie benen heeft.
De lintmeter, zegt ze, was te kort, zegt ze.
Het tast de hersenen aan, zegt ze.
'Guber,' zegt ze, 'Guber is verrukkelijk.'
'Italië,' zegt ze, 'is wat dat betreft een stuk erger dan België.'
Ze zegt dat het beangstigt. Het is dégoutant, zegt ze.
Haar specialiteit is drag queens, zegt ze.
Over Panamarenko zegt ze: die mens is bezig met zijn mythologie.
Ze kan, zegt ze, I spent my last dollars on birthcontrol and beer zingen en ook Your Cheating Heart van Hank Williams.
Dat ze schoenen op maat maakt, zegt ze.
Ze zegt dat ze de moeder van Hilde is.
'Ik wil graag een jus d'orange,' zegt ze.
Je blog, zegt ze, is sexistisch, zegt ze.
In Dubai, zegt ze, zag ze een autostrade zonder afritten.

vrijdag 27 november

Een gure Atlantische storing striemt het landschap. In Deinze beland ik voor een gesloten deur. Kwartiertje schaftijd in de auto, eerst sigaret opsteken, iemand telefoneert me, dan de krant doornemen. In De Morgen houden ze het met beeldende kunst als gebruikelijk kort en bondig: iets over een expo met foto's van missionarissen en een halve bladzijde gezeik over de Turner Prize.
Over het korte oponthoud in Deinze geen duidelijk uitgesproken mening. Huiswaarts in een striemende Atlantische stortbui. Hier eerst wat kantoorwerk, vervolgens een half dozijn telefoongesprekken, dan weer wat kantoorwerk, snipvingeren in de boekhouding, getallen en cijfers samenbrengen, de eindafrekening van het brainboxproject. Hieropvolgend een helse rit van rue Knokke via de Bijlokesite en de Kortrijksesteenweg (waar ik wat post in een nog tot 7 uur operatieve postbus dump) over de Burggravenlaan, onder de autosnelwegbrug door, een site die kennelijk Bellevue heet, ook hier in ellenlange files belandend, in een slakkegangetje van kruispunt naar kruispunt, van stoplicht naar stoplicht, van wegversperring naar wegversperring, tot ik 50 minuten later monter en hongerig 't Gouden Hoofd betreed en in de ruimte achterin aan een reeds gereserveerde tafel plaatsneem, wat Phil oogluikend toestaat, ze komen pas rond een acht uur of acht, verneem ik. Ik bestel de dagschotel, een witloofsoep en het Ardeens gebraad met rode kool en natuuraardappel. In het pand naast 't Gouden Hoofd hebben vier jonge kunstenaars - Jeremie, Ditmar, Michiel en Bert - een kort, experimenteel en niet meteen voor publiek bedoeld project zodat het toch nog met een voltreffer eindigt.


Ik rij naar het woonerf, stap via de corridor tot in de zaal achterin. Met dat heen en weer gerij, heb ik de plaketten van Frederik Van Simaey over het hoofd gezien.

Halfnegen. Yoshimasa springt binnen. Hij heeft vier werken bij. One is a statue of Infant Margarita, ze is naakt, heeft een arm gebroken. First made it in clay, explains Yoshi, after that made a sillicon, after the sillicon a plaster mould. The final product is finished in some sort of acrylic paste. Two, the other statue, is a small male head with both oriental and Greec features. Drie en vier zijn twee schilderijen waarop telkens zijn jongste zoon te zien is. The images are based on Velazquez but far from a copy of the original, everything in it - size, disposition, color - is completely different.


handelingen

Een gat in de betonvloer boren.
Met een vod (een geruite vod) het betonstof wegvegen.
Een zware ijzeren staaf in het gat stoppen.
Infanta Margarita (ze heeft een opening in de linkervoetzool, in de rechter ook eigenlijk) over de staaf schuiven. Zo is er geen gevaar dat het kind omver tuimelt.
Naar de blauwe werkbak stappen. Zich over de werkbak buigen, er iets uit tevoorschijn halen.
Naar de trapladder stappen, de plek opmeten waar het schilderij aan de muur komt. Regen ratelt over het dak.
Het schilderij, had Yoshi uitgelegd, komt zo hoog te hangen dat het gelaat van de geportretteerde - een neef van infanta Margarita, in het origineel van Diego Velazquez zit het joch op een paard - net hoog genoeg komt om als hoofd plus romp zichtbaar op het onzichtbare paard te zitten.
Een boormachine optillen. De boormachine toch weer op de vloer leggen. Eerst de boor, size 14, afstoffen en opbergen. Dan de boormachine verplaatsen.
Een kort stukje van een rol papiertape scheuren. Het gat boren. Een plug in het gat aanbrengen en in de plug een vijs schroeven. Het schilderij ophangen. Het hangt scheef. Er een tikje tegen geven. Het hangt recht.
De positie van infanta Margarita aanpassen.
Het aantal modificaties is beperkt, tot veel meer dan een draaibeweging is het kind niet in staat.
Veertien jaar is ze, zei Yoshi.
Uiteindelijk toch maar zoals ze eerst stond. Dan het andere schilderij. A portrait of Yoshi's youngest son as A Spanish Prince. The portrait is a remarkable one.

We stappen door de corridor naar de zaal achterin en bekijken het werk van Karin.

We verplaatsen het door Freya Maes vervaardigde filmscherm.

Een gat in de muur boren met een groene BOSCH CSB 550RE.
Een spijker - een zwarte spijker - in het gat kloppen.
Een schilderij aan de spijker hangen. Hier heel even over tobben.
Infanta Margarita kijkt de andere kant op. Niets gehoord, niets gezien.
Ze ziet er wat sip uit. Als dat gespalkte armpje maar gauw geneest.


la infanta

She was meant to marry at the age of 14.
At the age of 14 she married a German king.
She was send to Genua, Yoshimasa told so,
travelled across the Alpes to visit her fiancé.
Later she was send to Italy twice
for a haircut. She eventually married the German king,
had four children and died at the age of 27.

donderdag 26 november

Een najaarsstorm pegelt over het woonerf. 'Zoiets moest verboden worden.' (Alain De Botton, De Biograaf, blz. 79) Bakken water, hagel, af en toe een gierende windstoot. 'en geen ander doelwit dan mij te verliezen in de storm.' (A. L. Snijders, Bordeaux met ijs, blz. 114) Dat is mooi, dat is mooi gezegd: 'ik die nooit een ander houvast had dan mij was voorgelogen en geen ander doelwit'. Geen ander doelwit en dat alles voorgelogen werd. De leugen en de leugen die voor die leugen komt en geen ander doelwit dan een storm die over het woonerf poeiert. De bomen zijn kaal geplukt. Dat heeft de wind gedaan. Zonder doelwit, geen geveins, geen strategie. Boven het westen staat een ruige, donkere wolkenmassa.

Het is halfeen, ik manoeuvreer de auto tot vlakbij de poort, laad in wat rest van de gyprocwand (balkjes, plankjes, isomo, karton, mdf, aluminium, 180 kilo gipsafval), haal de afvalcontainer van stal en begin met het vegen van de vloer in de grote zaal.


Marc springt binnen, steekt een handje toe. We bespreken wat we met de toren van Frank en Robbert moeten, nemen een kijkje in de videoruimte. Ik bel Sjoerd en Rob. Er is post. Twee enveloppes belangen Marc aan. We rijden naar Oostakker, naar het containerpark, passeren de groentenwinkel van Connie. In Oostakker poeiert een hagelstorm over het asfalt, hagelstenen als knikkers zo groot. De mannen van het containerpark ontdekken dat we gipsafval bij hebben. Voor gipsafval heb je te betalen. Na het dumpen van de metalen latten, wat flessen en het houtafval rijden we dus nog een keer om het containerpark heen, checken opnieuw in, lozen het gips. Hierna wordt het karretje gewogen en weten we dat het zaakje alles bij elkaar 180 kilo woog. 13,50 euro kost het.

We rijden naar de universiteitsbibliotheek, nu we toch bezig zijn, pikken de map met het werk van Beckers op. Marc weet waar het is, niet linksop - wat Van Ryssen gezegd had: linksop de zesde deur - maar rechtsop, een gang met vitrinekasten. In de doorgang regent het studenten.


's Avonds Yoshimasa & Son en een witte BMW camionette. We laden twee stalen sokkels uit. De grootste, met afgesneden hoeken, weegt 250 kilo. 'Why don't you stick to drawing, Yoshi?' grap ik.
De sokkels zijn voor het Jezusbeeld. Het meisje - the little girl - is zonder sokkel. (points) The little girl comes over there.
Extra: a little painting over here, a little painting over there.

In de hall is het lekker warm.

recent keyword activity In de categorie Koken met Connie recepten van onder andere picon vin blanc en jambonneau moutarde. In de categorie Sexafspraakjes Véronique Decock op youporn, Oekraïne teens en tippelen in regio Waasmunster. Ook Nevele blijft het goed doen. In de categorie Een Wijde Waaier aan culturele zoekopdrachten het Barbery citatenboek, over de oorsprong van de zegswijze elegant als een egel, Goya lessen te Melden, een eeuw Kafka door Panamarenko, waar je in Rotterdam uni posca verfstiften kopen kan, of het schrijven van een catalogustekst een artistieke prestatie is en tenslotte ook een link naar Les Humpries Singers en Jesus Lover of my Soul. Ook is er iemand die het trefwoord Aswaganda intikt. In de categorie Klussen met Connie de Dewalt afkortzaag, einde reeks, en hoe bouw je een houten kindergarage. En tenslotte ook de categorie hors catégorie van het hoogst persoonlijke trefwoord: Tom Lagast, Greet Vanoverbeke, Tanaquil, Ben Ter Elst en Berten Jaekers want jawel, dat zijn ze.

woensdag 25 november

Basho veegt een tuin en vergeet de sneeuw, ook de bezem.

Voor Karin is de haiku van Basho een metafoor voor de onvolkomenheid: hij veegt de tuin, vergeet de sneeuw, ook de bezem.
Voor schrijver dezes is 't geen metafoor. Het is een reflectie over de verwezenlijking van het onvolkomene: hij veegt de tuin, vergeet de sneeuw, ook de bezem.

Ik heb een afspraak met Riet en Saraï. Riet studeert kostuumontwerp, Saraï kunstwetenschappen.

Jorik studeert fotografie aan het Kask. Hij doet z'n stage bij Karin Borghouts.

Het tafeltje van Grégory staat in de corridor. Op het tafeltje ligt een exemplaar van de catalogus van het Japanse project.

Bij is misschien niet zo'n gelukkige woordkeuze.

Een foto van de Japanse tuin in Hasselt. De foto hoort tot het domein van de ansichtkaarten, is nooit eerder getoond.
Een slideshow van ansichtkaarten, het is een interessant extra.

We dineren in Het Gouden Hoofd, bestellen de dagschotel, warmoessoep en stoemp met wortel, andijvie, braadworst en mosterd.
Jorik past, hij wil naar een lezing in Antwerpen, in het fotomuseum, een lezing van Steven Jacobs over - het gaat over - stadsfotografie.

Ook Karin woont de lezing bij. Vandaag publiceert Hilde Van Canneyt het interview, zegt ze. Het interview vond plaats op een vrijdag. Vrijdag 13 november. Ze is benieuwd.

Waar zou zich het schip bevinden met de catalogi? Twintig stuks, meer niet. Twintig exemplaren van de catalogus van het Japanse project. In Japan beslisten ze om de catalogi met een cargo naar België te verschepen. Japan, je kan het niet namaken. Twintig catalogi in een cargo.

dinsdag 24 november

Greimas Van Ryssen introduceert Greimas. Greimas, linguïst, voegt twee hoekpunten toe aan de dichotomie van zwart en wit zodat de lineaire tegenstelling een vierhoek wordt: zwart, wit, vaal (of grijzig), gekleurd.
bedenking De toevoeging van Greimas verandert weinig aan de dichotomie van zwart is zwart, wit is wit. Voorbeeld. Als je zwartwitfoto's bekijkt van schilderijen van de Vlaamse Primitieven en de Italiaanse Renaissance zie je dat vaal en gekleurd een en hetzelfde zijn. In het spectrum tussen zwart en wit is rood een donkere variant en groen en blauw geven lichtere grijswaarden. Alle kleuren zijn tot een grijswaarde te herleiden.

maaltijd 1. Het aperitief. Een Codorniu seleccion Raventos. Hapjes: zwarte olijfjes van bij Connie, chips, diverse lekkernijen.
2. Frips serveert een quiche. Hoe ze het deed, is ze vergeten. Er zitten champignons in en paprikas, rode ajuin, melk, twee eieren, en ze heeft het afgewerkt met peper en zout. Het hoofdbestanddeel is prei.
3. Over Connie gesproken. Marc serveert een yoghurtsalade met rucola uit het winkeltje van Connie.

paradox The French paradox. Het drinken van tanninerijke rode wijn haalt het cholesterol naar beneden. tannine looistof, looizuur, gevormd van tannum of eikenschors De Siciliaanse wijnen hebben de grootste concentratie van dit product.
Vandaag komt een Turkse wijn op tafel, Sehrêzat, het blutewavenwijntje, een Sevilen. Het etiket, waaruit onder andere ook te leren valt dat Sevilen sinds 1942 geproduceerd wordt, toont een reproductie van het badhuis van Ingres.

Parijs De Parijskast van Marc. Le cas Parisien de Marc Coene. Bijvoorbeeld een doosje met het opschrift Stéréofilms Ruguière 12 POSITIFS Stéréoscopiques sur film, een Plan de Paris Illustré 1861 (Flaubert kan dat in z'n pollen gehad hebben, Corot kan dat in z'n pollen gehad hebben) en een fotoboek van de Parijse fotograaf Eugène Atget.


slim Wie niet slim is, moet dom zijn.

Van Ryssen Heeft Who Knew Charlie Shoe? bij en The Legend of Vernon McAlister van Richard Lee Johnson.
Brengt een fles Godorniu in, zijn kleine bijdrage aan, zoals Maarten Toonder zei, 'een eenvoudige doch voedzame maaltijd'.
Legt uit hoe ze een ecologische voetstap berekenen.
Merkt op dat de droogkast een volstrekt overbodige machine is.
Zou voor de grap een Facebook gemaakt hebben met als titel ik ben fan van de blog van van van croxhapox.
Heeft een schijfje bij met lekkers van Beckers.
Merkt op dat de groententaart die Frips op tafel bracht, deel 1 van de hoofdschotel, eigenlijk geen groententaart is maar een quiche.
Zegt: 'zoals Maarten Toonder zei: een eenvoudige doch voedzame maaltijd'.
Legt uit dat de gezondste wijn uit Sicilië komt.
Vindt zatheid en roes het mooiste excuus.
Vraagt zich af wat nu eigenlijk het ergste is: legalistiek of casuïstiek.
Introduceert Greimas, tijdgenoot van Barthes.

whereabouts 'Binnen hier en een paar jaar,' sneert een van de disgenoten, 'zult ge als kunstenaar uw whereabouts moeten invullen.'

maandag 23 november

David The Swedish guy from The Library Tapes. I'm The Library Tapes, he jokes. He lives in Gävle, two hours north from Stockholm, runs a record label and defines his music as strictly minimal.

de grote zaal Robbert en Frank hebben de grote zaal grondig uitgemest. Ook Hans Beckers en Roel en de mensen van Circa hebben alles weggehaald.

Drekka A one person band. Mike, born in Boston, runs a record store in Bloomington Indiana. Drekka stands for drinking. It's Icelandic. Drak, the connotation on top, means the leftovers one wipes from the table. He's not entirely sure of the spelling. Collins Cobuild doesn't have any drak. Page 427 offers drake, in between drainpipe and dram, and the explanation A drake is a male duck. The Beale Dictionary of Slang and Unconventional English, a Routledge edition, sticks to drack (a very plain female, esp. if lacking in personality), eventually drag, which is a multi-layered noun (imprisonment, petticoat, unjustified arrest, a motor-car, a quick draw at a cigarette, anything or anyone boring or tedious, a marijuana cigarette, any act that requires a special effort, a dance, a particular kind of dance, a casual female companion, that portion of winnings reserved for further play, an invitation to race, the race itself or as in on the drag: on patrol) or drecky.
Mike is touring in Europe. Tonight is the very last concert of his European tour. He performed in northern Italy, in Belgium and in The Netherlands.
Cinema ambient, that's how he experiences his own music.


eerst Eerst Mike, dan David. Eerst rood, dan wit. Eerst Frank, dan Robbert. Eerst nootjes, dan chips. Eerst Thompson, dan Rockmore. Eerst een zeer vroege, dan een zeer late bezoeker.

Elke en de mooie glimlach. Elke schaft zich twee kaartjes aan, eentje van Johan De Wilde, de blauwe boom, en eentje met het silhouet van Alda.
Oryza introduceert Clara Rockmore en een mij volstrekt onbekend instrument uit de jaren twintig, de theremin. Twee antennes, legt Oryza uit, en Rockmore bespeelt het instrument zonder het aan te raken. Oryza kwam aan de toog hangen omdat het eerste luik van het concert haar eigenlijk niet echt beviel en ze hierdoor aan Clara Rockmore denken moest.
Daneel werkt voor CC De Westrand te Dilbeek. Jan speelt gitaar. Groseille komt een kijkje nemen, Ann springt binnen.
Ook is er een zeer late bezoeker, het concert van David, die als derde en laatste aan de beurt komt, het is op dat moment al kwart na tien, is bijna afgelopen.

Filmjölk De Brusselse one person stand van Ingrid.

Frank & Robbert Een staande ovatie voor Frank en Robbert.
Frank, uitgeput, lebbert aan een pintje.
Robbert springt binnen met de mededeling 'dat een auto in de weg staat'. Het zou om het modieuze karretje van de buurjongens gaan, een donkerblauwe Mini Cooper.
Ze zijn er 's voormiddags aan begonnen.
Frank (uitgeput): We hadden beloofd om het in 1 dag te doen.
Dus deden ze 't in 1 dag.
Deden ze in 1 dag samen waar elke andere sterveling wellicht een week voor nodig gehad zou hebben.
Ze gingen grondig te werk. Toen ik rond de middag een kijkje ging nemen, hadden ze de koterij al afgebroken. De catwalk was er nog, de gyprocwand stond er nog, ook de torens stonden er nog, de grote beeldschermen hingen er nog, overal lag troep.
Marc zei dat hij ze rond een uur of drie bezig had gezien, nadat ik had gezegd dat ze goed bezig waren maar nog best een flink eind voor de boeg hadden, en dat hij hen de raad had gegeven om de grote stukken toch maar uit elkaar te halen. Wat ze misschien niet van plan waren geweest. Of misschien net wel. In elk geval overwogen ze op gegeven ogenblik om de grote stukken in z'n geheel in de stock te deponeren. Na die opmerking van Marc begonnen ze dus alles uit elkaar te halen, ze stapten ermee naar de stock, de grote stock achterin, ze stockeerden het en brachten tegelijk de stock op orde. Robbert regelde vervoer.
Ze haalden de door Michel gebouwde gyprocwand tegen de grond, verwijderden het metalen framework, sleurden al het hout door de corridor tot helemaal achterin de stapelruimte. Toen dat gebeurd was, spoelden ze de glazen. Dat mocht wel.
Daarom, allemaal samen:

ik zag eens twee multimediaal geschoolde heren
een wand afbreken
een toren tegen de vlakte halen
een zaal leeg maken
hout sleuren
glazen poetsen
o dat is wonder
't is een wonder boven wonder
dat die multimediaal geschoolde heren
een wand afbreken konden
een toren tegen de vlakte konden halen
een zaal leegmaken konden
hout konden sleuren
glazen poetsen konden
hi hi hi ha ha ha ik stond er bij en ik keek er naar

envoie

Zo rap als zij het deden, dat had ik nog nooit gezien.

kwijt Frank is z'n sigaretten kwijt. Pas gekocht. Ze hadden in de stock achterin kunnen liggen, logisch, maar toen hij daar bezig was heeftie niet gerookt. Dat is een principe, vindt hij. In de stock is zoveel brandbaar materiaal. Als hij schildert, rookt hij evenmin. De wet van Murphy, daar is hij intussen zo vertrouwd mee dat 't hem verstandig voorkomt om 't niet zelf uit te lokken.

zondag 22 november

Amanuel 8j.
Over de pvc-slabben: hoe dat werkt.
Over de camera's: waarmee we ze bedienen.
Over de diplococcus sapiens: de chips- en televisie-eter.
Over de basextender, of dat een radio is.
Over zijn geboorteplaats: dat hij in Atwa geboren is.
Over de sigarettenpeuken in de zwarte asbak
en het bijhouden van wat de mensen zeggen: wat dat is.
Over geld: wat dat is.
Over het verkopen van schilderijen: hoe dat werkt.
Of Stijn al eens iets in Croxhapox verkocht heeft.
Nee. Stijn lacht. Nee, hier niet.
argot 1. C'est mon fief. Ca c'est français français. C'est mon fief ça veut dire c'est mon truc, c'est mon endroit préféré. Par exemple, pour Sven La Cigale et la Fourmis à Ellezelles, c'est son fief.
2. Mala leche ou mala folla, legt Yannick uit, ça veut dire mauvais humeur.
3. Ik weet veel, je sais beaucoup. Weet ik veel = yo que se, je n'en sais rien.
4. Cutre. Argot espanol. Exemple. Un bar de tapas mas cutre. Le plus abominable. Cutre c'est barato, c'est kitsch, c'est ringard quoi.
Yannick explique ringard. Des chanteurs qui cherchent la masse, c'est ringard. Des gens avec des bracelets en or, des mecs avec des chemises ouvertes, c'est ringard.
5. Garrulo. Autre mot espanol d'une importance absolue. Exemple. 'Hay muchas maffiosi en Andalucia mais des maffiosi garrulos, ringard quoi.' Autre exemple, gelieerd aan de zesde brainbox unit (Michel, Yannick en Grégory die in Latem gingen filmen): un village ringard, un village de garrulo con pasta. garrulo > ringard > phony > fake
6. Pasta. 'De donde tienes la pasta?'
7. Mas ... que el copon. Copon, copa, graal. Meer dan de graal: het oninschatbare. Exemple, voorbeeld. 'El tijo que he encontrado, no me lo puede creer, fue mas garrulo que el copon.' Le ringard absolu. 'En Mejico se itulise tambien,' bevestigt Luis, een Mexicaan die wel vaker in El Negocito komt.
'En el mundo,' mijmert Yannick, 'hay un monton de cosas garrulas. Un monton, un monton.' Waarna hem nog iets te binnen schiet:
8. A lo bestia. Like an animal. >Rabelais
9. Le salade dans le panier. Argot. Wordt gezegd van wie in een combi afgevoerd wordt.
10. (Yannick and a morning after message) Ah et il y a aussi "una cutrada" c'est très beau aussi ça.

de gebruikelijke handelingen (1) Aandrukken. Aanraken. Activeren (a). Activeren (b). Deponeren. Drinken. Een foto maken. Gieten. Happen. Herhalen. Iets uit een verpakking halen. Indrukken. Inpluggen. Intikken. Kauwen. Knielen. Ledigen. Neuriën. Omhoog duwen. Opendraaien. Open maken. Op orde brengen. Opzij schuiven. Proppen. Rechtsop draaien. Reinigen. Stappen. Toevoegen. Verplaatsen. Verwelkomen. Vullen. Werpen. Zuigen.
(2) Bijvullen van het reservoir van de Senseo koffiemachine.
Alle zekeringen omlaag. Moet dat? Waar is dat voor nodig.
Een gisteren gekochte croissant. Iemand heeft er voor gezorgd dat het papieren zakje er keurig omheen zit. De zak is gescheurd.
In de croissant bijten. Een geut koffiemelk. Het ronken van de blackstraler. Brrrrrrrr.


discours Something good. Something bad. There's nothing in between. (a) An artist should be focused on his art only, (b) not on making money, (c) not on getting famous.

film L'Emmerdeur met Jacques Brel en Lino Ventura. L'Armée des Ombres. Bertrand Blier en Jean Gabin. Jean Gabin in La Traversée de Paris. Sven, rolt met z'n ogen, imiteert Gabin: 'J'ai mil francs plus, Jambier! Jambier!' Later, in El Negocito waar Sven binnenspringt na een dolle rit Brasschaat heen en terug, komt het gesprek op Ciudade de Deus, een Braziliaanse film, en Ed Wood: 'Tout raté, réalisation raté, décor raté. Et ça devient de l'art, de l'art brut, ça devient de l'art brut, de l'art conceptual quoi.' Dan nog een film van Blier, Les Acteurs, met Jean-Paul Belmondo. Yannick: 'Il va mourir et il rigole tout le temps et il rigole trop, ah, mais c'est pas mal.'
maaltijd 't Spaans Huis, een tafel achterin. Sven en Jolan, Bjorn, Duna en Thirza, Yannick en Sabrina. Paëlla (x3), chuletillas de cordero con ensalada mixta (x3), gambas a la plancha en la brocheta. Er komt een rode Castillaanse wijn op tafel en mierzoete Malagawijn, een aperitief van het huis.







Middeleeuwen Koppijn. Als je koppijn had, sloegen ze een spijker in je schedel.
pisco sauro In El Negocito drinken we pisco sauro. (Sven) 'Ho-ho-ho-ho, brrrrrrrrr, h-m-m-m! En ik ben een kenner he.'
Rabelais Het gesprek komt op Rabelais. Van Swaef c'est un Rabelaisien. Een van z'n lijfspreuken is er een van Rabelais: "Fay ce que vouldras." Doet uw goesting.
Stamencovitz Stijn introduceert Marco Stamencovitz.

vandaag Regen. Het regent.

Zenofoob is afgeleid van xenofoob. Xenofoben hebben meestal ook last van zenofobie.

zaterdag 21 november

aangenaam Een aangename herfstdag. Traag fiets ik door de binnenstad richting woonerf. Wat me opvalt is dat ik niemand ken. De dame aan het stuur van de luxueuze, grijze auto, ze heeft een zee van tijd nodig om het ding geparkeerd te krijgen en ik ken haar niet. Wie is ze? Ik weet het niet. Aan De Rotonde staan drie, vier mensen op tram 1 te wachten. Wie zijn het? Hoe heten ze? Wat doen ze? Ik weet het niet. Een ogenblik later steek ik een fietser voorbij. Hij heeft een kort en breed, gespierd lichaam, draagt een donkerblauwe training, kijkt om naar twee jongedames die keuvelend over het voetpad richting Nederkouter stappen. Hoe heet ie? Wie is hij? Sinds wanneer gaat hij ervan uit dat je spierballen moet hebben om er aantrekkelijk uit te zien? Hoe komt hij aan dat lichaam? Ik maak een omweg, beland in de Visserij, fiets tot aan de brug.
Op het woonerf staat een batterij fietsen, vlakbij de crox-poort. 't Zwartetafeltjeconcert is net begonnen.

bamboenoot >zeepbel

bezoekers Marc en Brechtje, Yannick Franck, Steffie, Suzan Clynes en Sarah, Jan Dheedene, Martin van De Verwondering, Kasper & ço, Dirk en Karin, iemand van de cultuurraad en nog een heleboel mensen.

ecologische voetafdruk In de weekendeditie van De Standaard een bijdrage over de ecologische voetafdruk van auto's, goudvissen, katten en honden. De ecologische voetafdruk, lees ik, wordt uitgedrukt in hectare per jaar. GOOI FIFI OP DE BARBECUE is de titel van het stuk. Bladzijde 30: 'Als je toch een grote hond wilt, dan word je ter compensatie best vegetariër en gebruik je uitsluitend het openbaar vervoer.' Ter vergelijking: de ecologische voetafdruk van een goudvis komt op 0,00034, een kat als huisdier maakt 0,15, de terreinwagen scoort 0,41, een kleine hond 0,56, een inwoner van Viëtnam 0,76 en een grote hond (type labrador, herdershond) 1,1.

filosofie >vandaag. Filosofie van de typografie.

Karin en Dirk. We bespreken de technische aspecten van het project: de belichting, waar het muurtje komt.
Na Japan is ze in Kirgizië geweest. Kyrgyzstan is ver in Russisch Azië, vlakbij Mongolië. Het is een bergachtig gebied dat om die reden ook wel het Aziatische Zwitserland genoemd wordt. Ze reisde met mensen uit Gent. Ze hebben het plan om de reis over te doen, dit keer met het specifieke doel om een boek over Kyrgyzstan te maken.

lapsus (iemand op fluistertoon uitleggen hoe zij zich te gedragen heeft, dat ze geen lawaai maar dan ook werkelijk geen lawaai maken mag, want het concert is volop bezig, en wat ze moet doen als ze het amfitheater betreedt waar 't Zwartetafeltjeconcert plaatsvindt) Ga op een van de stoelen zitten en steek je gat door het zeildoek.

Martin hernieuwt het lidmaatschap en ontvangt Over Vorm van Hans Theys. De boeken van Joos en Couturier heeft hij al, dat van Johan De Wilde niet. Het vervolledigt de reeks. Er zijn er nog die hij niet heeft: het boek van CarianaCarianne, het boek van Coene, het boek van Leus.

Roel telefoneert me met de mededeling dat hij ziek is. Griep. Dat dat de reden is waarom hij er vandaag niet bij was.

vandaag 23 belangstellenden. Voor het concert. Dan nog 3. 't Zwartetafeltjeconcert van Beckers. 26 belangstellenden voor het concert van Beckers. En 't is de vijfde editie van het concert van Beckers. Later nog een stuk of wat belangstellenden die een eind te laat zijn, dus maak er 30 van.



In de cafetaria, waar Ann de bar doet, sprong Lu binnen en euh, dinges, en hij met een naar eigen zeggen ondankbare vraagstelling, niet omdat hij zelf mordicus het antwoord schuldig gebleven zou zijn als iemand hem dezelfde vraag had gesteld, een vraag waar Ann normaal gesproken het antwoord op had kunnen of moeten weten, namelijk of er een boek over de filosofie van de typografie bestaat, iets ingewikkelderds dan dat vraagt hij niet, niets van een nog ingewikkelder niet meer te bevatten orde, nee, net omdattie 't wel geestig vindt om iets op zo'n manier te formuleren dat er een mistwolkje rond gaat hangen, om die reden en alleen om die reden introduceert hij het simpele vraagje als iets van een bovensporig ontwikkelde orde en toch allerminst bovenissig: erudiet, spitsvondig en tegelijk net simpel genoeg dat je er toch intrapt. Waarna hij het touwtje hoogst persoonlijk verwijdert, waarna hij hoogst persoonlijk met een grootmoedig buiginkje, voor je 't zelf had kunnen doen, het stof van je hemdsmouwen poeiert om je wat later hoogst persoonlijk opnieuw op het verkeerde been te zetten. En Ann is wel thuis in typografie. Dus daaraan ligt het niet want Ann is wel thuis in typografie maar van een of ander filosofisch handboek weet ze niet. Hiermee heeft ook hij een punt: de vraag is ingewikkelder dan het antwoord dat hij zich er bij had voorgesteld. Een titel, de auteur en in het beste geval, aangezien ongetwijfeld wel iemand een filosofie van de typografie op z'n kerfstok heeft, wie het uitgaf.

Yannick Franck Idiosyncratics at Kinky Star. Yannick kreeg van Christophe van Kinky Star de mogelijkheid om er een klein programma uit te werken.

zeepbel Kasper, de zeepbellenblazer, blaast een zeepbel. Als hij hier klaar mee is, blaast hij nog een zeepbel en dan nog een zeepbel en nog een en nog een. Als de laatste en grootste zeepbel stukgaat tegen de rand van een van de terrasverwarmers, opent hij een donker etui, hij heeft het meen ik zo goed als altijd bij, en haalt de bansuri boven, de bamboenoot, een houtblazer van Indische makelij. En dan speelt hij een deuntje.

vrijdag 20 november

avond Vierde uitvoering van 't Zwartetafeltjeconcert van Hans Beckers. Ik ben er om tien voor acht. Marc is er al. Hij en Hans hebben afgesproken dat ze ook vandaag een opname doen. Evelien van tweede en Frank zitten aan de bar, drinken Gouyasse. Johanna van O en Kathy V zijn van de partij en Nora draagt een heel erg mooie rok met een decoratief patroon van witte, rode, groene en blauwe bloemen op een zwarte fond. Van haar moeder, zegt ze. We maken vliegtuigjes. Dat is voor Evelien.
Op gegeven ogenblik worden de aanwezigen in de hall samengebracht. Wie klein is voorin de rij, de anderen achterin. De rij, vandaag gaat het om een 15-tal belangstellenden, begeeft zich via het loopplatform van Robbert & Frank naar de muziekruimte achterin. Hier hangt een kamerbreed zeildoek als een Grieks amfitheater om het zwarte tafeltje.
Vandaag is Lars Kwakkenbos van de partij. Hij staat achterin de rij.

boven het zeildoek

onder het zeildoek

bloed


dieren Over het doden van dieren.
Al eens een dier gedood, vraag ik. We hebben het niet over de mug. Daar hoeft geen tekening bij.
Frank: (zonder dat hij daar over na te denken heeft) Ik heb nog nooit een dier dood gedaan. (na korte overpeinzing) Wel al veel met dode dieren gewerkt, met lijken van dieren. Maar dood gedaan, nee. (formuleert een nuancering) Robbert kan goed vliegen vangen. Ik ben goed in muggen.
Jasper komt er bij zitten.
Al eens een dier gedood, Jasper?
Jasper: (zonder dat hij daar over na te denken heeft) Nee.

Frank heeft nog geen muis dood gemaakt.

een lijstje
schouderlijn tot onderkant voet: 142cm
borstomtrek: 95,5cm
taille: 77,5cm
heupomtrek: 84cm
lengte voeten: 25,5cm
schouderlijn tot taille: 53,5cm
omtrek gezicht: 63cm
schouder tot helft arm: 30cm (boven)
44cm (helft boven- tot helft onderarm)
omtrek arm (helft onderarm): 26cm

Een gok: de persoon die met deze afmetingen aan de slag gaat, maakt een pak of een kostuum en dat kostuum - of pak - is voor Robbert bedoeld. Goed gegokt.
Na 't Zwartetafeltjeconcert begint Robbert aan nog een verkleedpartij. Hij fabriceert een aureooltje, maakt een halsketting waaraan een klein gipsen beeldje komt te hangen, het beeldje stelt Jezus van Nazareth voor, en gordt een Indisch tafel- of vloerkleed om. Nora assisteert.

Evelien Evelien van tweede verzamelt papieren vliegtuigjes. Op gegeven ogenblik is zo goed als iedereen bezig met het vouwen van papiertjes. Jasper vouwt een tuimelaar, schrijver dezes vouwt een tuimelaar en ook Robbert en Frank vouwen elk een tuimelaar.

Jens en Jelle, Antwerpen. Jens speelt trompet. Hij is een fan van Douglas, wou Dave Douglas zien, twee weken geleden, had geen geld en kwam er niet in. Deed een poging om de persoon aan de balie te overtuigen dat hij die 15 euro de dag nadien zeker betalen zou, dat ze er echt op konden rekenen dat hij dat zou doen. 't Hielp geen zak, hij mocht niet binnen.

Jezus Jezus is een voedselpakket.

















Robbert & Frank Namiddag. In de Yellow & Blue zaal is een grote herrie. Frank en Robbert filmen. Geroep, een gierende schaterlach, stampede. De acteurs zijn Jasper, Lise en Simon. Ook Hans Beckers en iemand die Gwendolyne heet (maar zij moest een trein halen) hebben heel even meegedaan. Robbert zit op een staketsel en filmt.

Lise studeert drama aan het conservatorium, Simon en Jasper zijn klasgenoten van Robbert en Frank.

shockeren 'Shockeren? We willen niet shockeren,' is het antwoord van Frank op een vraag van Evelien van tweede. 'Er is een vorm van vulgariteit bij,' vervolgt hij, en de rest van de zin is onverstaanbaar.

vandaag wispelturige bezoekersaantallen. Na 10u 's avonds vallen nog zeker tien studenten binnen.
's Namiddags Ada blauwbenig. Ze heeft reisplannen. Half december vliegen ze naar Tanzania. Haar zus woont in Tanzania. Eerst hadden ze Gambia gepland. De zus woonde toen nog in Gambia. Na Tanzania gaat ze in Brussel aan de slag.
Shannon , ad rem, studeerde Hebreeuws en Arabisch en geeft filosofie in het technisch en beroeps. Met de leerlingen bespreekt ze onder andere Ode aan de arbeid van Alain de Botton en het werk van de Iraanse kunstenares Satrapi.
Evelyne, de vriendin van Ann, werkt in de Jan Van Gent.
Rudi (Masters Multimediale) en Lorenzo (een danser) en een eerste gesprek over z'n plannen als stagiair. 9 studiepunten en een stage die om uiteenlopende redenen op een externe locatie zal plaatsvinden. Dat laatste moet Rudi nog uitzoeken.
's Avonds Marijke van het naaiatelier. Van het naaiatelier. Het naaiatelier doet ze nog hoewel ze voorlopig vooral met eigen werk bezig is. Het naaiatelier kwam tijdelijk op een lager pitje.
's Avonds ook Joachim, een van de saxen van het Youth Jazz Orchestra, en Meggy Rustamova.

In crox is het lekker warm. Blackie doet het optimaal.

Wim van Morc Tapes en Mike. Ze vallen binnen halverwege 't Zwartetafeltjeconcert. Mike is een van de acts van de concertavond van Morc Tapes maandag eerstkomend.

X-Kiss Robbert heeft twee videos bij. De belangrijkste, die waar het om gaat, is Divine Trash, The Life of Cult Film maker John Waters, een film van Steve Yeager. De andere film is een porno travesti special met lipstick spice girls uit de stal van Eddy Lipstick.

zacht Iets op z'n zachtst zeggen.

donderdag 19 november

bonzaï-journalistiek Champagne, lekkere hapjes en een retourtje Brussel-London om de gebakken lucht van Quinze op te snuiven en over die kwakzalver met gepaste ijver een aardig stukje te schrijven, waarin natuurlijk niet mag ontbreken dat maskers Quinzes persoonlijke ode aan Picasso zijn. Dat 's lands meest marketinggeile dagpublicatie een zwak heeft voor dit soort foorkunstjes, wie zou 't verbazen.

Boris De foorkunstjes van Boris zijn van een andere orde. Het proviand in de broodtrommel blijft onaangeroerd zodat de papa van Boris uiteindelijk beslist om de met bosbessenjam afgewerkte sneetjes brood zelf op te eten.

crox-boek NR.2 In de stock zijn we in de laatste rechte lijn naar een tweede, herziene en van nieuwe fouten voorziene druk aanbeland.

kbc Marc en Sjoerd hebben een afspraak met iemand van KBC Kouter. Het tijdstip is 14:15. Ik hoef er niet bij te zijn, volmachten en aanverwante kwesties spelen zich af op bestuurlijk niveau.

lapsus lingua Leke pleuk. (lekke pluk)

ode Persoonlijke ode. Als de recensent schrijft 'Dit kunstenfestival overschrijdt echt grenzen', lees dan: tijdens het viersterrenmenu was er Veuve Cliquot in overvloed.

op de basextender Op de basextender ligt een gigantisch object. Het ding zit in een doorzichtige hoes. Een draagtas. Frips herinnert zich dat het Frank Merckx is die het ding op de basextender deponeerde en het vergat mee te nemen toen hij er vandoor ging. De lijvige catalogus heeft TIME IS A BOOK als titel, ontdek ik.

renommée Zodra de dagbladpers het begrip galeriehouder aan gerenommeerd koppelt, heb je op te letten. Soortelijk en inhoudelijk gewicht en kunstenaarschap en zakendoen worden met oorverdovende onschuld dooreen gehaald. Als de galerie ook werkelijk gewicht heeft, is de toevoeging een overbodig en zelfs ietwat gênant schouderklopje. Wat de marketinggeile dagbladdwergjes met renommée bedoelen is dat de galerist in kwestie vette kluiten aan z'n vette vingers heeft. Of het daarbij op welk vlak ook om kwaliteit gaat, staat niet eens achterin de rij, of iets kwaliteit heeft daar houden ze geen rekening mee. Achterin de rij staat iemand met slappe kousen en een onderbroek die, als hij 't op een lopen zet, tot de knieën zakt.

woensdag 18 november

Na de gasexplosie had het nogal wat voeten in de aarde om alles terug te vinden.

Lucille zat een hele tijd op handen en knieën onder de ronde tafel. Wat deed ze?

Ze zocht het kippebeentje, zei ze.

de groten der aarde hebben niet gevonden wat ik gevonden heb
ja ja, tja,

de groten der aarde hebben niet gevonden wat ik gevonden heb

Zonder het linker- had het rechterbeen niet kunnen weten wat stappen is.

Toen ze alles teruggevonden hadden, begon het echte werk.

in het rovershol

Iemand had het aan de muur gespijkerd, in het rovershol, een kippebeentje.

in het rovershol

Vijf eeuwen nam het voor ze wisten hoe het zat.

dinsdag 17 november

hoofdstuk 1, waarin ik moeizaam tussen de feiten doorkruip Midden de nacht word ik een paar keer wakker. De eerste keer heb ik het gevoel dat mijn maag in een zurig kubusje veranderd is. De tweede of derde keer ben ik drijfnat. Later heb ik het gevoel dat ik op een dik en veilig kussen drijf, de maagstoornis is opgelost of op z'n minst veranderd in een behaaglijke leegte.
's Ochtends, een late ochtend, ik word wakker rond een uur of tien, word ik met een toenemend aantal mankementen en onvolkomenheden geconfronteerd, pijn in de rug, slappe spieren, pijnlijke vinger- en teentoppen, kortademigheid, knarsende longen. Ik besluit slechts de gebruikelijke en hoogst noodzakelijke maatregelen te nemen, slik een geut echinacea, neem wat propolis, later op de dag Aswaganda, een Indisch preparaat en Drosera rotundifolia waarvan ik maar liefst 30 druppeltjes toevoegen mag aan warm water of fruitsap naar keuze. Ook halveer ik stiekem een citroen en pers beide helften in een glas met heet water. Dat stelt me in staat om tot een uur of drie met de inbox en de blog bezig te blijven. Van tijd tot tijd trilt de gsm. De oproepen beantwoord ik met grote tegenzin. Sjoerd springt binnen, is niet eerder op huisnummer 37 geweest. Hij heeft een thermos met warme witloofsoep bij. Dat is attent van Sjoerd en Gwen. De soep is prima. Drie borden. Marc informeert naar mijn toestand, maakt zich zorgen over het verdwenen document. 's Avonds stap ik naar een biozaak in de buurt. Dat valt mee. Een broodje, rodebietenpasta, pasta van brocolli, seitan, pompelmoessap van Hageland, saliesnoepjes en een 50 ml flesje met tinctuur van zonnedauw, een vleesetende plant. De verpakking vermeldt dat 't een gunstige invloed heeft op borst en keel. Weer thuis plak ik met m'n rug gedurende enige tijd tegen een van de radiatoren. Ik besluit om een stapje te wagen, neem de auto en rij naar 't Gouden Hoofd. Hier hebben ze een rustige avond, zelfs het tafeltje vlakbij de gaskachel staat ter beschikking. Ik nestel me vlak voor de gaskachel, bestel de dagschotel en een glas water. Aan de belendende tafel twee jongedames. Wat ze eten ontgaat me. Een manspersoon staat met ze te praten. Mijn blik valt op de dinsdageditie van 's lands meest ondernemingsgezinde krantje. Hij heeft beide armen om het dagbladverschijnsel heen geklemd, alsof hij 't voor boosaardige blikken behoeden wil. Ik kruip overeind, spreek het jongmens aan, een sympathieke kerel. 'Heb je De Morgen al doorgekauwd,' vraag ik hoffelijk, 'of moet je er nog aan beginnen?' Hij moet er nog aan beginnen. Als hij er mee klaar is, mag ik het hebben, belooft hij. Een van de dames tast in haar reistas en reikt me het exemplaar aan dat ze zelf tijdens het forenzisch halfuur doornam. Ze is tevreden als ik niet vergeet om het haar terug te bezorgen. Lusteloos sla ik de bladzijden om.

hoofdstuk 2, waarin ik naast Sven Van Swaef aan de toog van 't Gouden Hoofd beland en warme wijn te drinken krijg De rug was me opgevallen. De rug was me niet zomaar opgevallen. Eerst is er de weelderige haardos, dan de ietwat nonchalante houding van iemand die zich van nature amper zorgen maakt, later, als ik de portefeuille tevoorschijn gris, het is Annemie die uitrekent wat ik te betalen heb, het montere gezicht van Sven Van Swaef.
- Van Swaef! Ik dacht dat gij het waart.
Ik blijf plakken, Sven trakteert, ik bestel een glas warme wijn. De wijn is op smaak gebracht met honing en een schijfje citroen, misschien hebben ze er ook wat kruidnagel aan toegevoegd.
Van Swaef is een groot voorstander van simpele dingen. Tot die simpele dingen behoort de houtkachel. Het gesprek komt op vinyl en z'n revox, een platendraaier met kristallen ontvanger. Dat is muziek op z'n zuiverst. Als het apparaat gerepareerd moet worden gaat hij in Dendermonde langs bij de Radio- en Tevekliniek van Maurits De Letter. Ge valt achterover, preciseert Van Swaef, van wat ge daar te zien krijgt.
Aan de Brusselse Poort ontdekte hij een nieuwe keet, Jour de Fête, een aan te raden restaurantje. Onlangs heeft hij er een wildschotel genuttigd: wild met kastanjepuree, (likkebaardend) brrrrrrrrrr, h-m-m-m! (likkebaardend) brrrrrrrrrr, h-m-m-m!

Ik pik nog een interessante instructie mee over hoe je koffie opgieten moet: eerst een geut koud water, dan het kokendhete water.
En deze: een weinig chicorie toevoegen.
Of deze: een snuifje zout toevoegen.
Een lauwe moeheid overvalt me.

hoofdstuk 3, waarin ik met een gaslek te maken krijg Diagnose 1. In de maag is een cordon blue beland, geserveerd in een pikant jasje van fettucini en tomatensaus.
Eerder hadden enorme hoeveelheden citroensap een disfunctie van het verteringsproces op gang gebracht. De maagsappen weten niet wat ze met de nieuwkomer aan moeten. Hoe aanwezig ook, voor de maagsappen is de cordon blue in z'n pikante jasje van fettucini en tomatensaus quantité négligeable.
Het ontbinden van de cordon blue wordt op de lange baan geschoven. Verlamd door het citroenzuur komen ze er niet uit.
Kort na bovenvermelde feiten doet zich een ongebruikelijk hevige gasontwikkeling voor.

Diagnose 2. M'n schedel is per vergissing tussen de aardappelschillen beland. Een te verwaarlozen minpunt.
De grote teen van de linkervoet blijft in het bezemhok rondhangen nadat de benen zich iets na middernacht uit het opberghok teruggetrokken hadden.

maandag 16 november

Tot halftwaalf blijf ik in bed liggen. Vanuit deze positie, waar ik me tevreden mee stellen kan zolang de hoestbuien maar achterwege blijven, staar ik naar het roestbruine bladerdak van een berkje. Wind speelt met de takken.

Traagheid.

Ik halveer de citroen, pers beide helften uit in een glas, voeg er heet water aan toe.
Zodra ik de buitenlucht betreed, voel ik hoe mijn lichaam uit twee slappe, niet met elkaar communicerende helften bestaat, helften die slechts één ding met elkaar hebben: inertie. Het fietsen gaat aan een slakkegangetje. Ik ben futloos, fiets naar de Vrijdagmarkt. In een vlakbijgelegen restaurant bestel ik de vol au vent. Na drie happen kom ik er op uit dat ik eigenlijk geen honger heb.

Halfdrie. Onbegrijpelijk... Het document is verdwenen. We hadden een afspraak met iemand van KBC Kouter. Ook Marc begrijpt er geen snars van.

weekendalfabet (10)

Beckers Zaterdagnamiddag, 15u, tweede uitvoering van 't Zwartetafeltjeconcert van Hans Beckers. Lee en Stefaan in gesprek over polyfonie.
In de hedendaagse muziek, legt Van Ryssen uit, bestaat het begrip dissonantie niet. Tussen de do en de re hebt ge 9 komma's. Do kruis is 5 komma's hoger dan do.
Van Ryssen: Sinds Schönberg, eigenlijk sinds Mahler al, zijn we verlost van de dominantie van grote en kleine terts.

Charlotte en Dave Charlotte en Dave vallen binnen, uren na sluitingstijd. Het gesprek komt op argot.

Chinees He, waar is de Chinees naartoe?
- Die hebben ze meegenomen.

de donderpad Op straat passeert een donderpad. Elke jaargang levert een handvol van deze naargeestige en glibberige soort, lui waar je bij nader inzien liever helemaal niets mee te maken had gehad.

Dirk overwintert op de Azoren.

Frauke en Jesper Jesper is schrijnwerker van opleiding. Frauke studeert animatiefilm. Bart Lodewijks fietste naar de Noordkaap, Frauke en Jesper om het Middelandse zeebekken heen. Fietsen in de Sahara, in Italië in een boom slapen. Frauke hierover dat ze de dennenboom veel te hoog vond. Jesper dattie perfect was om in te slapen. Meer hierover op www.zadelpijn.blogspot.com.

haricot Fumer comme un haricot. In Wolters Frans/Nederlands, dat is helaas niet meteen een autoriteit op het vlak van de Franse taal, staat bij 1 haricot (m boon) onder andere ook des haricots: niets, niemendal. Ik had fumer comme une choucroute kunnen zeggen (fumer comme un chromosom, fumer comme un chirurgien, fumer comme un lance-flammes) maar toen ik fumer comme zei, en daar even over nadacht, was haricot het eerste woord dat in me opkwam.

maaltijd Zaterdag: een groentenbouillon. Aan het belendende tafeltje rust de menukaart op de tanden van een vork.
Zondag: pescado frito. Het meisje dat de tafels doet, merkt ons niet op. 't Scheelt niet veel of we stappen op.

Mil schaft zich Over Vorm van Hans Theys aan en wordt steunend lid.

Nederland In Nederland, zegt Lee, Lee is de echtgenote van Roel Jacobs, heeft iedereen wel ergens een familielid dat iets met Indonesië te maken heeft.

Paul Auster The Book of Illusions van Paul Auster. Het is Frips die had gezegd dat ik echt eens Paul Auster lezen moest.
In het Engels natuurlijk. Ook Philip Roth leest ze in het Engels.
Auster en Roth, sneltreinromans, boeken die je in één ruk uitleest. Persoonlijk hou ik van boeken die me niet dwingen om ze in één ruk uit te lezen. Over La Vie Mode d'Emploi heb ik een jaar gedaan, de drie delen van Der Mann ohne Eigenschaften twee jaar, ook Snijders en Voskuil gaan met mondjesmaat. Het zijn boeken die deel uitmaken van het weefsel van een traag verteringsproces.

solden Het lidmaatschap staat in de solden. Vanaf 1 januari wordt het verhoogd tot 30 euro.
Wie voor 1 januari 2010 steunend lid wordt van croxhapox vzw betaalt 25 euro.

tire-bouchon La femme tire-bouchon, titel van de thesis van Oana. Over onder andere Nan Goldin en Sophie Calle. De titel heeft ze zelf bedacht. Als ik het goed heb, is 't de titel van een tekening.
Doelstelling op zondag: de grammaticale onzuiverheden uit de tekst halen.
In de hall is het lekker warm. Marc De Clercq meert aan, Bart Maris is van de partij, Sjoerd net op tijd om het begin van de derde uitvoering van 't Zwartetafeltjeconcert niet te missen.

verkoudheid Alles gaat trager. Heet water en vers citroensap drinken, echinacea en etcetera. Uitzweten. The Book of Illusions leest lekker vlot. Het zich zelfstandig voortbewegen van linker- en rechterbeen, rugpijn. Rekken en plooien van spiermassa's.
De ongemakken verplaatsen zich. 's Nachts een pijnlijke druk ter hoogte van de schouderbladen. Eerder op de dag, rond het middaguur, had ik het gevoel uit twee helften te bestaan. Momenten van grote moeheid wisselen af met plotse opflakkeringen van energie. 's Nachts zweet ik als een zwijn.

Ward introduceert Sleepy Alkaloid van Bram Langmans.

vrijdag 13 november

donderdag 12 november

Nu bijna een jaar geleden reed ik naar Lissabon. Ik reed Lissabon binnen via een brug over de Rhône. We gaan hier niet over polemiseren: ik reed Lissabon binnen via een brug over de Rhône, waarna ik in de buurt van Nîmes belandde, het stadje Agde aandeed, waar het bitter koud was wat gezien de tijd van het jaar, nu bijna een jaar geleden, aan de Côte d'Azur niet ongebruikelijk is. Later belandde ik in de buurt van Perpignan op een parking waar ze een Spaans stadje nagebouwd hebben. Dertig kilometer zuidwaarts was daar niets van te merken. Omdat ik m'n laptop en een pasgekochte reflexcamera bij had, vermeed ik Barcelona. Veel mensen houden van Barcelona, ze nemen het vliegtuig, een vlucht die amper twee uur duurt, ze lopen er wat rond, flaneren op de Ramblas, kopen spullen in exact hetzelfde soort winkels die ze in Brussel, Luik of Antwerpen hebben, belanden op het verkeerde terras, in de verkeerde straat, op het verkeerde plein, in het verkeerde restaurant waar ze de verkeerde schotel bestellen, de paëlla om de hoek is stukken beter maar de keet van Pepe ziet er niet uit dus aan die plek lopen ze voorbij. Op de parking van een estacion ten zuiden van Barcelona, estacion Penedés, worden de camera en de laptop gestolen. Ik betrap de dief, een snob met een blauwe BMW, iemand in het parasitaire weefsel van het kapitaal-inferno, heb op het moment dat ik de schavuit betrap niet door dat hij een professioneel engagement heeft met m'n laptop. Het is een prachtige dag. Witte namaakdorpjes staan wit blinkend op de dorre heuvelruggen.
Zo rij ik Lissabon binnen, over Penedés, over Tarragona, over stadjes daar in de buurt van Tarragona, over de rijstplantages van de Ebro-delta, via de kustlijn, over Valencia en Murcia, in de buurt van Murcia overnacht ik op een strand, dan gaat het via Cabo del gata, het meest zuidoostelijke punt, het is Kerstmis, ik rij tussen bergtoppen door in valleien met reusachtige plantages, dineer in restaurants waar geen weldenkend mens ooit een voet zou wagen, over een rug van het woeste en dorre binnenland. In Màlaga, het is kerstavond, er valt geen zak te beleven, overnacht ik in een driesterrenhotel vlakbij een keet waar ik nog als barman gewerkt heb. De volgende dag rij ik Portugal binnen.
Die brug over de Rhône is overal, ook hier, waar Spanje ophoudt.

woensdag 11 november

1.

blanquette de Limoux brut, cuvée grand prix.
Hapjes.
Melba toast met shitakepâté, paprikasnippers, gedroogde tomaat, rozijn, olijfjes,

Van Ryssen is met de fiets,
Coene werkt aan de salade en tokkelt op een guitalele.
De ukelele hangt boven de schedel van schrijver dezes. (de ukelele van)

de salade. Een verzameling van artsijokken, rucola, avocado, olijfjes, tomaat en mozarella, afgewerkt met pijnboompitten, olijfolie, balsamico,

Het gesprek komt op de Quincy.


2.

Van Ryssen merkt de ukelele op, daar: aan de muur: daar: boven het schedeldak van schrijver dezes: daar.
Coene merkt op dat de stemming van de ukelele op my dog has fleas gaat, (zingt): my dog has fleas.
Hij haalt de guitalele van stal, tokkelt.
Van Ryssen merkt de fototoestellen op, daar: in de vitrinekast: daar: tussen honderddrieënvijftig boeken: daar: in de vitrinekast.
'Verzamelt gij oude fototoestellen?' vraagt hij, stomverbaasd.
Goh, dat staat daar zomaar, grapt Frips. Wat iedereen weet: Coene verzamelt oude fototoestellen.

Wat schrijver dezes niet in z'n bibliotheek heeft: een bijbel. Bestuurslid Van Ryssen heeft niet alleen een editie van de bijbel, ook de koran en nog wat vergelijkbare teksten, volumes die hij van a tot z las.
Wat schrijver dezes wel in z'n bibliotheek heeft: de Nag Hammadi library. De apocriefe geschriften.
Het gaat om de eerste editie van die dodezeerollen, in het Engels, een uitgave van Boston University Press, 1983. In wetenschappelijke kringen wordt aangenomen dat dit een tot op het bot uitgeklede versie van de oorspronkelijke bijbel is, of delen daarvan. De bijbel zelf is zo vaak herschreven, de teksten die er deel van uitmaken net zo vaak al of niet opzettelijk fout geïnterpreteerd, falsificaties, dat het geen zin heeft om er op andere manier rekening mee te houden. Alleen als we de leegte kennen, de oorsprong van wat om die of andere reden in betekenis veranderde, dan, alleen dan, hebben we weet van de dingen die we weten. In elk ander geval houden we ons bezig met de obscure tradities van een vervalsing.

3.

Het gesprek, bevloeid met een Vacqueras 2008, komt op het gebrek aan inhoudelijke cultuur.
De hoofdschotel komt op tafel, een gratin campo santo van macaroni met tomaat, Parijse champignons, seitan, Conté-kaas en dille.
Van Ryssen herinnert zich hoe het er in z'n jeugd aan toeging: elke donderdag aardappelpuree met spinazie en een ei, op vrijdag kabeljauw, op maandag worst, op dinsdag kotelet, op woensdag gehaktballen of fricandon en op zaterdag af en toe een biefstuk. Eetgewoontes.

4.

Een reutel peper,
het vleugje harissa.

En het gesprek over de hoofdschotel,
een algemeen gebrek aan inhoudelijke cultuur.

dinsdag 10 november

een familie Sam, de papa van Sam, de mama van Sam en Kikky de kikker.
Sam, blonde krullen, een meisje, drie jaar oud, speelt educatief met kaarten: stapeltje zwart, stapeltje rood, en een stapel meneertjes.
Kikky de kikker dommelt. Of is depressief. Is in slaap gevallen naast het bierglas. Of is 't een wijnglas. Schuddebolde, ging voorover leunen, liet z'n kop hangen, begon door te zakken. Kik, dat is niet flink van Kik.

een formulier Aan de balie van het S.M.A.K., waar vandaag de tweede dag plaatsvindt van de opnames voor de Gentse Kunstweek, krijg ik een formulier voorgeschoteld. Ik heb er niet alleen mijn naam, telefoonnummer en adres in te vullen, zaken die ik eerder al wel eens prijsgaf, maar ook mijn bloedgroep, de identiteit van mijn huisarts en een aantal voorkeuren, televisie: literatuur: muziek: beeldende kunst: architectuur, wat mijn grootste passie is, wat mijn grootste liefde is, wat mijn grootste blunder is, wat mijn grootste wens is, wat mijn grootste kracht is, enzovoort.
Twee dagen lang worden directeuren, galeristen, intendanten, docenten en ook nietsnutten als ik elk gedurende plusminus een kwartier geïnterviewd, we mogen het over het voor ons belangrijkste voorwerp hebben en hebben het hallucinante voorrecht om onze liefdes en passies en blunders tot de format van 1 enkele uitspraak te beperken. Ik neem het document door, besef dat ik er niets mee aan kan, vul het in. Het is een vulgariteit, net zo vulgair als alles tegenwoordig.

lectuur La forme d'une ville change plus vite, hélas, que le coeur des humains, Jacques Roubaud, de Gallimard editie uit 1999, eigenlijk gaat 't om een herdruk achevé d'imprimer sur les presses de l'imprimerie Bussière à Saint-Amand (Cher), bladzijde 63-64:

Un couple uni

Rue Rambuteau
dimanche
à onze heures

il et elle
elle et lui
de conserve

trempent leurs semelles dans le caniveau
où s'écoulent
les eaux de la poissonnerie

puis
avec application
les frottent
contre le bord aigu du trottoir

ils se sont pris le pied dans un merde infâme

tiens
me dis-je
voilà un couple uni

hélas!
ce n'était pas la même
ils ont fait merde à part

De vertaling van Jan H. Mysjkin, De vorm van een stad verandert, Etcetera (in 2002 uitgegeven door Wagner & Van Santen), is zeer onvolledig: van de meer dan honderd gedichten, plusminus 150 schat ik, heeft Mysjkin er amper een 30-tal vertaald.

Van Une rue - in de oorspronkelijke editie bladzijde 129: Le jour s'est présenté là / là / la lumière vient / revient / s'en va / où le jour s'était présente / là - maakt Mysjkin: De dag deed zich daar / voor / het licht komt / komt weer / gaat weg / waar de dag zich daar had voor / gedaan. En ik lees: De dag heeft zich daar getoond / daar / het licht komt / opnieuw / gaat / waar de dag zich getoond had / daar, waar ik persoonlijk waar zich een dag heeft getoond van gemaakt zou hebben.

mijn grootste
mijn grootste liefde: passie
mijn grootste passie: liefde
mijn grootste blunder: kracht
mijn grootste kracht: blunders
mijn grootste wens: dit formulier niet invullen
mijn grootste verwezenlijking: het invullen van dit formulier

vandaag Vandaag hebben ze pastinaaksoep en kippebil met cajun, broccoli en bulgur.

maandag 9 november

Een rode lampion en het verbodsteken.
Bezoekers stappen tussen de woorden door.
Goudvissen.
Het flesje soyasaus, anoniem. Een tafellichtje, de kamerplant.
Sanseveria's en kroepoek. Chinoiserieën.
Een foto van Ocean City, namaakorchideeën.
Hong Kong.
Is het Hong Kong?
Hong Kong.
Dat is Hong Kong. Megapool.
Puist.
Een climax van vulgariteit.

zondag 8 november

Ann Ann, Peter en Sem.

Piet Poëtische ruimte. Een open en vrije ruimte. Niet vastzitten aan bepaalde betekenissen = de reductionist die alles reduceert tot materie en energie. 10 miljard neurocellen. Machtsfilosofen. Posities als zandkastelen. God is dood maar de religieuze reflex is alomtegenwoordig. Negatieve theologie: entropie is de wet dat alle systemen evolueren naar chaos, wanorde, de minste weerstand. Interpretatieve samenhang. Niet vastzitten aan 1 betekenis. Avantgardes kregen altijd de wind van voren. In de negentiende eeuw is er Courbet. Het verlangen naar onbenoembaarheid. Religie is de makkelijkste en primitiefste weg. 1 is het vrijheidsstreven. Het streven op zich. Iets maken, iets begrijpen. Conatiek. 2 is het zintuigelijke, de roes, het genot, het genieten van de vorm, het genieten van kleur, geur, geluid. Sensorisch. 3 is het imaginaire, het verlangen naar harmonie, het verlangen naar rust, naar niet-zijn. Foetale reflex. De intrede van taal, de afstand tussen het object en het woord, tussen het kind en de moederfiguur, wat voor harmonie staat, en de vaderfiguur, de wetten. Vormen van gemis. 4 De spiegelneuronen. Hoe affecties en cognitieve processen meespelen in het artistieke discours. Conclusie: de poëtische ruimte is die van de kunstenaar. Vanuit zijn/haar positie probeert hij de codes te veranderen. Het machtsvertoon: de navolging, de verplettering.

Ruben over DM cultuur: Daar is Eric Rinckhout weer met zijn gezeik over veilingen en aanverwante stommiteiten.

zaterdag 7 november

zaterdag 7 november

Beckers De muziekmachine: een loop-station. Manipuleert dat met z'n voeten. Eerst improvisatie, dan de Rooskenssuite, een driestemmige inventie voor gitaar, om weer te eindigen met improvisatie.
les outils Een liposuctienaald. Een vingerhoedje. Het metalen borsteltje. Een computeronderdeeltje. Ijscoupes. Elke ijscoupe heeft een ander geluid, andere boventonen, andere microtonen. De gitaar, een klassieke CAREER, soort gypsy-model. Drumstokken. Een plamuurmes. Een stuk gaas en een stukje haar. Het karton? Het karton is voor de stoelpoten. Een rasp. Het handvat van een oud handboortje. Tandartspeutermateriaal. Gerief om klei te moduleren. Een paletmesje. De zaag. Een vijl. Schroefdraad. Een stukje koper. En dit alles in een houten box waar een fles wijn of misschien een fles champagne of een fles porto in zat.

Dag Allemaal 'Wat ik schrijf maakt niet uit, als ik maar lezers heb.' Quote van Beyers toen ze nog voor Joepie werkte.
Laten we het niet over het niveau van Dag Allemaal hebben maar over de cijfers, dat spaart energie.
De cijfers: een genocide met wekelijks maar liefst vierhonderdduizend slachtoffers.

eerste zin van The Rum Diary. "In the early Fifties, when San Juan first became a tourist town, an ex-jockey named Al Arbonito built a bar in the patio behind his house in Calle O'Leary." >Oryza

feitelijkheden Frank en Robbert zijn bezig in de grote zaal. Frips heeft een roodborstje gered. Marc komt aanstappen in de corridor. Leus is in rue Zenne en heeft het warm. De vloer is geschrobd. We laden in, rijden naar het containerpark. De lift van het Poëziecentrum doet het niet. Een vertaling van La forme d'une ville change plus vite, hélas, que le coeur des humains van Jacques Roubaud. Bladzijde 43: ik had / bij deze specifieke gelegenheid / foutief noch correct / kunnen denken. We rijden naar het woonerf. We laden de lege bierbakken. Ik rij naar Wladiwostok. In Kassel neuk ik een vrouw uit Oekraïne, in het Oeralgebergte tem ik twaalf dorpsbewoners en iemand die Chlebnikov waardeert, ik krijg met een functionaris van de universiteit van Jekatarinaburg te maken, de doden zijn geteld,

het débacle Iemand over de teloorgang van De Morgen: een halve pagina over de dood van Levi-Strauss en wat ze over Levi-Strauss te vertellen hebben? Nul de botten.
Over de veilingen die het opeens weer goed zouden doen een volle pagina.
Zou Rinckhout werkelijk niets beter te doen hebben?

iemand Iemand zegt: 'Frank en Robbert hebben de ruimte naar hun hand gezet, hebben dat zeer goed gedaan.'
Van Ryssen is terug uit Nederland en glundert. Wat hij daar in Nederland gedaan heeft: hij heeft een boek gekocht.
Bertine en Gerda, de mama's van Frank en Robbert. Robbert over die brandende tuin van Frank: 't zal meer een schroeiplek geweest zijn.
Oryza bestelt een Orval.

Oryza Lee, de beminnelijke echtgenote van Roel Jacobs, leest een boek over Chinese zegswijzen, Oryza The Rum Diary van Hunter Thompson.
Van Ryssen over Hunter Thompson: een gast die zichzelf zat gezopen en plat gespoten heeft. Jaren '70, de generatie na de beat poets. Was rockjournalist voor Rolling Stone en introduceerde Gonzo journalism.

Schaarbeek Ik kom van Antwerpen. 20 dozen van Over Vorm van Hans Theys geleverd bij het distributiehuis. In het Brusselse gewest is een trage verkeerscirculatie. Via de Leuvense steenweg gaat het naar Sint-Joost-den-Node en de Verbiststraat. In de Zennestraat pik ik wat materiaal op.