dag negen : handelingen

tijdstip: 17u

Gill zit aan tafel in een hoek van de hall en tekent. Diederick hurkt. Hij is met een foto bezig, veert overeind, verdwijnt in de corridor. Elise staat op het woonerf. Maarten komt aanstappen, stapt tussen de rug van de over een houtskooltekening gebogen zittende Gill en een barkruk door, begeeft zich richting koffietoestel. In de zaal voorin is getimmer. Mathias zit voor een plank geknield waar hij met een spuitbus donkerblauwe verf op aanbrengt. Tristan is met een snijmes bezig. Stanley staat in een hoek van de grote zaal voor een tekening waar hij met behulp van een ELMO overheadprojector een nieuwe laag over aanbrengt. Detlef en Brandon timmeren. Mathias peutert aan het dopje van een spuitbus. Zeli stapt langzaam naar haar werktafel en bladert door een file met prints van de vele objecten die ze sinds begin vorige week heeft gemaakt. Sofie neemt een document door. In de hall zit Maarten voor een laptop. Zeli buigt zich over het werk van Mathias. Mathias is aan de slag met spuitbuszwart, Tristan met een papiertje. Zeli bevestigt een vel papier aan de muur. Het papier komt schuin te hangen, wat ze even later corrigeert. Bijna zonder kracht te gebruiken slaat ze een nagel in de muur. Brandon hamert, Zeli maakt een foto, Stanley tekent. Detlef bekijkt het werk van Mathias, lacht en zegt 'heh, zalig'. Mathias veert overeind. Hij en Detlef staren naar het werk. Sofie verlaat het pand. Gill is met een houtskooltekening bezig. Frans, de moeder van Detlef, komt een kijkje nemen. Detlef toont haar de kleine kamer, zoals hij het noemt, de kubus. Diederick betreedt de hall en stapt door naar de kleinste kamer. Tristan bevestigt een collage aan de muur waar hij tape voor gebruikt. Mathias knielt en gaat met witte spuitbusverf aan de slag. Zeli stapt achter de rug van Mathias door naar een tafel waarop zich werkmateriaal bevindt en tast in een doosje. Diederick controleert een monitor waarmee hij een ogenblik later door de ruimte richting hall stapt. Tristan trapt een flesje omver, draait zich om, bukt zich, plaatst het flesje zoals het stond. Zeli gaat richting keuken. Maarten twee betreedt de hall. Stanley tekent. Detlef rent huppelend naar de videoruimte waar Brandon en Johannes bezig zijn. De studie van Zeli kwam aan de tussenmuur te hangen, aan een kleerhanger. Brandon ontfermt zich over een roest plaatje. Het roeste vlak is de achterzijde van het plaatje. Op de voorzijde wordt, zodra hij het draait en de vondst bekijkt, het getal 3 zichtbaar. Oei, zegt Zeli, die naar het werk van Mathias kijkt. Stanley reikt Gill een viltstift aan. Zeli observeert de gang van zaken in de videoruimte waar Detlef, Johannes en Brandon aan het werk zijn, stapt vervolgens langzaam en in een korte boog door de zaal, kucht. Wat later is er opeens niemand in de zaal voorin. Gill evenwel zit nog steeds aan de tafel in de hall en tekent. Detlef komt aanstappen en zwaait met een hamer.

tijdstip: 17u30

Tristan kwam in de hall voor de laptop zitten, veert plots overeind. Detlef en Brandon stappen richting corridor. Detlef humt. Mathias tilt een geel vel papier op dat hij even voordien hard tegen het bovenvlak van het graffitischilderij aangedrukt had. Gill heeft een fles pompelmoessap bij. Zeli staat voor een nieuwe inventie waar ze een foto van maakt en hoest. Maarten spuit woorden op een blad papier. Zeli haalt de kleerhanger weg. Iemand betreedt de eerste zaalhelft. Maarten één hurkt en maakt een foto. Brandon begeeft zich naar de materiaalhoek en controleert een schroefboor. Mathias schudt een pot met roze verf. Detlef komt naast Brandon staan. Maarten maakt een foto van schrijver dezes. Zeli experimenteert met twee bezems. 'Het lijkt op een sculptuur, achter die sokkel', verduidelijkt Maarten. Sofie komt kijken waar Mathias mee bezig is. De pot met verf laat een scheet. Maarten twee tilt een kartonnen doosje op dat leeg blijkt te zijn. Stanley tekent. Maarten twee brengt nagels op het grondplan aan, waarover hij later zal zeggen dat het hem aan spijkerschrift doet denken. Maarten één neemt een foto van het grondplan. Gill komt er bij staan en speelt met een kleverig stuk kneedgom. Maarten één staat voor een poster. Zeli staart naar haar werktafel. Stanley heeft de tekening bijna af, zo lijkt het, en bekijkt het resultaat. Detlef borstelt. Een deel van de installatie in de videoruimte keilt omver. Brandon inspecteert de lantaarn die mee omlaag kwam. Alle ruitjes gebroken, merkt hij op. Soms valt een glas en breekt het toch.(1) Gill maakt een foto van een werk van Zeli. Maarten twee strooit spijkers in de corridor op het grondplan. 'Kunnen we nu al bespreken?', vraagt Zeli aan Maarten, die aan het grondplan plaatsnam. Gill en Stanley komen aan het grondplan zitten. Mathias rept zich naar de keuken en zal wat later de kubus betreden. Tristan stapt naar de kleinste kamer. Detlef huppelt. Maarten twee verplaatst zich. Sofie en Zeli, Tristan en Mathias, Diederick en Detlef, iedereen schuift mee aan. Gill evenwel veert plots overeind en verwijdert zich. Als ze wat later opnieuw mee aanschuift, heeft ze het pompelmoessap bij.(2) Clara betreedt de hall. 'We zijn wat vroeger begonnen,' merkt Maarten twee op. Een half uur later pas zal Elise mee aanschuiven.

(1) Soms valt een glas en breekt niet, versregel van Guido De Bruyn, auteur van muzikale gedichten.
(2) Nee, zegt ze, het is citroensap.